Magister prawa, który nie wykonuje zawodu wymienionego w art. 3932 § 2 KPC nie jest uprawniony do wniesienia kasacji.

Od orzeczenia sądu drugiej instancji, wydanego przed dniem 1 lipca 1996 r. kasacja nie przysługuje.

Niedopuszczalna jest kasacja od orzeczenia sądu drugiej instancji oddalającego rewizję lub orzekającego co do istoty sprawy przed dniem wejścia w życia ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych

W zakładowym systemie wynagradzania można było począwszy od dnia 18 sierpnia 1990 r. określić kwotowo wysokość składników wynagrodzenia oraz innych świadczeń naliczonych uprzednio w relacji do najniższego wynagrodzenia albo przyjąć inną podstawą ich wymiaru niż najniższe wynagrodzenie (art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 19 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania

Dopuszczalne jest zatrudnienie nauczyciela, spełniającego wymagania, przewidziane w art. 10 ust. 2 pkt 2-4 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 3, poz. 19 ze zm.) na podstawie umowy o pracę na czas określony, uzasadnione potrzebą zastępstwa nieobecnego nauczyciela (art. 10 ust. 3 i 4 tej ustawy).

Zasada z § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1991 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie projektów wynalazczych (Dz. U. Nr 83, poz. 374), że wynagrodzenie powinno być ustalone według przepisów dotychczasowych, jeżeli jest to korzystniejsze dla twórcy projektu wynalazczego, odnosi się zarówno do wynagrodzenia za okresy obliczenia już zakończone, za które nie zostało ono wypłacone

Pominięcie byłego pracownika przy przyznawaniu świadczenia, będącego składnikiem wynagrodzenia za pracę w okresie, w którym był on zatrudniony, narusza zasady wynagradzania za pracę wykonaną (art. 80 kp), wynagradzania według ilości i jakości pracy (art. 78 kp) i równego traktowania pracowników (art. 112 kp).

Przepis art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze zm.) nie ma zastosowania do rozwiązania stosunku służbowego z funkcjonariuszem pożarnictwa na podstawie art. 43 ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400 ze zm.).

Mianowanemu pracownikowi kolejowemu w sprawie rozwiązania stosunku pracy przysługuje odwołanie do sądu pracy, natomiast nie przysługuje mu skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję kierownika jednostki nadrzędnej nad jednostką organizacyjną zatrudniającą pracownika wydaną na podstawie § 46 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie praw i obowiązków pracowników kolejowych

Nieogłoszenie w wojewódzkim dzienniku urzędowym uchwalonego i ogłoszonego przez radę gminy w terminie do dnia 31 grudnia 1990 r. wykazu aktów prawa miejscowego, o którym mowa w art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./, nie powoduje utraty mocy prawnej przez plan zagospodarowania

W przypadku skorzystania przez stronę z możliwości przewidzianej w art. 127 par. 3 i par. 4 Kpa, otwiera się dla strony droga do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego już bez obowiązku wzywania organu do usunięcia naruszenia prawa, o którym mowa w art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Prawidłowe sporządzenie dokumentów i należyte ich księgowanie obciąża podatnika. Obowiązek ten nie może być zastąpiony dowodami z zeznań świadków czy stron. Zeznania takie bowiem i tak nie mogą doprowadzić do zmiany rejestrów księgowych. Jeżeli więc strona nie sporządziła dokumentów w wymaganej formie, brak podstaw aby w postępowaniu podatkowym zastąpić ten brak innymi dowodami. Dowody z zeznań świadków

Odpowiedzialność o jakiej mowa w art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ jest określona w czasie teraźniejszym, zatem decyzja taka może być skierowana wyłącznie do osoby będącej wspólnikiem zobowiązanej spółki w dniu wydania decyzji.

Organ podatkowy prowadząc postępowanie w sprawie odpowiedzialności wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zobowiązania spółki z urzędu winien dokonać oceny czy orzeczenie o takiej odpowiedzialności byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego czy innymi względami społeczno-gospodarczymi, o których mowa w art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych

1. Przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /Dz.U. 1989 nr 27 poz. 147 ze zm./ nie dawały podstaw do wydawania decyzji konstytutywnych. 2. Metody szacowania kosztów nie są normami prawnymi, co wielokrotnie podkreślał Naczelny Sąd Administracyjny w swoich orzeczeniach, a są to metody matematyczne lub statystyczne, które stosowane są w sytuacjach, jak miało to miejsce w badanej

Gramatyczna wykładnia przepisu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ prowadzi do wniosku, że wydatki na wkład budowlany lub mieszkaniowy poniesione w roku podatkowym podlegają odliczeniu bez względu na to, kiedy zobowiązanie do uiszczenia wkładu powstało oraz jakie było źródło finansowania tych wydatków, przepis

Powstanie nadpłaty podatku z winy płatnika nie wyłącza oprocentowania nadpłaty /art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

I. Podmiotem przestępstwa określonego w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy (Dz.U. nr 27, poz. 584) może być każda osoba posiadająca wyroby określone w tym przepisie. II. Przedmiotem tego przestępstwa mogą być również wyroby uzyskane za pomocą przestępstwa lub wolne od cła, a wymienione w art. 5 ust. 1 pkt 5 i 6 cytowanej ustawy, jeśli ich ilość

1. Ilustracją na zastosowanie przepisu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ może być sytuacja, gdy oddział firmy zagranicznej wykonujący w Polsce działalność usługową jest obciążany przez centralę za granicą częścią kosztów ogólnego zarządu niewspółmiernie wysoką do zakresu działalności w Polsce i w związku z tym nie

1. Prawidłowe zastosowanie przepisu art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wymaga ustalenia i rozważenia wszystkich przesłanek wymienionych w tymże przepisie oraz art. 21 ust. 5. Decyzje jakie w tej mierze zapadają nie sa oparte na tzw. uznaniu administracyjnym. 2. Wadliwe i sprzeczne z hipotezą przepisu art

1. Jeżeli Urząd Skarbowy nie kwestionował wyliczenia podatku wynikającego ze złożonego wcześniej zeznania podatkowego, a następnie nie uwzględnił skorygowanego przez podatnika zeznania, to brak było podstaw prawnych do wydania decyzji /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/. 2. Uchwała siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 16 listopada 1995 r. daje możliwość odzyskania części uiszczonego podatku również członkom