Pojęcie „nakładów ze środków własnych” rozliczanych na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 kwietnia 1986 r. w sprawie zasad i trybu przekazywania między jednostkami gospodarki uspołecznionej państwowych nieruchomości rolnych i leśnych (Dz.U. nr 17, poz. 90) obejmuje również nakłady dokonane z kredytów bankowych, z wyjątkiem kredytów umorzonych.

Uchwała rady gminy ustalająca tryb przetargowy sprzedaży komunalnych lokali mieszkalnych jest uchwałą w sprawie z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Budynki, co do których nie zostały podjęte przez właściwy organ nadzoru budowlanego, decyzje o rozbiórce nie mogą być traktowane jako "budynki substandardowe" w rozumieniu przepisów o czynszach za lokale mieszkalne - i to bez względu na ich rzeczywisty stan techniczny.

1. Przepisy art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./ należy traktować jako podstawę prawną decyzji administracyjnej nakładającej obowiązek uiszczenia kary pieniężnej za niedotrzymanie warunków określonych w zezwoleniu na zajęcie pasa drogowego oraz ustalającej

1. Dla spełnienia minimum wymogów, w sprawach w których podstawą odmowy wydania zezwolenia na sprzedaż alkoholu jest wyczerpanie limitu punktów sprzedaży koniecznym jest okazać stronie - i włączyć do akt dla potrzeb kontroli instancyjnej i sądowej - stosownych wyciągów z aktu ustalającego limit punktów sprzedaż dla konkretnej jednostki terytorialnej oraz obowiązującego wykorzystania tego limitu sprawozdania

Skoro według art. 16 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ zasiłek dla bezrobotnych nie przysługuje osobom, które pobierają świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa, to w przeciwnym wypadku gdy bezrobotni takiego świadczenia w okresie choroby lub macierzyństwa nie pobierają, zachowują oni nadal prawo do

Sam fakt posiadania przez podmiot gospodarczy ośrodka wypoczynkowego nie stanowi wystarczającej przesłanki do uznania, że budynki tego ośrodka są wykorzystywane w związku z działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisu par. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 stycznia 1990 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 2 poz. 12/.

Art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 27 grudnia 1989 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń /Dz.U. nr 74 poz. 438/ określa korzyści tylko dla tych podatników, którzy trwale respektują dyscyplinę w zakresie rozliczeń z budżetem. Do terminowego wpłacania należności budżetowych jednostki gospodarcze są bowiem zobowiązane z mocy prawa /por. art. 18 ust. 2, art. 19, art. 20 ustawy o zobowiązaniach podatkowych

Skoro w myśl art. 3 k.p. zakładem pracy może być jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, to tym bardziej jest nim osoba prawna. Każda osoba prawna jest zakładem pracy w rozumieniu art. 3 k.p. dla zatrudnionych przez nią pracowników, chyba że dla niektórych z nich za zakład pracy należy uznać jednostkę organizacyjną stanowiącą jakąś jej część składową.

Wypowiedzenie się w przedmiocie zgody na udzielenie przez urząd skarbowy ulgi, odroczenia, umorzenia oraz zastosowanie zaniechania ustalenia i poboru podatków /art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1990 r. o dochodach gmin i zasadach ich subwencjonowania w 1991 r. oraz o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 89 poz. 518/ powinno nastąpić z zachowaniem formy i trybu określonych w art

1. Konstrukcja in fraudem legis nie może być w ogóle stosowana w prawie finansowym. 2. Do wypłat z funduszu socjalnego nie stosuje się art. 2 ust. 1, ani art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 27 grudnia 1989 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń w 1990 r. /Dz.U. nr 74 poz. 438 ze zm./.

Przepis § 20 ustęp 3 punkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 17 lipca 1981 r. w sprawie urlopów wychowawczych (j.t. Dz.U. z 1990 r. nr 76, poz. 454) nie ma zastosowania w sytuacji, gdy rozwiązano stosunek pracy z pracownicą w okresie urlopu wychowawczego lub z jego upływem w drodze wypowiedzenia umowy o pracę przez zakład pracy przy zastosowaniu przepisów ustawy z 28 grudnia 1989 r. o szczególnych

Artykuł 13 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. nr 52 poz. 268 ze zm./, w brzmieniu ustalonym przez ustawę z dnia 28 grudnia 1989 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 74 poz. 443/, stanowi podstawę do udzielania ulg inwestycyjnych w podatku rolnym także z tytułu wydatków poniesionych na obiekty w budowie lub w trakcie modernizacji.

Art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ ma także zastosowanie do nieruchomości wywłaszczanych na podstawie przepisów rozdziału 3 dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych /t.j. Dz.U. 1952 nr 4 poz. 31/, jeżeli nieruchomość

1. Organ orzekający w sprawie zezwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego wybudowanego bez pozwolenia na budowę nie ma obowiązku dokonywania ustaleń, czy inwestorowi przysługuje prawo do dysponowania nieruchomością. 2. Udzielenie zezwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego /art. 42 ustawy z dnia 24 października 1974 r - Prawo budowlane - Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ nie przesądza praw właścicielskich

1. Wpis w dowodzie tożsamości o zameldowaniu lub wymeldowaniu nie jest decyzja administracyjna; stanowi potwierdzenie dopełnienia obowiązku meldunkowego. 2. Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu, na podstawie którego dokonano zameldowania lub wymeldowania, budzą wątpliwości, to rozstrzygniecie powinno nastąpić w drodze decyzji wydanej na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji

1. Wpis w dowodzie tożsamości o zameldowaniu lub wymeldowaniu nie jest decyzją administracyjną; stanowi potwierdzenie dopełnienia obowiązku meldunkowego. 2. Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu, na podstawie którego dokonano zameldowania lub wymeldowania, budzą wątpliwości, to rozstrzygnięcie powinno nastąpić w drodze decyzji wydanej na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji

Z mocy decyzji o przydziale lokalu użytkowego wydanej na rzecz jednego z małżonków w czasie trwania wspólności majątkowej, najemcą lokalu użytkowego staje się także drugi małżonek.

Decyzja Prezesa Agencji do Spraw Inwestycji Zagranicznych, zezwalająca na przeniesienie wszystkich udziałów podmiotu zagranicznego w spółce na rzecz podmiotu polskiego, wskutek czego podmiot ten skupił 100 procent udziałów, jest wydana z rażącym naruszeniem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./.

Na podstawie art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ nie może być orzeczone wstrzymanie robót budowlanych tylko dlatego, że inwestor utracił prawo do dysponowania nieruchomością.

1. Z treści przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ nie wynika, aby warunkiem uznania nakładów podatnika na nieruchomość - nabytą następnie w drodze spadkobrania - za dług spadku było hipoteczne zabezpieczenie roszczenia o zwrot nakładów. 2. Jeżeli strona postępowania w sprawie wymiaru podatku od spadków i darowizn wskazuje fakt poniesienia

Właściciel nieruchomości obciążonej może żądać zmiany treści służebności osobistej mieszkania jedynie w razie powstaniu ważnej potrzeby gospodarczej (art. 291 w zw. z art. 297 k.c.).

1. Przy ocenie ważności odpisu z zysku na fundusz socjalny, dokonanego przez przedsiębiorstwo państwowe, przepisy art. 58 par. 1 i art. 83 par. 1 Kc, podobnie jak art. 5 Kc, nie mają zastosowania. 2. Do wypłat z funduszu socjalnego nie stosuje się ani art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 27 grudnia 1989 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń w 1990 r. /Dz.U. nr 74 poz. 483/, dotyczącego obowiązku uiszczenia

Jeżeli przedłożony został rachunek dostawcy lub sprzedawcy, wskazujący cenę przesyłki w walucie obcej, wysokość odszkodowania za ubytek przesyłki nie może przewyższać wartości, którą ustala się na podstawić tej ceny, przeliczanej na złote według kursu obowiązującego w dniu nadania przesyłki do przewozu (art. 80 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe – Dz.U. nr 53, poz. 272