W art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych /Dz.U. nr 66 poz. 341 ze zm./ podano definicję i rodzaje gier losowych oraz zakładów wzajemnych, natomiast w ust. 3 tego artykułu sformułowano uprawnienie Ministra Finansów do rozstrzygania w drodze decyzji o tym, czy inne jeszcze gry i nakłady są grami losowymi lub zakładami wzajemnymi. Dopiero po zakończeniu
1. Okoliczność, że skarżąca złożyła jednak stosowne oświadczenie o wyborze zwolnienia od podatku wprawdzie po upływie 4 miesięcy od podjęcia działalności, oraz fakt, iż skarżąca nie naliczała podatku od towarów i usług swoim usługobiorcom, lecz płaciła ten podatek przy nabywaniu towarów, powinny być oceniane przez organy podatkowe z punktu widzenia słusznego interesu podatnika wyrażonego w art. 7 Kpa
Kwota zwrotu podatku naliczonego nad należnym, o którym stanowi art. 21 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie jest nadpłatą ani w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, ani w rozumieniu art. 72 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia
Uzupełnienie zawarte w ust. 3 Protokołu pomiędzy Polską Rzecząpospolitą Ludową i Republiką Federalną Niemiec sporządzonego przy okazji podpisywania w dniu 18 grudnia 1972 r. w Warszawie Umowy pomiędzy obu państwami w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku /Dz.U. 1975 nr 31 poz. 163/ należy odczytywać w następujący sposób: - do art. 10 - niezależnie od
1. Idea powszechności opodatkowania obca jest społeczeństwu stanowemu, totalitarnemu /faszystowskiemu czy też komunistycznemu/, gdzie niektóre grupy osób korzystają z przywilejów podatkowych, których nie ma większość społeczeństwa. Przykładem zwolnienia podatkowego będącego wyłomem w zasadzie powszechności opodatkowania były postanowienia art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej
Od chwili wejścia w życie ustawy z dnia 2 grudnia 1994 r. Prawo dewizowe (Dz.U. 1994 r. Nr 136, poz. 703 ze zm.) ustalona w umowie płatność za towary i usługi w walucie obcej może być zmieniona wolą stron na walutę polską. O zgodnym oświadczeniu woli stron w tym przedmiocie można mówić w wypadku wniesienia pozwu zawierającego żądanie świadczenia w pieniądzu polskim i uznania takiego powództwa