Roszczenia związane z kosztami rozbiórki obiektów zniszczonych na skutek eksploatacji górniczej nie są objęte przepisem art. 59 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /TJ. Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/. Do rozpoznania roszczeń związanych z tymi kosztami nie są właściwe Komisje do spraw Szkód Górniczych lecz sądy powszechne w postępowaniu cywilnym.

Nieważna jest uchwała rady gminy ustalająca opłatę administracyjną "za stwierdzenie wiarygodności podpisu i protokół przesłuchania świadka w sprawach nie będących przedmiotem postępowania administracyjnego".

Ustalenie co do zdolności do sprawowania opieki nad inwalidą I grupy przez innego niż poborowy członka rodziny, zaliczonego do II grupy inwalidów, przewidziane w par. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1989 r. w sprawie udzielania odroczeń zasadniczej służby wojskowej oraz uznawania poborowych i żołnierzy za jedynych żywicieli rodzin /Dz.U. nr 68 poz. 413/, może być dokonane tylko

Brak podstaw prawnych do wprowadzenia opłaty administracyjnej w przypadku, gdy dana czynność urzędowa należy do właściwości organów administracji rządowej. Nieważna jest uchwała rady gminy ustalająca opłatę administracyjną za czynności kontrolne, związane z ustaleniem lokalizacji i kontrolowaniem szyldów i reklam umieszczonych na budynkach.

Stosownie do art. 28 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./ zawieszenie prawa do wykonywania zawodu następuje w wypadku podjęcia pracy w organach wymiaru sprawiedliwości, w organach ścigania lub notariacie co oznacza, iż wpisanie sędziego, prokuratora i innych osób, wymienionych w art. 26 tej ustawy, może nastąpić tylko z jednoczesnym zawieszeniem

1. Stwierdzenie, że nieruchomość jest zbędna na cel uzasadniający wywłaszczenie - lub obecnie - cel określony w decyzji o wywłaszczeniu /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 30 poz. 127/ oznacza, iż nieruchomość jest nadal we władaniu Skarbu Państwa. 2. Postępowanie administracyjne o zwrot wywłaszczonej nieruchomości podlega

Przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ oraz przepisy ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124/ nie zawierają zakazu łączenia stanowiska zastępcy burmistrza ze stanowiskiem sekretarza gminy.

Art. 14 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ zobowiązuje radę gminy zarówno do zarządzenia poboru podatku od posiadania psów w drodze inkasa, jak i do wyznaczenia inkasentów tego podatku.

1. Brak wypełnionego i podpisanego przez stronę formularza "Zgłoszenie pobytu stałego" wyłącza możliwość dokonania zameldowania na pobyt stały w drodze czynności rejestracyjnej rodzącej skutki prawne. 2. Nie jest dopuszczalne wydanie decyzji rozstrzygającej wątpliwości na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174

Zwykłe trudności jakie napotykają rozpoczynający i rozwijający działalność gospodarczą nie mogą być traktowane - w obowiązującym stanie prawnym - jako przesłanki indywidualnego zaniechania ustalania i poboru podatków na podstawie art. 8 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./.

Wygaśnięcie stosunku pracy na podstawie art. 33 art. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. nr 21, poz. 124) wyłącza zastosowanie art. 177 § 3 kodeksu pracy.

Do czasu doręczenia decyzji stronie lub jej ogłoszenia, organ administracji nie jest związany swoją decyzją, może ją zmienić w dowolny sposób.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ ustalenie kosztów odtworzenia budynków i lokali winno być dokonywane metodą kosztorysową. Inne metody są dopuszczalne o tyle, o ile pozwalają na ustalenie kosztów odtworzenia budynków i lokali, a następnie na ustalenie ich aktualnej ceny - po uwzględnieniu

Zasada in dubio pro reo odnosi się do zagadnień związanych z ustaleniami faktycznymi, nie wolno jednakże rozumieć jej jako reguły swoistego, uproszczonego traktowania wątpliwości. Wszelka wątpliwość w zakresie ustaleń faktycznych powinna być wyjaśniona i usunięta przez wszechstronną inicjatywę dowodową organu procesowego i gruntowną analizę całego dostępnego materiału dowodowego. Dopiero gdy po wykorzystaniu

Do ustanowienia odrębnej własności lokali w postępowaniu o zniesienie współwłasności i dział spadku po dniu 1 października 1990 r. stosuje się przepisy art. 136 i 137 kodeksu cywilnego w brzmieniu nadanym ustawa z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 55, poz. 321), bez względu na datę powstania współwłasności lub otwarcia spadku.

Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego niedopuszczalna jest zmiana prawomocnego postanowienia sądu ustalającego treść aktu urodzenia w trybie dekretu z dnia 22 października 1947 r. o ustalaniu treści sporządzonych za granicą aktów stanu cywilnego obywateli polskich (Dz.U. RP Nr 65, poz. 392), natomiast dopuszczalne jest sprostowanie tego aktu.

1. Granicami obiektów wymienionych w art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ są tereny nieodzowne do ich funkcjonowania wykorzystywane przez użytkowników tych obiektów. 2. Nie musi być przeszkodą w udzieleniu zezwolenia na sprzedaż alkoholu, bliskie sąsiedztwo miejsc sprzedaży napojów alkoholowych

Dla użytego w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 grudnia 1984 r. w sprawie ulg podatkowych z tytułu inwestycji /Dz.U. nr 60 poz. 307/ pojęcia "budynek" punktem odniesienia powinna być treść tego pojęcia, jaką można odczytać z przepisów regulujących prawne aspekty powstawania i utrzymywania "budynków", a więc z prawa budowlanego.

"Argumentacja celowościowa" mająca usprawiedliwiać rażące naruszenie prawa, godzi w autorytet samych organów administracji, które zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /t.j. Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./ działają na podstawie przepisów prawa oraz stoją na straży praworządności /art. 7 Kpa/.

1. Ocena przyczyn wznowienia postępowania przed wydaniem postanowienia o wznowieniu postępowania jest niedopuszczalna. 2. Przesłanką odmowy wznowienia postępowania /art. 149 par. 3 Kpa/ nie może być negatywny wynik ustaleń co do przyczyn wznowienia; może natomiast być żądanie wznowienia postępowania z przyczyny innej niż wymienione enumeratywnie w art. 145 par. 1 Kpa.

Sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia, jest wyłączony na podstawie art. 30 § 1 pkt 7 k.p.k. od dalszego udziału w sprawie nie tylko wówczas, gdy orzeczenie to zostało uchylone przez sąd odwoławczy a sprawa przekazana do ponownego rozpoznania, ale także wtedy, gdy orzeczenie to „traci moc” na podstawić przepisu ustawy, wskutek wniesienia przez stronę sprzeciwu od tego orzeczenia.

1. Wynikający z treści art. 4 lit. a Konwencji o przekazywaniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności w celu odbycia kary w państwie, którego są obywatelami, sporządzonej w Berlinie dnia 19 maja 1978 r. (Dz.U. z 1980 r., nr 8, poz. 21), warunek „podwójnej karalności” czynu dotyczy wszelkich typów przestępstw, a zatem również przestępstw skarbowych (w tym celnych i dewizowych). 2. Sąd państwa przejmującego

I. Nie jest dopuszczalne skazanie sprawcy fałszywych zeznań za przestępstwo z art. 247 § 1 k.k., jeżeli w postępowaniu karnym, w którym występował jako oskarżony, złożył je uprzednio w charakterze świadka na okoliczności związane z zarzucanym mu czynem. II. Dopuszczalne jest odczytanie na rozprawie protokołu zeznań złożonych przez oskarżonego w charakterze świadka – jako „innego dokumentu”, o którym

1. Uchwała zarządu gminy o przeznaczeniu określonego lokalu w budynku stanowiącym składniki mienia komunalnego na cele prowadzenia apteki przez określoną osobę z pominięciem żądań innej osoby , ubiegającej się o najem tego samego lokalu na te same cele nie rozstrzyga sprawy z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16