W sytuacji, gdy podatnik twierdzi, iż zapłacił od uiszczonych należności podatek dochodowy za 1993 rok, chociaż przedmiotem skargi jest decyzja określająca podatek dochodowy za 1992 rok, obowiązkiem organu II instancji było bądź poinformowanie skarżącego o przysługującym mu prawie do autokorekty zeznania za 1993 rok, bądź potraktowanie tej części odwołania jako wniosku w sprawie wszczęcia postępowania

Organy prowadzące postępowanie podatkowe zgodnie z dyrektywą art. 7 Kpa są zobowiązane uwzględniać, obok interesu społecznego, także słuszny interes strony, który w tym przypadku polegał na przyjęciu interpretacji art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w zakresie określenia daty "otrzymania dokumentów odprawy

Wydanie decyzji podatkowej w trybie określonym w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, której przedmiotem jest tylko poszczególna czynność z podlegających opodatkowaniu czynności działalności gospodarczej, jest pozbawione podstawy prawnej.

1. Zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 4f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ dla spółdzielni mieszkaniowych ma charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy. Ze zwolnienia nie korzysta bowiem spółdzielnia jako jednostka organizacyjna. Podstawą analizy podstaw do zwolnienia jest ustalenie dochodu i jego przeznaczenie

Organ administracji nie może być zobowiązany do wydania decyzji administracyjnej w sprawie, w której postępowanie może być wszczęte tylko na wniosek zainteresowanego, lecz zainteresowany z wnioskiem tym nie wystąpił.

Działanie strony podjęte w zaufaniu do prawa i organów państwa zasługuje na ochronę prawną.

1. Skoro art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ zobowiązuje osobę, która wystawia fakturę VAT i wykazuje w niej podatek, do zapłaty tego podatku również w sytuacji, gdy dana sprzedaż nie jest objęta obowiązkiem podatkowym albo została zwolniona od podatku, to odmowa prawa do obniżenia podatku należnego nabywcy

W każdej sprawie będącej przedmiotem rozpoznania Sądu, niezależnie od tego na podstawie jakiej ustawy było prowadzone postępowanie administracyjne, należy wystąpić z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, jeżeli przepisy ustawy na podstawie której wydany był kwestionowany akt administracyjny, nie przewidują środków odwoławczych.

Wydanie przez zarząd gminy lub miasta lub uprawnione przez te organy podmioty postanowienia na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin /Dz.U. nr 129 poz. 600 ze zm./ wyrażającego zgodę na umorzenie określonemu podatnikowi zaległości podatkowej nie obliguje urzędu skarbowego do umorzenia tego podatku w granicach określonych w tym postanowieniu. Postanowienie to

1. Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ do wartości celnej towaru zalicza się wartość transakcyjną towaru, czyli cenę za towar zapłaconą lub należną, a ponadto inne koszty poniesione przez kupującego /importera/, jeśli nie zostały ujęte w cenie zapłaconej za towar. Kosztami tymi są m.in. przychody lub inne korzyści z odsprzedaży,

O charakterze stosunku pracy decyduje czynność prawna lub akt stanowiący jego podstawę /np. nominacja/, a nie przepis prawny przewidujący obsadzenie określonego stanowiska w drodze nominacji.

Pogląd, iż "(...) pod pojęciem budynków inwentarskich należy rozumieć wyłącznie budynki przeznaczone do chowu inwentarza (...) oraz ,że zlewnia w której dokonuje się przerobu mleka nie jest budynkiem inwentarskim, gdyż nie służy bezpośrednio do chowu inwentarza." ma znaczenie raczej historyczne, odwołujące się do rozumienia budynku inwentarskiego w przeszłości i odbiega od wyobrażenia, standardu współczesnego

Wyłączenie dopuszczalności kasacji ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 393 pkt 1 kpc) nie ma zastosowania w sprawie o uznanie wypowiedzenia umowy spółki cywilnej za bezskuteczne.

Przeniesienie siedziby firmy do innej gminy uzasadnia wykreślenie dotychczasowego wpisu z ewidencji działalności gospodarczej /art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ a nie jego zmianę na podstawie art. 18 tejże ustawy.