Uprawniony do otrzymania faktury stwierdzającej nabycie towaru lub usługi /par. 18 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług - Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./ był tylko taki podmiot, który w chwili nabycia spełniał warunki określone w tym przepisie. Późniejsze uzyskanie takiego uprawnienia, przez dopełnienie na przykład obowiązku rejestracji, nie działa
Przez wartość sprzedaży określoną zgodnie z ust. 6, o której mowa w ust. 7 art. 14 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, należało rozumieć taką część kwoty, wymienionej w ust. 1 pkt 1, która odpowiada okresowi prowadzonej sprzedaży w stosunku do całego roku podatkowego.
1. Przepis art. 12 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku wyrównawczym /Dz.U. nr 42 poz. 188 ze zm./ nie uprawnia do przyjęcia, że zobowiązanie w podatku wyrównawczym powstawało z mocy prawa. 2. Wynagrodzenie za utwór będący przedmiotem prawa autorskiego /wynagrodzenie ze sprzedaży prawa autorskiego/ podlegało podatkowi wyrównawczemu jako przychód stanowiący inny dochód w rozumieniu art. 1 i art.
Pojęcie "budowa" w rozumieniu prawa budowlanego jest znacznie szersze niż użyte w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, w szczególności obejmuje również sytuacje przewidziane w pkt 5 lit. "e-g" tego artykułu.
W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym w 1995 r., ustawodawca nie wprowadził obowiązku umieszczania na fakturach daty ich otrzymania. Oznacza to, że dopuszcza się możliwość przeprowadzenia dowodu na tę okoliczność nie tylko za pomocą dowodu z dokumentu, lecz również innymi środkami dowodowymi.
Nieprawidłowości polegające na nie przeliczeniu wartości początkowej środka trwałego na złote polskie, nie podanie stawki amortyzacyjnej oraz odpisu amortyzacyjnego - nie mogą stanowić przesłanki skutkującej nie uznanie za koszty uzyskania przychodu amortyzacji środków trwałych.
1. Przy ocenie czy wydatki poniesione przez podatnika polegają na budowie budynku, czy też na jego remoncie lub modernizacji, należy się posługiwać przede wszystkim potocznym rozumieniem tych pojęć, definicjami encyklopedycznymi, a pomocniczo również rozwiązaniami przyjętymi w prawie budowlanym. 2. Prawo podatnika do odliczenia wydatków mieszkaniowych należy analizować wnikliwie na tle konkretnego
1. Okresowe i podmiotowe zwolnienie podatkowe w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych ustanowione ustawą z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./ z mocy ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253 ze zm./ uległo ograniczeniu wyłącznie do przedmiotu działalności gospodarczej określonego
1. Wydatki na spłatę kredytu zaciągniętego i przeznaczonego na cele mieszkaniowe, wymienione w art. 26 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, w istocie rzeczy są wydatkami poniesionymi przez podatnika na te właśnie cele. Zostały one jedynie przesunięte w czasie; podatnik, z uwagi na uzyskanie kredytu, de facto wydatki na
W przypadku naruszenia przez podatnika obowiązku prowadzenia ewidencji w sytuacji, gdy spowodowało ono zawyżenie podatku naliczonego, uzasadnione jest ustalenie przez organ podatkowy kwoty podatku należnego podwyższonej o trzykrotność tego zawyżenia.
1. Zastosowanie sankcji w postaci zwielokrotnionej stawki przy wymiarze podatku zgodnie z art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ może nastąpić tylko wtedy, gdy zaniedbanie przez podatnika obowiązków w zakresie prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 27 ust. 4 tej ustawy nie stwarza wiarygodnej podstawy
1. Określone stawki podatku od środków transportowych nie mogą przekroczyć wysokości maksymalnej przewidzianej dla danego środka transportowego. 2. Zwolnienia zawarte w art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ mają charakter podmiotowy i dotyczą zwolnień całkowitych, a nie częściowych. 3. Ustawodawca nie przewidział odrębnej stawki