1. W rozdziale trzecim ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, poświęconym władzom gminy, określono ich strukturę organizacyjną i kompetencyjną oraz tryb obsadzania stanowisk /funkcji/ w poszczególnych organach. Przepisy te mają charakter norm bezwzględnie wiążących i tylko na mocy wyraźnych upoważnień można wprowadzać rozwiązania uzupełniające lub modyfikujące

1. Przepis art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie uzależnia oceny zbędności nieruchomości od przyczyn niewykorzystania nieruchomości zgodnie z celem nabycia. Nie ma również znaczenia dla oceny zbędności spornej nieruchomości jej przydatność do realizacji zadań gminy. 2. Wejście w życie ustawy z

Grunty należące do Państwowego Funduszu Ziemi, przekazane przed 1990 r. w użytkowanie Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej są wyłączone spod komunalizacji z mocy prawa /art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych - Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./.

1. Art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przewiduje możliwość zwolnienia od podatku podatników, którzy w roku poprzednim osiągnęli wartość sprzedaży przekraczającą 600 mln zł do 4 mld zł o ile złożą zgodnie z art. 48 ww. ustawy w terminie 60-ciu dni od dnia wejścia w życie ustawy oświadczenia urzędowi skarbowemu

Jeżeli podatnik jest zwolniony od podatku od towarów i usług z mocy prawa na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie uzyskuje uprawnień określonych w art. 19 ust. 1 tej ustawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Warunkiem dla skorzystania z tych uprawnień jest złożenie przez

Określenie "rażąco niższy", zawarte w art. 169 par. 2 Kpa, oznacza, że różnica dochodu i wydatków musi być oczywista i tak znaczna, aby ocena ich dysproporcji jako istotnej narzucała się oceniającemu te wielkości przy prostym ich porównaniu. Wielkości te przy tym powinny być ustalone w sposób możliwie pewny, czyli nie podlegający ciągłym wahaniom przy każdej kolejnej analizie.

1. Pojęcie strony, jakim posługuje się art. 28 Kpa, może być wyprowadzone tylko z przepisów prawa materialnego, czyli normy prawnej, która stanowi podstawę ustalenia uprawnienia lub obowiązku. 2. Bank Gospodarki Żywnościowej, będący wierzycielem Państwowego Gospodarstwa Rolnego w likwidacji nie jest stroną postępowania komunalizacyjnego dotyczącego mienia tego gospodarstwa.

Warunkiem koniecznym zachowania uprawnień wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług jest takie sporządzenie przez podatnika tego podatku faktury, aby zawierała informacje, o jakich mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Rozszerzenie tych wymogów w przepisach par. 18 - 31 rozporządzenia Ministra

Uprawdopodobnienie, o którym mowa w art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ stanowi swego rodzaju wyjątek od zasady udowadniania i działa na korzyść strony, której przepis ustawy dozwala na wykazywanie mniejszego stopnia pewności, że dany skutek nastąpi,

Przepis art. 163 k.p.k. stanowi lex specialis w stosunku do art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe (Dz.U. nr 5, poz. 24 z późn. zm.), normującego w sposób generalny tajemnicę zawodową dziennikarza. Dziennikarz, w tym także redaktor naczelny, nie może zatem w procesie karnym odmówić zeznań co do okoliczności, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy, jeżeli sąd

Organy podatkowe błędnie przyjęły, że podatek tzw."sankcyjny" wynika z mocy prawa. Termin zapłaty podatku w przypadku ustalenia podatku na podstawie art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynosi 14 dni od daty doręczenia decyzji ustalającej ten podatek.

Z chwilą podjęcia działalności gospodarczej niezależnie od miejsca położenia zakładów spółka cywilna jest jedynym podmiotem gospodarczym i podatnikiem podatku od towarów i usług.

Granicą uwzględnienia w postępowaniu administracyjnym słusznego interesu strony /art. 7 Kpa/ jest zaistnienie kolizji z interesem społecznym.

Nie można odmówić rządowi prawa do zmiany przepisów fiskalnych, w tym m.in. celnych, gdy wymagają tego określone względy gospodarcze.

1. Gdy organ podatkowy ustala podstawę obliczenia podatku w drodze szacunkowej, ciąży na nim obowiązek podjęcia wszelkich niezbędnych kroków dla ustalenia tej podstawy w sposób najbardziej zbliżony do jej rzeczywistej wysokości, a zatem nie może on przyjmować za podstawę swoich rozstrzygnięć ustaleń dowolnych lub przypadkowych. Wybór metody szacowania musi mieć na względzie dążenie do osiągnięcia rezultatów

1. W razie odmowy wypłaty świadczenia pracowniczego w całości lub w części ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (art. 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, Dz.U. z 1994 r. nr 1, poz. 1) pracodawca może dochodzić powyższego świadczenia od tego Funduszu przed sądem właściwym w sprawach z zakresu prawa pracy. 2.

O tym, czy rewizja wniesiona została do sądu, który wydał zaskarżony wyrok (art. 371 § 1 k.p.c.) decyduje okoliczność, czy rewizja została skierowana pod adresem tego sądu, nie zaś okoliczność, czy została ona przez pocztę doręczona zgodnie ze wskazanym na kopercie adresem.

Następstwem rozwiązania umowy wieczystego użytkowania jest powstanie po stronie wieczystego użytkownika roszczenia o wynagrodzenie za budynki i urządzenia istniejące w dniu zwrotu użytkowanego terenu /art. 242 Kc/, a także o zwrot zrewaloryzowanej pierwszej opłaty rocznej i zwrot opłat rocznych za nie wykorzystany okres użytkowania wieczystego /par. 12 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16

Zarzut wadliwej oceny, że popełniony przez powoda czyn wyczerpuje znamiona 'ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych' nie stanowi ustawowej podstawy wznowienia postępowania.

Organy orzekające w sprawach komunalizacji nie są powołane do rozstrzygania sporów wynikających na tle stosunków cywilnoprawnych pomiędzy osobami fizycznymi a Skarbem Państwa bądź gminą. Do rozpoznawania takich spraw, z mocy art. 2 par. 1 i 3 Kpc, powołane są sądy powszechne.

Po dniu 5 grudnia 1990 r. odrębna własność budynków i urządzeń znajdujących się na gruntach państwowych, przysługująca przedsiębiorstwu państwowemu, stoi na przeszkodzie skomunalizowaniu całego przedsiębiorstwa w trybie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./.

Skarga na pismo wyjaśniające nie mające charakteru decyzji administracyjnej jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu zgodnie z art. 204 par. 1 Kpa.

1. Tryb orzekania przewidziany w art. 160 Kpa nie może mieć zastosowania w odniesieniu do skutków rozstrzygnięcia nadzorczego wojewody, wydanego na zasadzie art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. Spory o właściwość między organami samorządu terytorialnego a terenowymi organami administracji rządowej /art. 22 par. 2 Kpa/ mogą dotyczyć tylko