Dopuszczalna jest rejestracja innych - niż wymienione w art. 11 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234) -zrzeszeń tworzonych przez związki zawodowe.

Powszechne stosowanie w sprawach wojskowych podporządkowanych Kodeksowi postępowania administracyjnego zasady informowania stron o przysługujących im uprawnieniach stanowi nie tylko wypełnienie nakazu art. 9 Kpa, ale jest zarazem gwarancją równego traktowania wszystkich poborowych, a tym samym urzeczywistnia zasadę równych praw i jednakowej ochrony prawnej /art. 67 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej

1. Przepis art. 199 § 3 k.p.a. nie zawiera zakazu jednoczesnego wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz podania o wznowienie postępowania lub żądania stwierdzenia nieważności decyzji. 2. Wszczęcie postępowania o stwierdzenie nieważności lub o wznowienie postępowania (art. 199 § 3 k.p.a.) przed wniesieniem skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie stanowi przesłanki odrzucenia

Określony w art. 106 k.k. skutek w postaci przedłużenia o 5 lat przewidzianych w art. 105 k.k. okresów przedawnienia karalności przestępstwa wywołuje także wszczęcie postępowania karnego w sprawie („in rem”).

Nieważna jest decyzja administracyjna nakazująca na podstawie art. 37 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ przymusową rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części bez jednoczesnego wskazania podmiotu /strony/, do którego nakaz ten jest skierowany. Decyzja taka rażąco narusza przepis art. 38 ust. 1 prawa budowlanego i art. 107 par. 1 Kpa oraz

1. Nie podlegają podatkowi od nieruchomości grunty opodatkowane podatkiem leśnym. 2. Grunty /las/ opodatkowany podatkiem leśnym obejmuje nie tylko las, ale także grunty związane z gospodarką leśną, zajęte pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej budynki i budowle oraz miejsca składowania drewna.

1.Artykuł 199 § 3 k.p.a. nie zawiera zakazu jednoczesnego wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz podania o wznowienie postępowania lub żądania stwierdzenia nieważności decyzji. 2.Wszczęcie postępowania o stwierdzenie nieważności lub o wznowienie postępowania (art. 199 § 3 k.p.a.) przed wniesieniem skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie stanowi przesłanki odrzucenia jej

Po wejściu w życie ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowywania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991 - 1995 oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 103 poz. 446/ na budowę osiedla mieszkaniowego nie jest wymagana decyzja lokalizacyjna.

Nieważna jest uchwała rady gminy stwierdzająca, że odstępuje się od pobierania podatku od budynków mieszkalnych lub ich części.

1. Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1990 r. o dochodach gmin i zasadach ich subwencjonowania w 1991 r. i w 1992 r. oraz o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym (Dz.U. Nr poz. 518; zm.: Dz.U. z 1991 r. Nr 110, poz. 475) zarząd gminy wydaje decyzje w postępowaniu administracyjnym. 2. Odmówił udzielenia odpowiedzi na drugie pytanie.

Na wydane z urzędu postanowienie nie dopuszczające interwenienta ubocznego do udziału w sprawie po stronie powodowej nie przysługuje zażalenie.

Różnica między oprocentowaniem kredytów i pożyczek, stosowanym przez bank wobec pracowników tego banku a stosowanym wobec innych kredytobiorców bądź pożyczkobiorców nie jest opustem z ceny, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216/.

1. Zastosowanie stawki celnej uzależnione jest wyłącznie od daty zgłoszenia do odprawy celnej. 2. Fakt opóźnienia decyzji przez bank udzielający gwarancji kredytowych i przez to opóźnienie realizacji transakcji nie ma i nie może mieć wpływu na wysokość stawki celnej. 3. Wartością celną towaru jest - zgodnie z brzmieniem art. 25 ust. 1 Prawa celnego - cena zapłacona lub należna za towar celny /wartość

Wskazanie na przypadki załatwienia podobnych spraw z naruszeniem prawa może skutkować jedynie wszczęciem postępowania weryfikacyjnego względem wydanych w owych sprawach decyzji administracyjnych. Z zasady równości wobec prawa wynika dla organów administracji publicznej powinność jednakowego traktowania stron tylko wówczas, gdy uwzględnienie wniosku strony mieści się w granicach prawa i faktycznych

1. Decyzja organu zatrudnienia stanowi samoistną podstawę powstania obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia, bez konieczności wzruszenia w trybie wznowienia postępowania lub stwierdzenia nieważności poprzednich decyzji przyznających prawo do zasiłku - art. 21 ust. 8 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./. 2. Za nienależnie pobrane

Sprawy wynikające z ordynacji wyborczej /ustawa z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin - Dz.U. nr 16 poz. 96 ze zm./ nie mogą być zaskarżone w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ do sądu administracyjnego.

Jeśli obiekt budowlany posiada cechy właściwe dla budynku w rozumieniu art. 3 ust. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/, to nie jest budowlą w rozumieniu tej ustawy. Wiata jest budynkiem w rozumieniu wyżej cytowanej ustawy.

Do rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji - aktu własności ziemi - organu stopnia podstawowego właściwy jest wojewoda w I instancji i minister w II instancji na mocy art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123/.

Roszczenia sprowadzające się do kwestionowania powierzchni nieruchomości podanej w dziale pierwszym księgi wieczystej jest roszczeniem dla którego dochodzenia tryb administracyjny nie jest dopuszczalny.

Zarówno w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 lipca 1985 r. jak i w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 sierpnia 1985 r. faktyczne korzystanie z nieruchomości nie prowadziło i nie prowadzi do nabycia prawa jej użytkowania, bez względu na długość okresu takiego korzystania z nieruchomości.

O zaliczeniu budynku do kategorii budynków mieszkalnych bądź letniskowych przesądza ich podstawowa funkcja, która znajduje swój wyraz w usytuowaniu w miejscu przeznaczonym pod zabudowę danego rodzaju w planie zagospodarowania przestrzennego i w pozwoleniu na budowę, w którym określa się rodzaj obiektu budowlanego. Budynek będący w świetle tych kryteriów budynkiem letniskowym, nie może być uznany za

Istota administracyjnego postępowania odwoławczego polega na ponownym rozstrzygnięciu sprawy administracyjnej, która była przedmiotem rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji, nie zaś jedynie na kontroli zasadności zarzutów podniesionych w odwołaniu w stosunku do decyzji organu pierwszej instancji.

Art. 16 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych /Dz.U. nr 77 poz. 673/ upoważnia wojewodę, nie zaś radę gminy do wprowadzenia obowiązku rejestracji psów, w celu ochrony od niebezpieczeństw zaraźliwych chorób zwierzęcych.