Uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie jest wystarczającą podstawą do orzekania w drodze decyzji administracyjnej o likwidacji obiektów lub działalności, która - prowadzona dotychczas zgodnie z prawem - może być uznana za sprzeczną z ustaleniami nowego planu.
1. W świetle orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 maja 1994 r. K 1/94 ogłoszonego w Dz.U. 1994 nr 136 poz. 713 część dochodów uzyskanych w 1993 r. z tytułu udziału w zyskach osób prawnych wydatkowana do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 28 poz. 127/, na nabycie obligacji emitowanych
1. Nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości tylko takie budynki i budowle związane z gospodarczą działalnością rolniczą, która polega na produkcji roślinnej i zwierzęcej. 2. Kwalifikowanie materiału siewnego do produkcji, nadzorowanie kontraktacji nasion nie stanowi działalności rolniczej w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U
Z brzmienia art. 169 par. 2 Kpa wynika, że sprzeczności, które pozwalałyby organowi podatkowemu na nieuznanie ksiąg podatkowych przez podatnika za dowód w postępowaniu podatkowym dotyczyć muszą składników faktycznie prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej a nie kalkulacji, które organy podatkowe uznają za podstawę ustalenia obrotu lub dochodu.
Żądanie strony skarżącej o wypłatę oprocentowania od kwoty zwróconego jej /zaliczonego na inny podatek/ podatku dochodowego za rok 1989, obliczonego od dodatnich różnic kursowych od dnia w którym ten podatek został zapłacony do dnia kiedy go zwrócono, nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawa podatkowego.
Powołanie się przed organem kontroli skarbowej, działającym w trybie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ na okoliczność otrzymania darowizny nie jest powołaniem się na tę okoliczność "przed organem podatkowym", o czym stanowi art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./.
O zniesieniu wspólności majątkowej małżeńskiej ze skutkiem wstecznym sąd nie może orzec przy całkowitym pominięciu zagrożeń dla interesów osób trzecich.
1. Decyzja określająca podatek dochodowy od osób prawnych może dotyczyć bądź okresów miesięcznych /w przypadku zaliczek/, bądź roku podatkowego w przypadku podatku należnego za dany rok podatkowy. 2. Ustalenie podatku dochodowego za okres nie przewidziany w ustawie stanowi naruszenie prawa materialnego.
Artykuł 149 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/, w którym stanowi się że: z chwilą rozwiązania Milicji Obywatelskiej jej funkcjonariusze stają się policjantami, należy rozumieć jako ustawowe przeniesienie policjanta na określonym stanowisku służbowym ze starej struktury milicyjnej do nowej struktury policyjnej. Tylko w przypadku, jeśli w nowej strukturze nie istnieje
Wpis hipoteki przymusowej obciążającej nieruchomość ujawnioną w księdze wieczystej jako przedmiot własności (użytkowania wieczystego) obojga małżonków na zasadzie wspólności ustawowej może być dokonany na podstawie tytułu wykonawczego przeciwko któremukolwiek z nich.
Komunikat zamieszczony w Dzienniku Rozkazów Ministra Obrony Narodowej informujący o pewnym stanie faktycznym, nie jest ani decyzją administracyjną ani postanowieniem.
Prawidłową formą uznania się przez organ administracji państwowej za niewłaściwy do załatwiania sprawy przez wydanie decyzji jest przekazanie wniosku organowi właściwemu (art. 65) lub zwrócenie podania wnoszącemu z odpowiedniemu pouczeniem (art. 66 § 2 k.p.a.).
Odsetki z tytułu nieterminowego uiszczenia ceny nabycia akcji wraz z ceną akcji stanowią wydatek poniesiony na nabycie akcji. W świetle art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ brak jest podstaw do odliczenia kwoty odsetek od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.
1. Przepis art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ stanowi o tym, że zwrócić można całą wywłaszczoną nieruchomość lub jej część. Nie ma więc przeszkód, ażeby dokonać zwrotu tylko tych lokali w budynku mieszkalnym i pomieszczeń wspólnych, którymi włada gmina, w tym samym zakresie dokonując zwrotu działki
Praktyka organów gminy, polegająca na żądaniu od właścicieli nieruchomości ulegającej podziałowi na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ zrzeczenia się roszczeń finansowych z tytułu odszkodowania za grunt przejęty pod ulicę - niezgodna z przepisem konstytucyjnym i przepisami ustawowymi
Treść przepisu art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253 ze zm./ również w związku z art. 23 ust. 2 przesądza o tym, że decyzje podejmowane na jego podstawie są oparte na konstrukcji uznania administracyjnego. Uznanie to jest jednak ograniczone przede wszystkim uzyskaniem pozytywnej opinii właściwego ministra. Jest to materialnoprawny warunek
Brak potwierdzenia umów pożyczek na piśmie nie przesądza o tym, że czynności faktycznie dokonane w tym zakresie nie mogły spowodować konsekwencji podatkowych w postaci obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "c" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
Prawo występowania do Sądu Najwyższego z wnioskami o wyjaśnienie przepisów prawa pracy i ubezpieczeń społecznych (art. 22 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze zm.) nie przysługuje Ogólnopolskiemu Związkowi Zawodowemu Lekarzy także po nowelizacji kodeksu pracy dokonanej ustawą z dnia 29 września 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych
Nałożenie na właściciela i zarządcę placu obowiązku rozbiórki obiektów samowolnie wzniesionych i użytkowanych przez osoby trzecie ze wskazaniem, że usunięcie skutków tej samowoli powinno nastąpić na innej drodze niż administracyjnoprawna, narusza prawo w stopniu istotnym.