Nie każda sprzedaż rzeczy ruchomych - dokonana we własnym imieniu i na własny rachunek - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale tylko taka, która była jedynym celem ich nabycia /art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Twierdzenie, że jedynym dokumentem na podstawie którego kierownik rejonowego urzędu pracy może uwzględnić nieobecność bezrobotnego w wyznaczonym terminie jest zaświadczenie o niezdolności do pracy w rozumieniu przepisów o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa wystawione na druku MZ/L-4 nie znajduje uzasadnienia w ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu
Naczelny Sąd Administracyjny odmówił udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.
Zaliczenie określonego wyrobu do właściwego grupowania SWW należy do obowiązków producenta tego wyrobu. Wynika to z faktu, że właśnie producent posiada wszelkie informacje niezbędne do zaliczenia wyrobu do odpowiedniego grupowania SWW to jest informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu. W przypadkach spornych dotyczących zaliczania wyrobu
Podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu między innymi kwot składek na ubezpieczenie społeczne podatnika i osób z nim współpracujących, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Muszą być to jednak składki rzeczywiście zapłacone w roku podatkowym, a nie takie, które podatnik powinien lub ma zamiar w przyszłości zapłacić.
W pojęciu niebezpieczeństwa, o jakim mowa w art. 548 § 1 kc, mieści się obowiązek zapłaty przez kupującego ceny za rzecz, powierzoną przez sprzedawcę przewoźnikowi, choćby przewoźnik kupującemu odbiorcy przesyłki nie wydał.
Art. 169 par. 2 Kpa określa inne przesłanki obalenia mocy dowodowej ksiąg, niż wynikające a contrario z art. 169 par. 1 Kpa. Ze sformułowania tego przepisu, tj. użycia w nim spójników "lub" i "albo" dla połączenia zdań określających te przesłanki, wynika, iż nie muszą one wystąpić łącznie.
Nie ma usprawiedliwionych podstaw kasacja oparta na założeniu, że powód powinien być, w związku z przeprowadzeniem dowodów z urzędu, uprzedzony o zamiarze oparcia rozstrzygnięcia reformatoryjnego przez sąd rewizyjny na innej podstawie prawa materialnego, aby mógł przedstawić odpowiednie dowody.
Skarga w trybie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ nie może być wniesiona na uchwałę czyniącą bezskutecznym wezwanie do usunięcia zarzucanego naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, będącą wewnętrznym etapem działań związanych z tym wezwaniem.
Niezgodne z treścią art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ ujęcie przez podatnika w ewidencji podatku VAT za dany miesiąc faktury, którą otrzymał w następnym miesiącu stanowi jednocześnie naruszenie art. 27 ust. 4 tej ustawy.
Ustalając wartość przedmiotu zaskarżenia w kasacji nie sumuje się wartości przedmiotu rozstrzygnięcia powództwa głównego i wzajemnego.
1. Pracownicy skarżącego przybyli dobrowolnie do Urzędu Skarbowego, aby zawiadomić organ podatkowy o naruszeniach prawa w firmie, w której zostali zatrudnieni, a organ podatkowy uznał ich oświadczenia za istotne dla sprawy. W takim razie niezrozumiała jest odmowa przesłuchania składających oświadczenie w charakterze świadków, skoro domagał się tego skarżący, a sam organ uznał treść oświadczeń za istotną
Ściągnięcie nie uiszczonej kary grzywny i kosztów postępowania orzeczonych przez kolegium do spraw wykroczeń należy do egzekucji sądowej.
Spadkobiercy osoby uprawnionej do świadczenia w formie stałego zasiłku wyrównawczego /art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu - Dz.U. nr 100 poz. 459/ nie wstępują do toczącego się postępowania administracyjnego dotyczącego
Do powierzchni użytkowej budynku, o której mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ należy zaliczyć również piwnice.
Strony mogą kształtować treść umów cywilnoprawnych /w tym i umowy leasingu/ z wykorzystaniem zasady swobody umów, wszakże bez celu ukrycia rzeczywistej czynności prawnej. Dyspozytywny charakter umów cywilnoprawnych nie może być jednak przez strony wykorzystywany do uchylania się od obowiązku podatkowego albo zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Organy podatkowe nie mają obowiązku respektowania tych