Naruszenie nieprzekraczalnego terminu uchwalenia przez radę gminy budżetu gminy do dnia 31 marca roku budżetowego powoduje ustanie kompetencji rady gminy do podjęcia uchwały w sprawie budżetu, a organem umocowanym do ustalenia budżetu na podstawie art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ staje się regionalna izba obrachunkowa.

Prowadzenie postępowania opiekuńczego przed sądem rodzinnym i nieletnich, bez wniosku tego o sądu o unieważnienie paszportu, nie jest okolicznością uzasadniającą unieważnienie paszportu dziecka.

1. Przewidziane w art. 28 ust. 2 zdanie drugie ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /t.j. Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16/ orzeczenia wojewódzkich komisji lekarskich, wydawane z urzędu i zmieniające orzeczenia rejonowych komisji lekarskich są orzeczeniami ostatecznymi w toku instancji i podlegają zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Naruszenie

Przepis art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie stwarza podstawy do przeniesienia przez gminę własności nieruchomości w drodze darowizny bądź nieodpłatnego oddania nieruchomości w użytkowanie przedsiębiorstwu na cele prowadzenia działalności zarobkowej także w wypadku, gdy jest to przedsiębiorstwo

Stosownie do art. 6 ust. 1 Prawa celnego, jeżeli przepisy uzależniają posiadanie, obrót lub rozpowszechnianie towarów od spełnienia określonych wymogów, to obrót z zagranicą tymi towarami może być dokonany pod warunkiem spełnienia tych wymogów. Organ celny może orzec przepadek towaru, jeżeli jego zwrot jest niemożliwy.

Termin określony w par. 13a ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1989 r. w sprawie uznawania składników majątkowych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz zasad aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 72 poz. 422/ - w brzmieniu ustalonym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 26 lutego 1991 r. /Dz.U. nr 19 poz. 83/ - dla dokonania

Ukończenie studiów wyższych w systemie zaocznym nie daje statusu absolwenta w rozumieniu ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu.

Przepis art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach i innych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ nie upoważnia do stwierdzenia, iż podstawą przyjęcia, że określona osoba przebywała w więzieniu i łagrze ZSRR /art. 4 ust. 1 pkt 3 lit. "a"/ może być wyłącznie wyrok skazujący sądu radzieckiego.

Wykonanie orzeczonej kary dyscyplinarnej przeniesienia na niższe stanowisko - przewidziane w art. 34 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. 1982 nr 31 poz. 214 ze zm./ - następuje przez wypowiedzenie warunków pracy i /lub/ płacy w sposób uregulowany w art. 42 Kp w związku z art. 5 Kp.

1. Źródłem obowiązku podatkowego może być wyłącznie ustawa, nie może nim być zarządzenie wojewody wydane na podstawie ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. 1990 nr 51 poz. 298/, ani umowa zawarta w formie aktu notarialnego. 2. Odpowiedzialność spółki pracowniczej za zobowiązania podatkowe zlikwidowanego przedsiębiorstwa należy ocenić w świetle przepisów art

Podjęcie pracy w czasie pobierania zasiłku powoduje zawieszenie jego wypłacania. Po zakończeniu pracy interwencyjnej wykonywanej na czas ściśle oznaczony, następuje wznowienie wypłaty zasiłku, aż do wyczerpania pełnego okresu pobierania /12 miesięcy/. Natomiast ponowne nabycie prawa do zasiłku następuje - stosownie do art. 20 ust. 6 ustawy - dopiero po spełnieniu warunków określonych w art. 20 ust.

1. Roszczenia o odszkodowanie i zadośćuczynienie, o których mowa w art. 8 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149 z późn. zm.), mają charakter cywilnoprawny. 2. Sąd zasądzając odszkodowanie lub zadośćuczynienie, o których mowa w art. 8 cytowanej ustawy, zasądza

Uchwała zarządu gminy o wyznaczeniu do sprzedaży lokalu mieszkalnego, o przydział którego na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ wszczęte było wcześniej i nie zostało zakończone postępowanie administracyjne, dotyczy sprawy z zakresu administracji publicznej i może być zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie art. 101

Zawarte w art. 1 § 1 k.k.w. uregulowanie, że według przepisów tego kodeksu odbywa się wykonanie orzeczeń także w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, nie oznacza bynajmniej możliwości rozciągnięcia przepisów części ogólnej kodeksu karnego (a zatem i art. 89 k.k.) na sprawców skazanych za wykroczenia, zwłaszcza że żadna inna norma znajdująca się w tym kodeksie na taką możliwość nie wskazuje.

I. W sprawie z oskarżenia prywatnego, w której oskarżyciel prywatny został zwolniony od uiszczenia zryczałtowanej równowartości kosztów postępowania (art. 545 w zw. z art. 544 § 1 k.p.k.) – w wypadku wydania wyroku skazującego – sąd zasądza koszty postępowania od skazanego na rzecz Skarbu Państwa (art. 547 § 1 k.p.k.). II. W opisanej wyżej sytuacji przez koszty postępowania rozumieć należy ich zryczałtowaną

Dokonanie przez spółdzielnię mieszkaniową na rzecz jej członków przydziałów lokali mieszkalnych w budynkach wzniesionych na gruncie oddanym spółdzielni w użytkowanie wieczyste nie stanowi przeszkody do obciążenia tych budynków wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu hipoteką zabezpieczającą udzielony spółdzielni kredyt inwestycyjny.

1. Uchwały organów gmin, podjęte w sprawach przejęcia przez gminę mienia ogólnonarodowego /państwowego/ na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ podlegają rozpatrzeniu przez organy wymienione w art. 18 tej ustawy i w trybie określonym w tym przepisie. 2. W wypadku

Przestępstwem, o którym mowa w art. 37a ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe (Dz.U. nr 5, poz. 24 z późn. zm.), jest nie tylko taki czyn przestępny, do którego znamion ustawowych należy działanie poprzez opublikowanie materiału prasowego i jest ono wymienione expressis verbis, lecz również i inny czyn przestępny, jeżeli jego znamiona zostały zawarte w treści opublikowanego materiału prasowego

Na postanowienie o wstrzymaniu wykonania nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym (art. 492 § 2 k.p.c.) przysługuje zażalenie.

Decyzja o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie nieważności "zaświadczenia" oparta na art. 157 par. 3 Kpa jest nieważna z powodu wydania bez podstawy prawnej /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/. Prawidłowe załatwienie takiej sprawy powinno nastąpić w formie pisma.

Sąd odmówi stwierdzenia wykonalności wyroku sądu polubownego (art. 711 § 1 i 2 k.p.c), jeżeli na podstawie faktów notoryjnych (powszechnie znanych) lub znanych mu urzędowo dojdzie do wniosku, że wyrok zmierza do naruszenia chronionych przez prawo interesów osób trzecich lub ma służyć innym celom niż te, którym zgodnie ze swą istotą powinien.

W sprawie o zmianę wysokości renty na podstawie art. 907 § 2 k.c. Sąd może - stosownie do okoliczności sprawy - wziąć pod uwagę również istotny spadek siiy nabywczej pieniądza.

1. Stosunek prawny między podatnikiem a organem podatkowym ma charakter administracyjnoprawny i dlatego przepisy Kodeksu cywilnego nie mają zastosowania w sprawach z zakresu administracyjnego /podatkowego/. 2. Administracyjne prawo materialne, w tym również ustawa z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253/, nie przewiduje możliwości uchylenia się od skutków

Art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ jako podmiot uprawniony do uchwalania wysokości składki ustanawia sam Sejmik. Jednoznaczna i całościowa regulacja przez te przepisy problematyki finansowania działalności Sejmiku nie pozostawia gminom swobody w zakresie ich realizacji. Skoro ustawa w sposób jednoznaczny zobowiązała gminy do ponoszenia