Dla powstania roszczeń o wypłatę odsetek nie wystarczy sam fakt istnienia nadpłaty; niezbędna jest zwłoka organu podatkowego w wypełnieniu obowiązku wskazanego w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.
Zarzut dotyczący odmowy przesłuchania świadków, "którzy uczestniczyli w procesie produkcyjnym przedmiotowych napojów", nie jest słuszny. Jak wynika bowiem z pisma Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego, klasyfikacja do odpowiedniej grupy SWW napojów wymaga wiedzy specjalistycznej, a w szczególności przeprowadzenia badań laboratoryjnych. Stąd też klasyfikacja napojów nie mogła być oparta na zeznaniach
Jeżeli decyzja organu administracji publicznej nie rozstrzygnęłaby sprawy w całości i przewidywałaby wydanie odrębnej decyzji dla części nie rozstrzygniętej, to żądanie strony w tym zakresie nawet nazwane "odwołaniem" nie mogłoby być traktowane jako środek prawny przewidziany w art. 127 par. 1 Kpa, lecz jako wniosek o wydanie decyzji uzupełniającej, kończącej postępowanie w sprawie.
1. Art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie odnosi się do przypadku kiedy podatnik podatku od towarów i usług uzyskał wypłatę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, która następnie okazała się być nieuzasadnioną i podlega zwrotowi do urzędu skarbowego. Podatek naliczony zapłacony przez podatnika w cenie nabywanych towarów
Fakt dostania się broni w ręce osób trzecich, nawet w przypadku uzasadnionego podejrzenia, że mogą jej one użyć w celach sprzecznych z bezpieczeństwem państwa lub porządkiem publicznym, nie może powodować cofnięcia pozwolenia na broń na tej podstawie, chyba, że zostanie wykazane, iż posiadacz broni miał świadomość tego, że przekazanie broni osobom trzecim rodzi obawę jej użycia w sposób opisany w art
I. Analogicznie do sytuacji, kiedy ustawa zawiera tzw. delegację ustawową do wydania aktu wykonawczego, trzeba traktować sytuację, kiedy ustawa w oznaczonej materii odsyła do postanowień statutu, a w konsekwencji postanowienia te należy uważać za źródła prawa materialnego (art. 3931 pkt 1 kpc). II. Nie jest niedopuszczalne pozbawienie członkostwa w spółdzielni mieszkaniowej członka, któremu przysługuje
Art. 58 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ reguluje zakres dopuszczalności wznowienia postępowania stanowiąc, iż dopuszczalne jest wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym orzeczeniem. Pod pojęciem orzeczenia należy rozumieć wyroki i postanowienia /art. 54 ust. 1 w związku z art. 53 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym
Stosownie do postanowień par. 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 125 poz. 559/ weksel nie jest wymieniony jako podstawa zapisów w księdze. W konsekwencji, podstawą zapisów nie mogą być także odsetki wywodzące swoje źródło z weksla. Jeżeli nie istnieją żadne dowody księgowe związane z daną operacją, w
1. W świetle ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, podatkowe postępowanie egzekucyjne może mieć zastosowanie jedynie wobec osoby, na której ciąży zobowiązanie podatkowe - rozumiane w sposób wynikający z wymogów ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. 2. Ustawodawca związał
1. Art. 33 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ dotyczy wyłącznie obowiązku wystawcy faktury /rachunku uproszczonego/ pozostając bez wpływu na prawa i obowiązki nabywcy przedmiotu sprzedaży. 2. Skutkiem udokumentowania nabycia towaru lub usługi fakturą, na której podano nie figurujący w rejestrach organów podatkowych NIP
Roszczenie o zwrot nakładów jest roszczeniem o charakterze obligacyjnym.
Społeczna Komisja Rewindykacyjna jest organem równorzędnym z urzędem centralnym pod względem jej statusu w postępowaniu administracyjnym, co wywołuje konieczność skorzystania z wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy /art. 127 par. 3 Kpa/ przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego na orzeczenie wydane przez Komisję /art. 34 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym
1. Przesłanką wymierzenia grzywny z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest ponowne uwzględnienie przez Sąd skargi wniesionej przez uprawniony podmiot /art. 31 ust. 3 cytowanej ustawy/, który przed jej wniesieniem winien zwrócić się do właściwego organu z pisemnym wezwaniem do wykonania orzeczenia sądu. Zgodnie z art. 31 ust
Nauczycielowi mianowanemu, którego w sposób sprzeczny z przepisem art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 3, poz. 19 ze zm.) przeniesiono do pracy na stanowisko wychowawcy w internacie, nie przysługuje dodatkowe wynagrodzenie za pracę świadczoną w obowiązującym go na tym stanowisku wymiarze czasu pracy.
1. Nie do przyjęcia jest pogląd, że wykonanie zaskarżonej odwołaniem nieprawomocnej decyzji podatkowej powodować będzie skutek w postaci wygaśnięcia zobowiązania podatkowego, co zwolni organ odwoławczy od obowiązku merytorycznego rozpoznania sprawy i upoważni ten organ do umorzenia postępowania odwoławczego. 2. Nie jest dopuszczalne umorzenie postępowania w sprawie umorzenia odsetek od zaległości podatkowej
Organy podatkowe sprawdziły, czy dokument przedstawiony przez skarżących dla udowodnienia poniesienia wydatków na cele mieszkaniowe jest wiarygodny. Ustaliły, że w przedsiębiorstwie, które figuruje jako sprzedawca określonych w rachunku towarów, nie ma kopii spornego rachunku, a co więcej, że zarówno w dniu wystawienia rachunku przedstawionego przez skarżących, jak i w całym roku 1993 nie prowadziło
1. Pierwszeństwo używania - zgodne z obowiązującymi przepisami - nazwy, o której mowa w art. 5 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. Nr 47, poz. 211 ze zm.), stanowi wyłączne kryterium rozstrzygania w przedmiocie kolizji oznaczeń, na podstawie tego przepisu. 2. Stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy (art. 316 § 1 k.p.c.) obejmuje zarówno obowiązujące
Dla oceny przez Sąd Najwyższy, rozpoznający kasację, trafności zarzutu naruszenia prawa materialnego (art. 3931 pkt 1 k.p.c.) miarodajny jest stan faktyczny sprawy, będący podstawą wydania zaskarżonego wyroku.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./ organ administracji prowadzący ewidencję ludności nie może odmówić wymeldowanie z miejsca stałego pobytu osoby, która z mocy sądowego tytułu wykonawczego utraciła uprawnienia do przebywania w określonym budynku /lokalu, pomieszczeniu/ i w wyniku czynności egzekucyjnych