Za chowającego – w rozumieniu art. 431 k.c. – zwierzę dzikie żyjące na wolności (wilka) może być uznany zarządca lub dzierżawca obwodu łowieckiego; chowającym nie jest Skarb Państwa.

W postępowaniu przed sądem administracyjnym nie wchodzi w grę stosowanie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o interwencji ubocznej. W sprawach wszczętych w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym interwencja uboczna nie jest dopuszczalna. Przepis ten określa samoistnie krąg osób uczestniczących w postępowaniu ze skargi na uchwałę organu gminy i uzależniając

Roszczenia dochodzone na podstawie art. 15 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny /Dz.U. nr 55 poz. 321/ są sprawami cywilnymi, a nie administracyjnymi i nie są rozstrzygane decyzjami administracyjnymi; wszystkie kwestie sporne w tych sprawach mogą być dochodzone tylko przed sądami powszechnymi.

Skoro ustawodawca używa w przepisie art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ liczby mnogiej, to oznacza, że wartość przedmiotu spadku winna być ustalona w oparciu o opinię biegłych, a nie jednego biegłego.

Według art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wójt lub burmistrz /prezydent/ obowiązany jest do przedłożenia wojewodzie uchwał rady w ciągu 7 dni od daty ich podjęcia. Gdy siedmiodniowy termin do przedłożenia uchwały rady nie został zachowany, stwierdzenie nieważności uchwały /art. 94 ust. 2/ nie może nastąpić po upływie jednego roku od

Niedopuszczalne jest dochodzenie jednym pozwem żądania orzeczenia rozwodu oraz zniesienia wspólności majątkowej z datą wsteczną.

Tylko rozstrzygnięcie co do istoty sprawy poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną stanowi przesłankę do stwierdzenia nieważności decyzji na podstawie art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa. Natomiast decyzja kończąca sprawę w inny sposób nie jest dotknięta wadą nieważności w sytuacji, gdy wcześniejsza decyzja ostateczna rozstrzygnęła sprawę co do istoty.

Uchwała rady gminy ustalająca wysokość opłaty targowej jest uchwałą w sprawie z zakresu administracji publicznej. Opłatę targową pobiera się niezależnie od tego, czy sprzedaż odbywa się na targowisku miejskim, czy też prywatnym.

Nie można na podstawie art. 22 par. 2 i art. 216b par. 1 Kpa występować do sądu administracyjnego o udzielenie odpowiedzi na pytanie łączące się ze sposobem rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty lub wyborem jednej z prawnych form działania administracji albo z wykładnią prawa.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, określający zadania własne gminy, nie stanowi podstawy do wydawania ani przepisów gminnych, ani indywidualnych decyzji przez organy gminy, a zarazem nie upoważnia organów gminy do stanowienia zakazów wydawania takich decyzji zarówno przez organy gminy, jak i przez organy administracji rządowej.

Utrata prawa wybieralności w świetle art. 2 ust. 3 i art. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin /Dz.U. nr 16 poz. 96/, dająca podstawę do podjęcia na mocy art. 109 ust. 1 pkt 3 i ust. 3 tej ustawy uchwały stwierdzającej wygaśnięcie mandatu radnego w danej radzie, następuje wówczas, gdy radny nie tylko zamelduje się na pobyt stały poza terenem działania tej rady, ale i faktycznie

W sprawie, do rozpoznania której właściwy jest sąd powszechny, nie zachodzi spór kompetencyjny o jakim mowa w art. 216b par. 1 pkt 2 Kpa.

Dokumentacja w postaci list i pism ewidencyjnych organizacji społecznej czy politycznej może mieć walor dokumentu w rozumieniu art. 120 § 13 k.k. w wypadkach, gdy dane w niej zawarte albo ona sama mogą stanowić podstawę do ustalenia istnienia stosunku prawnego albo okoliczności mogących mieć znaczenie prawne.

Nie jest dopuszczalne zabezpieczenie żądania wspólnika rozwiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (art. 263 pkt 1 kodeksu handlowego) przez zajęcie konta bankowego i ruchomości należących do tej spółki.

Dokonana przez posiadacza spółdzielczego lokalu, za zezwoleniem uprawnionego do tego organu spółdzielni mieszkaniowej, przebudowa znajdującego się w budynku wspólnego urządzenia w celu powiększenia jego powierzchni mieszkaniowej nie stanowi w rozumieniu art. 344 § 1 k.c. samowolnego naruszenia współposiadania tego urządzenia wykonywanego przez posiadaczy sąsiednich lokali spółdzielczych.

Decyzja kolegium odwoławczego przy sejmiku samorządowym, stwierdzająca nieważność wydanej przed 27 maja 1990 r. decyzji o oddaniu w użytkowanie wieczyste gruntu, co do którego nie rozstrzygnięto czy stał się on mieniem komunalnym, narusza przepisy o właściwości organów.

1. Prawna ochrona samodzielności gminy /art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie obejmuje działań bezprawnych. 2. Nieważność uchwały organu gminy /art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie pokrywa się z nieważnością w rozumieniu art. 156 par. 1 Kpa.

1. Okres pobierania stypendium sportowego przez osoby, które ze względu na uprawianie sportu wyczynowego nie pracują zawodowo /par. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 maja 1985 r. w sprawie zakresu, zasad i trybu przyznawania i wstrzymywania stypendiów sportowych oraz ich wysokości - Dz.U. nr 25 poz.109 ze zm./, jest równoważny z okresem "pozostawania w stosunku pracy" w rozumieniu i

W świetle art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ niedopuszczalne jest podjęcie przez radę gminy uchwały ustalającej opłatę administracyjną od czynności urzędowych, które na mocy odrębnej ustawy zostały od takiej opłaty zwolnione.

Dodatek, wypłacony pracownikom spółki z tytułu wzrostu cen podstawowych artykułów żywnościowych, jest w istocie rekompensatą z tytułu podwyżki kosztów utrzymania i w 1989 r. nie został włączony do wynagrodzenia, zgodnie z par. 2 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1983 r. w sprawie podatku wyrównawczego /Dz.U. nr 42 poz. 189 ze zm./ nie mógł wchodzić do podstawy opodatkowania podatkiem

Artykuł 3 ust. 1 lit. A pkt 13 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 17 ze zm./ dotyczył tylko tych młynów motorowych, których rzeczywista /a nie teoretyczna/ zdolność przemiałowa wynosiła w dniu przejęcia powyżej 15 ton zboża na dobę.

Unormowania ustawy z dnia 27 listopada 1961 r. o transporcie drogowym i spedycji krajowej /Dz.U. nr 53 poz. 297 ze zm./ oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie mają moc wiążącą także wobec jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego.