Art. 45 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ mówi o solidarnej odpowiedzialności nabywcy za zaległości podatkowe zbywcy jako podatnika, a nie jako płatnika.
Odsetki od odroczonej lub rozłożonej na raty należności z tytułu solidarnej odpowiedzialności nabywcy majątku za zaległości podatnika nie są odsetkami od zaległości podatkowej, choć te ostatnie mogą także powstać.
Samo przeznaczenie towaru do reklamy i akwizycji nie wystarcza do uznania go za wolny od cła w myśl art. 14 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./. O zachowaniu wartości użytkowej rzeczy ruchomej, a w konsekwencji jej wartości handlowej, decyduje to, czy mimo zewnętrznych znamion reklamowych i akwizycyjnych może ona nadal spełniać funkcje, dla
Jednym z warunków zastosowania preferencyjnej stawki "zero" jest udokumentowanie pochodzenia towarów z państw członkowskich Unii Europejskiej świadectwem przewozowym EUR-1 spełniającym wymogi Protokołu Nr 4 Układu Europejskiego.
Przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/ nie wprowadzają zasady jawności, a jedynie wskazują przypadki, w których obowiązkowe jest głosowanie tajne. Na gruncie ustawy nie ma zatem przeszkód do wprowadzenia dalszych możliwości głosowania tajnego.
Żaden przepis prawny nie stwarza przeszkód do rozpatrzenia wniosku o przywrócenie terminu po wydaniu postanowienia stwierdzającego uchybienie terminu.
Radca prawny nie może być w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym pełnomocnikiem osoby fizycznej nie będącej podmiotem gospodarczym stosownie do przepisów art. 87 par. 1 Kpc w związku z art. 42 i 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ oraz przepisów ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm.
W sprawie, w której naczelny organ administracji państwowej wydaje decyzję w pierwszej instancji w postępowaniu określonym przepisami kodeksu postępowania administracyjnego, skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego można wnieść, stosownie do art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, po wyczerpaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie
Postanowienie sądu II instancji rozstrzygające o kosztach zastępstwa procesowego nie jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie. Kasacja od takiego postanowienia nie jest dopuszczalna.
Prowadzenie indywidualnej kancelarii adwokackiej nie może być utożsamiane z prowadzeniem działalności gospodarczej (§§ 41 i 43 oraz 30-40 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego tekst jednolity: Dz.U. 1993
Użyty w art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ termin "użytkowanie" nie oznacza ograniczonego prawa rzeczowego z art. 252 Kc, lecz może być rozumiany wyłącznie jako używanie rzeczy.
1. Zwrot "przychody z poszczególnego źródła" użyty w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ należy interpretować w związku z przepisem art. 10 tej ustawy, który określa co jest "źródłem przychodów" w rozumieniu ustawy. 2. Działalność gospodarcza prowadzona przez podatnika mimo, iż składa się z kilku rodzajów działalności może
W postępowaniu dotyczącym umorzenia zaległości podatkowych podatnik nie może skutecznie kwestionować istnienia i wysokości zaległości podatkowej.
W świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ oraz par. 1 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych /Dz.U. nr 132 poz. 635 ze zm./ formę opodatkowania należy ustalać odrębnie z działalności wykazywanej samodzielnie przez
W postępowaniu kasacyjnym Sąd Najwyższy nie jest uprawniony do badania zasadności ustaleń faktycznych i oceny dowodów dokonanych przed sądem drugiej instancji, nie może też dokonywać własnych ustaleń faktycznych odmiennych od przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku (art. 39315 KPC).