1.Zarząd gminy nie jest właściwy do pojęcia uchwały w sprawie wniesienia przez gminę skarg na rozstrzygniecie nadzorcze kwestionujące uchwałę rady gminy (art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. Nr 16, poz. 95 z późn. zm.). 2.W razie wniesienia skargi na rozstrzygniecie organu nadzorczego bez podjęcia przez właściwy organ gminy uchwały, o której mowa w art. 98

1. Zarząd gminy nie jest właściwy do podjęcia uchwały w sprawie wniesienia przez gminę skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze kwestionujące uchwałę rady gminy (art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym Dz.U. nr 16, poz. 95 z późn. zm.). 2. W razie wniesienia skargi na rozstrzygnięcie organu nadzorczego bez podjęcia przez właściwy organ gminy uchwały, o której mowa w art.

Jeżeli w oświadczeniu /w którym podatnik twierdził, że spełnia warunki określone dla danego rodzaju działalności/ wprowadził Urząd Skarbowy w błąd to traci prawo do zwolnienia z par. 7 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej

Przy opodatkowaniu lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość wielkość powierzchni użytkowej lokalu oraz udział we współwłasności gruntu ustala się na podstawie aktu notarialnego dotyczącego nabycia tej części nieruchomości.

1. W rozumieniu art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ pierwotną czynnością organu celnego przy wymiarze cła jest obliczenie wartości celnej, stanowiącej podstawę wymiaru. 2. Wartość towaru określona w opinii biegłego nie stanowi podstawy wymiaru cła w rozumieniu art. 4 ust. 2 prawa celnego jako nietożsama z pojęciem "wartości celnej towaru", określonym

W razie niezłożenia wykazu zanieczyszczeń w terminie do 31 stycznia każdego roku /par. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1990 r. w sprawie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian /Dz.U. nr 42 poz. 245/ wojewoda ustalając opłaty za wprowadzanie zanieczyszczeń do powietrza według stawek obowiązujących w dniu wszczęcia postępowania, stosuje te stawki również

Redakcja art. 18 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1989 nr 75 poz. 445/ wyklucza możliwość wymierzenia danemu podmiotowi dwóch opłat manipulacyjnych dodatkowych. Świadczy o tym nie tylko użycie liczby pojedynczej w odniesieniu do wyrazu "opłata" /"(...) jest zobowiązany do uiszczenia opłaty", a nie "do uiszczenia opłat"/, ale przede wszystkim posłużenie się przez ustawodawcę spójnikiem

Droga sądowa dla stwierdzenia zgodności zatwierdzenia przez dyrektora Izby Skarbowej planu rozdysponowania zakładu związku spółdzielni - sporządzonego przez likwidatora na podstawie art. 3 ust. 1 w zw. z art. 3 ust 3 ustawy z dnia 20 stycznia 1990 r. o zmianach w organizacji i działalności spółdzielczości (Dz.U Nr 6, poz. 36) - z bezwzględnie obowiązującymi prze-pisami prawa (art. 58 k.c.) jest dopuszczalna

Żądanie o charakterze cywilnoprawnym, skierowane do organu administracji rządowej lub samorządowej, nie wszczyna postępowania administracyjnego na podstawie art. 61 par. 3 Kpa.

Przepis art. 18 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym określa jedynie właściwość przedmiotową rady gminy i może być podstawą prawną przepisów gminnych tylko wówczas, gdy upoważnia radę do podejmowania uchwał w konkretnej sprawie. Żaden z przepisów objętych punktami od 1 do 15 w art. 18 ust. 2 tej ustawy nie zawiera upoważnienia do regulowania uchwałami rady gminy spraw czynszu najmu

Artykuł 29 k.p.k. zakazuje jedynie sądowi powszechnemu wszczęcia negatywnego sporu kompetencyjnego z sądem wojskowym, ale nie zmienia niczego w zakresie uprawnienia stron do zaskarżania orzeczeń sądu wojskowego w kwestii właściwości. Oznacza to, te na postanowienie sądu wojskowego o przekazaniu sprawy sądowi powszechnemu lub nieprzyjęciu sprawy przekazanej przez sąd powszechny – z wyjątkiem wypadków

Wniosku o niedopuszczalności odwołania /art. 134 Kpa/ organ nie może wyprowadzać z oceny zarzutów podniesionych w odwołaniu.

Nie można uznać przepisu par. 2 rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 31 sierpnia 1990 r. w sprawie trybu zwrotu należności celnych pobranych od towarów wywiezionych w obrocie towarowym z zagranicą /Dz.U. nr 64 poz. 383/ wyłącznie za instrukcyjny. Skoro par. 1 rozporządzenia stanowi, że cło zwraca się producentowi na wniosek o zwrot cła a następne paragrafy ustalają warunki

Istotą obu rodzajów sporów wymienionych w art. 216b par. 1 Kpa jest zaistnienie przeszkody eliminującej możność prowadzenia postępowania administracyjnego, a do zadań sądu administracyjnego należy usunięcie tej przeszkody przez wskazanie organu, który ma sprawę załatwić /art. 216b par. 2 Kpa/.

W postępowaniu administracyjnym organ odwoławczy nie może ograniczać się do stanu sprawy z daty wydania decyzji przez organ I instancji, lecz musi uwzględniać stan faktyczny i prawny istniejący w dacie rozpatrywania odwołania /art. 136 i art. 138 Kpa/.

Art. 35 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ stanowi, że koncesja może być cofnięta także w przypadkach, gdy lokalizacja składu, stan pomieszczenia, w którym ma być prowadzony skład, albo wyposażenie tego pomieszczenia uniemożliwiają lub znacznie utrudniają organom celnym sprawowanie dozoru celnego lub kontroli celnej.

Z racji szczególnego unormowania legitymacji do zaskarżania orzeczeń w trybie rewizji nadzwyczajnej (art. 464 i art. 591 § 1 k.p.k.) należy przyjąć, że art. 380 § 2 k.p.k., przewidujący możliwość cofnięcia przez oskarżonego wniesionego na jego korzyść środka odwoławczego, nie ma odpowiedniego zastosowania do postępowania toczącego się w trybie tej rewizji (por. art. 462 k.p.k.).

1. Zwolnienie od podatku obrotowego sprowadzonego z zagranicy samochodu osobowego /par. 5 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 lutego 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy oraz zwolnień od tego podatku - Dz.U. nr 15 poz. 69/ ma charakter osobisty i przysługuje osobie, która sprowadziła samochód i odpowiada warunkom określonym

Przesłanką faktyczną uzasadniającą unieważnienie paszportu jest sam fakt prowadzenia przez sąd postępowania karnego przeciwko osobie posiadającej paszport, a nie jedynie prawomocne skazanie tej osoby za określone przestępstwo /art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach - Dz.U. 1991 nr 2 poz. 5/.

1. Podwyższenie opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego w sposób dowolny stanowi naruszenie obowiązującego prawa. Wprawdzie przepis art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/ nie zakreśla górnej granicy dla podwyższenia opłaty rocznej w drodze uchwały rady gminy, niemniej jednak należy mieć na uwadze funkcję

Zgodnie z art. 101 ustawy o samorządzie terytorialnym, każdy czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ gminy, w sprawie z zakresu administracji publicznej, może po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Wniesienie skargi jest możliwe po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia. Spełnieniem warunku dopuszczającego