Skoro komisja dyscyplinarna nie określiła na jakie niższe stanowisko należy przenieść pracownika, wymierzając mu ten rodzaj kary dyscyplinarnej, to nie ma żadnych podstaw, aby decydował o tym organ wykonawczy i brał pod uwagę adekwatność wymierzonej kary do popełnionego czynu.

Art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, nie odnosi się do wypadku, kiedy podatnik od towarów i usług uzyskał wypłatę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, która następnie okazała się nieuzasadnioną i podlega zwrotowi do urzędu skarbowego. Podatek naliczony zapłacony przez podatnika w cenie nabywanych towarów nie jest jego

Córka podatnika podatku VAT jako jego następca prawny nie staje się podatnikiem podatku VAT z chwilą przekazania Jej przez ojca umową darowizny przedsiębiorstwa. Nie jest, zatem legitymowana do składania wniosku dotyczącego zwrotu nadwyżki podatku od towarów i usług, który przysługiwał jej ojcu. Stroną postępowania wymiarowego jest podmiot, u którego powstał obowiązek podatkowy. Roszczenie o zwrot

Dyrektor urzędu celnego może na wniosek strony lub z urzędu przekazać sprawę do rozpatrzenia dyrektorowi innego urzędu celnego, jeżeli wymaga tego interes strony lub ważne względy służbowe z wyłączeniem sprawy, w której wznowiono postępowanie.

Zgodnie z dyspozycją artykułu 25 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ raty leasingowe są przychodem, który przypada bezpośrednio sprzedawcy z tytułu dyspozycji lub wykorzystania przywiezionych towarów.

Dla potrzeb kwalifikacji podatkowej wyrobu SWW ma ograniczone znaczenie. Wiąże on jedynie wtedy, kiedy ustawodawca /lub działający z jego upoważnienia organ/ stanowiąc o stawce podatkowej od obrotu danym wyrobem, obok wyrobu stawia symbol SWW. Szersze wiązanie Systematycznego Wykazu Wyrobów z oznaczeniem wyrobów w przepisach podatkowych narażone jest na błąd będący skutkiem zupełnie różnych celów kwalifikacji

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wyłącza z kosztów uzyskania przychodu wynagrodzenie pobierane przez małżonka jednego ze wspólników spółki cywilnej tylko w stosunku do tego wspólnika, którego małżonek pobiera to wynagrodzenie na podstawie umowy o pracę zawartej ze spółką.

Artykuł 10 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego /Dz.U. nr 54 poz. 254/ nie stwarza prawnego obowiązku poniesienia przez pracodawcę wydatków na rzecz pracowników, które zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 35 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm

Ustalając, czy powód domagający się renty od obdarowanego (art. 897 kc) znajduje się w niedostatku, sąd bierze pod rozwagę również środki utrzymania czerpane w ramach wspólnoty rodzinnej powstałej w wyniku zawarcia związku małżeńskiego wyznaniowego.

Nie jest dopuszczalne świadczenie pomocy prawnej na rzecz osób fizycznych przez radcę prawnego, wykonującego zawód w ramach spółki z o.o. i pozostającego z nią w stosunku pracy, także w okresie jednego roku z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 75, poz. 471 ze zm.).

Wyłączenie kwoty refundacji z całości obrotu przy rozliczaniu podatku od towarów i usług, jako należności wypłaconej aptekarzom przez inny podmiot niż nabywca leku, ale będącej formą realizacji należności za dany lek, byłoby możliwe tylko wtedy, gdyby pozwalały na to przepisy prawne. Takich uregulowań nie ma ani w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym

Przepis art. 20 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ należy traktować jako przepis szczególny w stosunku do art. 19. Może on być stosowany tylko do podatników sprzedających jednocześnie towary opodatkowane i zwolnione od podatku.

Autor projektu architektonicznego budynku nie jest stroną /art. 28 Kpa/ w postępowaniu dotyczącym pozwolenia na budowę /w tym zezwolenia na wznowienie prac budowlanych/, lecz jest - zgodnie z przepisem art. 17 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, uczestnikiem procesu budowlanego.

Przepis par. 11 zarządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 września 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów /M.P. nr 76 poz. 707/, jako wykraczający poza upoważnienie ustawowe /art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji - Dz.U. nr 30 poz. 179 ze

W granicach zasady swobodnej oceny dowodów organy celne władne są poczynić odmienne ustalenia od tych, które wynikają z dokumentów składanych przez samą stronę, w szczególności, gdy dysponują materiałem porównawczym z innych odpraw celnych dotyczących towarów podobnych, w których ujawniono ceny w sposób istotny różniące się od cen towarów odprawianych.

Przepisy prawa wynalazczego wyłączają stosowanie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji w odniesieniu do działań polegających na wytwarzaniu produktu zgodnie z chronionym wzorem użytkowym.

Po zmianie art. 20 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. Nr 3, poz. 19 ze zm.), wprowadzonej ustawą z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy Karta Nauczyciela (Dz.U. Nr 87, poz. 396), dyrektor szkoły tylko na wniosek nauczyciela może rozwiązać z nim umowę o pracę w sytuacjach określonych w ust. 1 tego przepisu, natomiast bez jego wniosku może go przenieść w stan nieczynny.

Wyjaśnienie, czy do samochodu /składaka/ wykorzystano wszystkie sprowadzone przez skarżącego z zagranicy części samochodowe, pozwoli na jednoznaczne stanowisko w kwestii czy skarżący sprowadził do kraju jedynie części samochodowe czy też pozwoli to na przyjęcie, że przedmiotem odprawy celnej był samochód w stanie rozmontowanym.

W granicach zasady swobodnej oceny dowodów organy celne władne są poczynić odmienne ustalenia od tych, które wynikają z dokumentów składanych przez samą stronę. W uzasadnieniu decyzji organów celnych wskazano prawidłowo podstawę prawną, a mianowicie art. 30b ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, który stanowi podstawę ustalenia wartości celnej w oparciu

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji ani na podstawie art. 97 ust. 1, ani innego przepisu ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ nie ma uprawnienia do regulowania kwestii związanych z obrotem lokalami w sensie cywilnoprawnym.