1. Odliczenie darowizny od podstawy opodatkowania stanowi szczególne uprawnienie, będące w rzeczywistości wyrazem odstąpienia od zasady powszechnego opodatkowania dochodów. Dlatego też osoba zamierzająca z tego prawa skorzystać jest zobowiązana wykazać w postępowaniu podatkowym, że posiada prawo do takich odliczeń. 2. Sprawozdanie ze sposobu wykorzystania darowizny, o którym mowa w art. 55 ust. 7 ustawy
Wykonywane przez podatnika prace zmierzały do przystosowania lokalu do potrzeb działalności handlowej /sklep i magazyn/ i już sam fakt zmiany przeznaczenia lokalu wskazuje na to, iż podatnik niezależnie od prac remontowych podyktowanych stanem technicznym lokalu musiał przeprowadzić modernizację tego lokalu. Wydatki podatnika były w tej części wydatkami inwestycyjnymi i podlegały amortyzacji.
1. W razie wygaśnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia na miejscu lub poza miejscem sprzedaży z przyczyn w wymienionych w art. 18 ust. 8 pkt 5 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ organ, który wydał zezwolenie, stwierdza wygaśnięcie zezwolenia w drodze decyzji na podstawie
1. Opłaty za zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych, o której mowa w art. 111 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./, nie ustala się w drodze decyzji administracyjnej. 2. Odmówić udzielenia odpowiedzi na pytanie drugie i trzecie.
Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytania prawne.
Art. 27 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./ odnosząc się do ogólnego pojęcia "przyczyn usprawiedliwionych" obejmuje nie tylko przypadki niestawiennictwa spowodowane niezdolnością do pracy, ale również inne przypadki niestawiennictwa, które można usprawiedliwić wszelkimi dowodami stosownie do postanowień art. 75 par
Kasacja wniesiona przez stronę (uczestnika) nie posiadającą zdolności sądowej podlega jako niedopuszczalna odrzuceniu (art. 3935 kpc).
Udzielenie przez jednego z małżonków pozostających we wspólności majątkowej poręczenia w większym rozmiarze stanowi czynność przekraczającą zakres zwykłego zarządu majątkiem wspólnym i wymaga zgody drugiego małżonka (art. 36 § 2 i art. 37 § 1 i 2 k.r.o.), chyba że zgodnie z porozumieniem stron odpowiedzialność za dług wynikający z poręczenia jest ograniczona do majątku odrębnego poręczyciela.
Umieszczenie w decyzji spółdzielni o przydziale lokalu osób będących członkami rodziny lub osobami pozostającymi z członkiem we wspólnym gospodarstwie domowym - nie oznacza, że osoby te mają samodzielne uprawnienia do lokalu, lecz są to uprawnienia pochodne zależne od woli członka spółdzielni, który może udzielić uprawnień do przebywania w lokalu lub uprawnienia te cofnąć.
W prawie spółdzielczym brak jest podstaw do przyjęcia, by dniem (datą) podziału spółdzielni miał być dzień podjęcia uchwały w tym przedmiocie przez walne zgromadzenie. Zawarty w art. 108 § 2 pkt 4 prawa spółdzielczego wymóg, by uchwała o podziale zawierała datę podziału spółdzielni, świadczy o akceptacji przez ustawodawcę rozdziału w czasie obu tych zdarzeń.
Nota księgowa nie może stanowić samodzielnej podstawy do zaksięgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatku związanego z operacją gospodarczą zakupu towarów /materiałów, surowców/.
Zakres działania Urzędów Likwidacyjnych utworzonych na podstawie dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich /Dz.U. nr 13 poz. 87/ regulował art. 7 i art. 12 tego dekretu. Wymienione przepisy nie dawały Urzędom Likwidacyjnym uprawnień do występowania z wnioskami w imieniu byłych właścicieli nieruchomości, w tym występowania o przyznanie własności czasowej z mocy art. 7 dekretu
Elementarnym wymogiem każdego aktu normatywnego, a już w szczególności aktu powszechnie obowiązującego, jest jego poprawność językowa, a wiec posługiwanie się takimi znakami językowymi, które będą komunikatywne, będą stanowiły jasną i nadającą się do odbioru informację.
Przychody z samodzielnie wykonywanej działalności artystycznej opisane w art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ były przychodami z "innej samodzielnej działalności o charakterze podobnym do wolnego zawodu" w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy /w brzmieniu obowiązującym w 1994 r./, a nie przychodami z działalności
Skoro przedmiotowa sprzedaż jest sprzedażą krajową, której przedmiotem były towary, na które obowiązywały ceny urzędowe - stosownie do uchwały Nr 95 Rady Ministrów z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie określenia wykazu towarów i usług, na które ustala się ceny urzędowe /M.P. nr 25 poz. 192/ - to te właśnie ceny należało wziąć pod uwagę dla określenia obrotu, od którego ustala się podatek od towarów
Wynikający z art. 12 ust. 2 w związku z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. 1994 r. Nr 85, poz. 388) obowiązek właścicieli lokali ponoszenia w określonym stosunku wydatków związanych z utrzymaniem ich lokali nie oznacza konieczności określania skali tych obciążeń w jednakowej, dla wszystkich tożsamej kwotowo, wysokości za 1 m2 powierzchni lokalu. Konsekwencją powyższego
1. Uchwały rad gmin, podjęte na podstawie art. 7 ust. 2 i art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/, nie mogą być adresowane do konkretnie /imiennie/ określonych podmiotów: muszą one być adresowane do nieokreślonego kręgu osób, bez względu na to, jakiej faktycznie ich liczby będą dotyczyły. 2. Uchwała rady gminy zwalniająca od podatku konkretnie