Orzeczenia
1. Art. 53 ust. 1 dekretu z dnia 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym /Dz.U. nr 29 poz. 154/ ograniczył postępowanie dotyczące ewidencji ludności do jednoinstancyjnego ale wyłącznie w sprawach związanych z uzyskiwaniem zezwolenia na zmianę miejsca pobytu stałego i pobytu czasowego polegającego na przeniesieniu się do innej miejscowości. 2. Z przepisu par. 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych
1. Od decyzji organu administracji państwowej uchylającej decyzję organu pierwszej instancji celem ponownego rozpoznania sprawy nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Od decyzji administracyjnej wydanej w trybie art. 200 par. 2 Kpa przez organ drugiej instancji, z wyjątkiem decyzji określonych w pkt 1 niniejszej uchwały, oraz przez naczelny organ administracji państwowej działający
Słuszny jest pogląd organu administracji państwowej, że do rozporządzenia rzeczą wspólną, przekraczającą zakres zwykłego zarządu, potrzebna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli /art. 199 Kc/. W związku z tym przyznanie decyzją administracyjną prawa nabycia określonych pomieszczeń w budynku stanowiącym współwłasność narusza przepis art. 199 Kc. Ponadto decyzja ta pozostaje w sprzeczności z przepisem
Skierowanie nauczyciela bez jego zgody na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz.U. Nr 3, poz. 19) do innej szkoły nie wymaga uprzedniego wypowiedzenia; w takim przypadku organy rozpatrujące spory pracownicze są uprawnione do badania tylko, czy występują przesłanki wymienione w powołanym przepisie prawa.
Umowa o pracą zawarta z nauczycielem na czas nie określony może być z nim rozwiązana z końcem roku szkolnego, za trzymiesięcznym wypowiedzeniem także wtedy, gdy nauczyciel złożył wniosek o udzielenie mu urlopu wychowawczego i wskazał w nim termin rozpoczęcia tego urlopu w okresie urlopu wypoczynkowego (ferii szkolnych).
Ustalenie wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku skazującego, że sprawca przestępstwa działał w obronie koniecznej, której granice przekroczył (art. 22 § 3 k.k.), nie wyłącza dopuszczalności ustalenia przez sąd w postępowaniu cywilnym, że poszkodowany nie przyczynił się do powstania szkody.
Do uznania schorzenia za chorobę zawodową nie wystarcza samo stwierdzenie, że zostało spowodowane wykonywaniem zatrudnienia w warunkach narażających na jego powstanie, lecz konieczne jest jednoczesne ustalenie, że schorzenie to stanowi chorobę wymienioną w wykazie chorób zawodowych.
Stosownie do obowiązujących przepisów, w szczególności art. 16 par. 2 Kpa i art. 196 par. 1 Kpa, Naczelny Sąd Administracyjny uprawniony jest do kontroli decyzji administracyjnych wyłącznie pod kątem ich zgodności z prawem i może zaskarżoną decyzję wzruszyć jedynie w wypadku, gdy narusza ona w sposób istotny obowiązujące przepisy - w przeciwnym razie obowiązany jest skargę oddalić.
1. Artykuł 2 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328/ nie wprowadza zasady stabilizacji nazwisk w sensie zakazu ich zmiany. Stwarzając ułatwienia przy zmianach ich brzmienia na polski ustawodawca dał jedynie wyraz preferowania imion i nazwisk polskich, zwalniając wnioskodawców od przeprowadzania dowodu występowania ważnych względów uzasadniających zmianę
1. Stosownie do art. 163 Kc, jeżeli wskutek przeniesienia własności nieruchomości rolnej lub jej części miałby nastąpić podział gospodarstwa rolnego, przeniesienie własności może nastąpić tylko wtedy, gdy nabywana nieruchomość rolną lub jej część bądź sama przez się bądź wraz z nieruchomościami stanowiącymi już własność nabywcy utworzy gospodarstwo rolne zdolne do towarowej produkcji rolnej. 2. W myśl
Poinformowanie pracownika przez przełożonego o negatywnej ocenie samowolnego działania tego pracownika i wskazanie na możliwe konsekwencje prawne, w tym uprzedzenie pracownika, że jego czyn może być uznany za dający podstawę do zwolnienia bez wypowiedzenia, nie stanowi bezprawnej groźby w rozumieniu art. 87 k.c. w związku z art. 300 k.p.