Wykładnia gramatyczna i celowościowa przemawia za tym, by przez pojęcie "odstąpienie rzeczy" rozumieć każde faktyczne przeniesienie władztwa nad rzeczą, za wyjątkiem przypadków, gdy chodzi o przekazanie krótkotrwałe i okazjonalne.

Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytania prawne.

Przy ustalaniu prawa właściciela domu jednorodzinnego do dodatku mieszkaniowego nie uwzględnia się normatywnej powierzchni użytkowej w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego, określonej w art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/, natomiast uwzględnia się tę powierzchnię przy ustalaniu wysokości dodatku

Decyzja odraczająca termin przewidziany w art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, wyklucza tym samym stosowanie sankcji podatkowej określonej w art. 29 ust. 2 cyt. ustawy w stosunku do podatnika, który odroczenie to uzyskał za okres poprzedzający określony decyzją termin.

Art. 190 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ określający procedurę składania wniosku o skierowanie do służby zastępczej wymaga uzasadnienia. We wniosku zainteresowany powinien wskazać takie okoliczności, które będą stanowiły materiał do oceny przez organ orzekający, czy przekonania religijne lub wyznawane

1. Istotą ograniczenia określonego w art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest zapewne utrzymanie proporcji i równomierne rozłożenie w czasie zwrotu różnicy podatku naliczonego nad należnym - w stosunku do obrotu /sprzedaży/ objętego preferencyjnymi stawkami /7 procent, "0" Procent/. Stawka zerowa w sprzedaży

Przewidziane w art. 19 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych /Dz.U. nr 55 poz. 234/ uprawnienie związków do opiniowania aktów wykonawczych do ustaw i odpowiadający temu uprawnieniu obowiązek organów samorządu terytorialnego przedstawiania projektów aktów lokalnych do zaopiniowania związkom zawodowym odnosi się do spraw przekazywanych przez ustawę do wydania aktu wykonawczego, które wprost

1. Skoro par. 7 ust. 2 uchwały nr 134 Rady Ministrów z dnia 8 października 1984 r. w sprawie zasad wydawania posiłków profilaktycznych, regeneracyjnych i wzmacniających pracownikom zatrudnianym w warunkach uciążliwych dla zdrowia lub szczególnie uciążliwych /M.P. nr 25 poz. 168/, stanowi, że "w razie niespożycia posiłku pracownikowi nie przysługuje ekwiwalent", to odmienne postanowienie "Regulamin

W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ nie ma definicji osoby samotnej, ale z interpretacji przepisu art. 21 ust. 5a wynika, że przez osobę samotnie wychowującą dzieci należy rozumieć osobę stanu wolnego: pannę, kawalera, wdowę, wdowca i osobę rozwiedzioną. Konstrukcja omawianego przepisu jednoznacznie wskazuje, że używając określenia "samotny

1. Przepis art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie może stanowić podstawy do zastosowania przewidzianej w nim sankcji w przypadku każdego błędu podatnika. Stosowanie sankcji jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy podatnik prowadził ewidencję w sposób uniemożliwiający określenie podstaw opodatkowania, względnie

W gospodarce wolnorynkowej wydatki przeznaczone na działalność marketingową należy uznać za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących opodatkowanie /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./.

Przepis art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie dopuszcza skargi na nieprzyjęcie w formie uchwały przez organ gminy projektu uchwały.

W rozstrzygnięciu organu podatkowego wydanego w trybie art. 175 Kpa powinna mieścić się kontrola prawidłowości pobrania przez płatnika podatku w zakresie zarówno istnienia obowiązku podatkowego jak i prawidłowości wyliczenia podatku.

Przepis art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie stwarza podstawy do wnoszenia do sądu administracyjnego skarg na uchwały rad narodowych, wydane w trybie przepisów ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. 1988 nr 26 poz. 183/ także w wypadku, gdy uchwały zachowały po dniu 27 maja 1990

Artykuł 39 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/ nie stanowi podstawy odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego osobie prowadzącej działalność gospodarczą zarejestrowaną w zajmowanym lokalu mieszkalnym /siedziba firmy/, jeżeli z istoty i charakteru tej działalności wynika, iż jest ona prowadzona poza siedzibą firmy.

1. Przez pojęcie "faktyczne wydatki ponoszone na ten lokal", użyte przez ustawodawcę w art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/, należy rozumieć wydatki określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 listopada 1994 r. w sprawie dodatków mieszkaniowych /Dz.U. nr 119 poz. 570/, przypadające na członka spółdzielni

Przepis art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie stwarza podstawy do wnoszenia do sądu administracyjnego skarg na uchwały rad narodowych, wydane w trybie przepisów ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. 1988 nr 26 poz. 183/, także wówczas, gdy uchwały te zachowały moc obowiązującą po

Działania właściciela zmierzające do usunięcia z lokalu i do niego nie dopuszczenia, jako czynności nielegalne nie mogą wywołać w sferze stosunku najmu żadnych skutków prawnych, a opuszczenie lokalu w wyniku takich działań nie jest dobrowolne i nie może świadczyć o wyzbyciu się uprawnień.

Zgodnie z art. 6 Kpa organy administracji działają na podstawie przepisów prawa. Zgodność działania z prawem nie może być ograniczona do formalnego powołania przepisu w decyzji, bądź w innym akcie administracyjnym. Realizując tę zasadę organ ma obowiązek ustalić treść obowiązującej normy prawnej, wyrazić stan faktyczny w języku normy i dopiero po "podciągnięciu" stanu faktycznego "pod" treść normy

Umowa rachunku bankowego zawarta pomiędzy podmiotem gospodarczym, będącym płatnikiem i bankiem wiąże strony tej umowy. Tym samym jej niewykonanie rodzi skutki jedynie między stronami umowy, a nie między bankiem a urzędem skarbowym.

W świetle art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie można uznać za "wypadek gospodarczo lub społecznie uzasadniony" okoliczności, że strona skarżąca jest jednostką budżetową.

Stwierdzenie nieważności umowy z uwagi na naruszenie przepisów ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (j.t. Dz.U. z 1995 r., nr 80, poz. 405) może nastąpić jako przesłanka rozstrzygnięcia w sprawie, z tym że wymaga uprzedniego formalnego stwierdzenia przez organy wymienione w tej ustawie, że określona praktyka ma charakter monopolistyczny.

1. Faktura wystawiona przez podatnika nigdy nie ubiegającego się o nadanie mu numeru identyfikacyjnego i w której wystawca zamieścił jako numer identyfikacyjny zmyślony, a więc nie zmierzający w żadnym stopniu do zidentyfikowania podmiotu gospodarczego, jest fakturą wystawioną niezgodnie z art. 32 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz