1. Obowiązek przeprowadzenia całego postępowania co do wszystkich istotnych okoliczności spoczywa zawsze na organach podatkowych i nie może być żadną miarą przerzucany na podatnika, jeżeli to nie wynika z konkretnych przepisów podatkowych. 2. Żadne niejasności czy też wątpliwości dotyczące stanu faktycznego nie mogą być rozstrzygane na niekorzyść podatnika.

Przyznanie przez radę gminy diet członkom zarządu nie będących członkami rady, stanowi akt dysponowania mieniem stanowiącym własność gminy, gdzie obowiązuje zasada, że podmioty mienia komunalnego samodzielnie decydują o przeznaczeniu i sposobie wykorzystania składników majątkowych /art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.

Artykuł 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ stanowi, że grunty komunalne mogą być oddawane odpłatnie w zarząd komunalnym jednostkom organizacyjnym nie posiadającym osobowości prawnej. Z przepisu tego nie wynika prawo skutecznego żądania oddania gruntu w zarząd. Z faktu, że ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie

Przepisy prawa budowlanego /ustawa z dnia 24 października 1974 r. - Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm. i ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie zawierają ustaleń ani wskazań, co należy uznać za zakończenie budowy obiektu wcześniej wzniesionego poza obowiązującym porządkiem prawnym. Można zatem przyjąć, że za zakończenie budowy obiektu budowlanego może być uznane doprowadzenie budowy

Przedsiębiorstwo postawione w stan upadłości jest podatnikiem podatku od towarów i usług, jeżeli dokonuje czynności, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Sąd Najwyższy podejmuje uchwały mające na celu wyjaśnienie przepisów prawnych wyłącznie na wniosek organów określonych w art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sadzie Najwyższym (Dz. U. z 1994 r., Nr 13, poz. 48 ze zm.), odmawia zatem podjęcia uchwały na wniosek Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego.

Pojęcie rurociągu gazowego czy paliwowego nie obejmuje tylko samej rury, lecz również integralne z nią elementy składowe. Stacja redukcyjno-pomiarowa gazu podlega zwolnieniu od podatku od nieruchomości na mocy w art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

Przepis art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ daje możliwość zaskarżenia do sądu administracyjnego uchwały podjętej przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, przez każdego, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone taką uchwałą - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia. Przepis ten nie

O tym, czy określone lokale mają charakter lokali mieszkalnych o jakich mowa w par. 40a ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./ decydują obowiązujące w chwili sprzedaży lokali przepisy prawa budowlanego. O przeznaczeniu całości lub części budynku decyduje bowiem zgodnie z przepisami prawa budowlanego właściwy

O tym, czy określone lokale mają charakter lokali mieszkalnych o jakich mowa w par. 40a ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./ decydują obowiązujące w chwili sprzedaży lokali przepisy prawa budowlanego. O przeznaczeniu całości lub części budynku decyduje bowiem zgodnie z przepisami prawa budowlanego właściwy

W obowiązującym stanie prawnym, przy uwzględnieniu treści art. 81, art. 19 i art. 7 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ brak jest podstaw do przyjęcia, aby właściwy w sprawach przyznania ekwiwalentu za mienie pozostawione za granicą rejonowy organ administracji ogólnej rozstrzygał tę kwestię w drodze decyzji administracyjnej

Przyznanie odszkodowania na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ wymaga ustalenia, iż poprzedni właściciel po dniu 5 kwietnia 1958 r. faktycznie władał nieruchomością, co należy rozumieć w ten sposób, iż był w fizycznym posiadaniu działki i ją wykorzystywał w sposób dla tej nieruchomości określony

Dla budowli wykonanych przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, podstawa ich opodatkowania, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy, może być ustalona w wysokości ich wartości zaktualizowanej, obliczonej z zastosowaniem przepisów dotyczących uznawania składników majątkowych za środki trwałe, zasad i stawek ich amortyzacji

Obowiązek uiszczenie należności celnych, o których mowa w art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ powstaje w terminie, w którym zaistniały okoliczności /stanu faktycznego/, które zgodnie z obowiązującymi przepisami uzasadniają dokonanie przez organ celny wymiaru należności celnych. Decyzja organu I instancji dotycząca wymiaru należności celnych

1. Niemożność bezkonfliktowego współdziałania ze wspólnikiem, będąca następstwem relacji interpersonalnych wewnątrz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, może stanowić ważną przyczynę wyłączenia go ze spółki na podstawie art. 280 § 1 kh. 2. Współuczestnictwo powodów w sprawie o wyłączenie wspólnika ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (art. 280 § 1 kh) jest współuczestnictwem koniecznym i

Uzasadnienie decyzji wydanej na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ winno być oparte na wyczerpujących ustaleniach faktycznych. Kontroli sądu nie podlega uznanie samo w sobie, lecz uzasadnienie stanowiska organu podatkowego wydającego decyzję.

Zawarcie przez dłużnika w odpowiedzi na pozew stwierdzenia, że uznaje roszczenie „za zasadne”, nie wyklucza późniejszego podniesienia zarzutu przedawnienia.

Odmowa uwzględnienia wniosku o przeprowadzenie referendum w sprawie "ważnej dla gminy", w sytuacji gdy "wariantowe pytania" zawierały informacje niepełne, wprowadzające w błąd i nie uwzględniały stanu faktycznego sprawy, a przez to nie prowadziły do osiągnięcia celu referendum określonego w przepisach art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 października 1991 r. o referendum gminnym /Dz.U. 1996 nr 84 poz

Od decyzji naczelnego organu administracji państwowej odmawiającej przyznania odszkodowania przewidzianego w art. 160 par. 1 Kpa nie przysługuje stronie niezadowolonej z decyzji prawo zwrócenia się do tego organu o ponowne rozpatrzenie sprawy w trybie art. 127 par. 3 Kpa, lecz tylko powództwo do sądu powszechnego /art. 160 par. 4 i 5 Kpa/.