Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 lutego 1992 r. w sprawie szczególnych zasad i trybu postępowania dotyczących pozbawienia uprawnień kombatanckich oraz zasad przeprowadzania weryfikacji tych uprawnień /Dz.U. nr 16 poz. 63/ zobowiązuje organ orzekający do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w przypadkach określonych w art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach

W świetle art. 28 Kpa obydwu stronom czynności cywilnoprawnej przysługują prawa strony w postępowaniu o ustalenie wysokości opłaty skarbowej. Do organu podatkowego należeć będzie natomiast wybór strony, od której dochodzić będzie wyrównania zobowiązania.

Skoro odwołanie skarżącego zostało załatwione decyzją organu II instancji doręczoną skarżącemu, to stosownie do art. 110 Kpa organ ten jest nią związany, nie może więc wydawać wkrótce później decyzji innej treści, rozstrzygającej to samo odwołanie od tej samej decyzji organu I instancji. Oznacza to zgodnie z dyspozycją art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa, iż zaskarżona decyzja organu II instancji wydana później

Celami służącymi ochronie środowiska w gminie, o których mowa w art. 88 pkt 6 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/, nie są zadania w zakresie profilaktyki zdrowotnej dzieci na obszarach szczególnej ochrony środowiska w rozumieniu art. 88a pkt 5 tej ustawy.

1. Zameldowanie będąc przede wszystkim obowiązkiem obywatela, posiada funkcję rejestracyjną jego stałego pobytu, zaś organ ewidencyjny działając w oparciu o art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/, ustala samodzielnie również charakter uprawnień obywatela do przebywania w lokalu w ramach swoich kompetencji, nie wchodząc

1. Sołtys wykonuje swoje zadania społecznie. Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie przewiduje żadnej rekompensaty finansowej ani możliwości uregulowania tego problemu przez radę gminy. Do sołtysów nie mają również zastosowania postanowienia art. 25 ust. 4 i 5 ustawy o samorządzie terytorialnym dotyczące uprawnień radnych i członków komisji spoza

W pojęciu "mienie przesiedleńcze" zawartym w art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie mieszczą się towary nabyte w drodze dziedziczenia.

Przepis art. 9 ustawy z dnia 25 listopada 1993 r. o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy /Dz.U. nr 123 poz. 551/ nie określa, że importerem i eksporterem musi być ten sam podmiot. W omawianym przepisie nie użyto pojęcia "importer", zaś możliwość zwiększenia podatku naliczonego uzależniono od posiadania przez eksportera dokumentu odprawy celnej i dowodu wpłaty podatku

Zużytą przy produkcji, wyrobie będzie bowiem taka ilość surowca, materiału, półfabrykatu, która jest według procesu technologicznego, normy, niezbędna do wytworzenia określonego towaru. W tej ilości mieszczą się również odpady, których przy produkcji nie można uniknąć i które nie nadają się na cele wytwórcze. Za zużytą przy wyrobie towaru wywiezionego z kraju uznać zatem trzeba ilość importowanego

Po zakończeniu roku podatkowego, /a rokiem podatkowym jest w tym przypadku rok kalendarzowy/ postępowanie w sprawie zaniechania ustalania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych staje się bezprzedmiotowe.

Jeżeli wywłaszczona nieruchomość była przedmiotem współwłasności, wniosek o jej zwrot /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ musi pochodzić od wszystkich współwłaścicieli, chyba że niektórzy z nich wyraźnie oświadczą, iż rezygnują z uprawnienia do żądania zwrotu nieruchomości.

Zawarcie umowy o oddanie określonej nieruchomości w użytkowanie wieczyste po wydaniu ostatecznej decyzji odmawiającej zwrotu tej nieruchomości w trybie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie przesądza samo przez się o oddaleniu skargi na tę decyzję.

Za podstawę zwolnienia instytucji filmowych od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie można uznać ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii /Dz.U. nr 22 poz. 127 ze zm./ oraz par. 24 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1988 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki

1. Abstrahując od kwestii legalności zarządzenia nr 5/93 Prezesa Najwyższej Izby Kontroli z dnia 19 kwietnia 1993 r. w sprawie okresowych ocen kwalifikacyjnych pracowników Najwyższej Izby Kontroli, można je potraktować jako miernik rzetelności i obiektywizmu działań podejmowanych w tym zakresie i w konsekwencji jako miernik oceny zasadności rozwiązania z mianowanym pracownikiem Najwyższej Izby Kontroli

Orzeczenie dyscyplinarne o wydaleniu z pracy jest zdarzeniem prawnym, powodującym ustanie stosunku pracy z mocy prawa /znowelizowany art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych - Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./. Zbędne jest więc jego "wykonanie" przez pracodawcę, w formie decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy. Jeśli więc stosunek pracy rozwiązuje się z mocy

Ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii /Dz.U. nr 22 poz. 127 ze zm./ ani par. 24 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 lutego 1988 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej instytucji filmowych /Dz.U. nr 9 poz. 67/ nie można uznać za podstawę zwolnienia instytucji filmowych od podatku od nieruchomości w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach

Akt normatywny ma pełnić z założenia jakieś funkcje społeczne i nie może być traktowany jako abstrakcyjnie - w oderwaniu od zamiarów normodawcy - rozumiany zestaw norm prawnych. Z tego względu sięga się przy wykładni przepisów do uzasadnień projektów aktów normatywnych, dyskusji w komisjach sejmowych, wystąpień posłów sprawozdawców projektu ustawy.

Niezachowanie przez osobę zainteresowaną trzyletniego terminu określonego w art. 11 ust. 5 ustawy z dnia 24 maja 1989 r. o przywrócenie praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne (Dz. U. Nr 32, poz. 172 ze zm.) nie jest przeszkodą w doliczeniu okresu pozostawania bez pracy z przyczyn określonych w tym przepisie do okresu

Usługa polegająca na wynajmie lokali użytkowych w budynkach niemieszkalnych nie mieści się w pozycji 89501 Klasyfikacji Usług "wypożyczanie sprzętu i pomieszczeń". Lokal mieszkalny może się znajdować w budynku niemieszkalnym, a także lokal niemieszkalny może się znajdować w budynku mieszkalnym. Istota podziału na lokale przeznaczone na cele mieszkalne i lokale użytkowe niemieszkalne tkwi w przeznaczeniu

W świetle przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253 ze zm./ nie skorzystanie przez Ministra Przekształceń Własnościowych z ustawowych uprawnień do cofnięcia zezwolenia spółce i wystąpienia do właściwego sądu o wydanie orzeczenia o jej rozwiązaniu a tym samym niedoprowadzenie do likwidacji spółki powoduje, że opodatkowanie podatkiem dochodowym

Nabywcą majątku w rozumieniu art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ będzie każdy podmiot, który na skutek umowy zobowiązującej do przeniesienia własności nabył własność rzeczy lub innych praw majątkowych podatnika. Bez znaczenia jest przy tym, czy przeniesienie prawa własności następuje odpłatnie /np. w wyniku umowy sprzedaży

W sytuacji, gdy została wydana przez organ podatkowy ostateczna decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego, to w toku późniejszej kontroli skarbowej nie może być wydany "wynik kontroli", w którym odmiennie określono by wysokość tego zobowiązania, gdyż taki wynik kontroli, mając na względzie treść art. 28 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm.