Brak jest przesłanek do podjęcia uchwały na podstawie art. 13 pkt 3 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (jednolity tekst: Dz. U. z 1994 r., Nr 13, poz. 48) w sytuacji, gdy nie zachodzi potrzeba wyjaśnienia przepisów prawnych ponieważ stosowanie nie wywołuje wątpliwości w praktyce ani rozbieżności w orzecznictwie.

Na podstawie art. 109 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r., Nr 71, poz. 342 ze zm.) w sprawach o świadczenia emerytalno-rentowe dla rolników, wszczętych lecz nie zakończonych przed dniem 1 stycznia 1991 r. decyzją organu rentowego, nadal stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych

Pouczenie o okolicznościach powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń emerytalno-rentowych musi być zgodne z aktualnie obowiązującymi przepisami i wskazywać te okoliczności w taki sposób, aby były zrozumiałe dla osoby, do której są skierowane.

Okres czasowego pozostawania bez pracy z powodu niemożności jej otrzymania po okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych po dniu 15 listopada 1991 r. nie jest okresem składkowym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450 ze zm.).

Nie jest dopuszczalne umorzenie postępowania w sprawie umorzenia odsetek od zaległości podatkowej, jeżeli w trakcie toczącego się postępowania należność z tego tytułu została wyegzekwowana w trybie postępowania egzekucyjnego w administracji poprzez pobranie odpowiedniej kwoty z rachunku bankowego podatnika.

Okres zatrudnienia uprawniający do renty inwalidzkiej dla pracownika po ukończeniu 30 roku życia wynosi 5 lat wraz z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi, które jako okresy nieskładkowe mogą stanowić najwyżej 1/3 okresu zatrudnienia (składkowego).

Utrata prawa do ekwiwalentu za deputat węglowy wypłacany przez pracodawcę po przyznaniu emerytury, uzasadnia ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego przez wliczenie wartości ekwiwalentu do podstawy wymiaru emerytury z daty przyznania świadczenia, z uwzględnieniem jego rewaloryzacji, ubruttowienia i kolejnych waloryzacji.

Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne adwokata wykonującego zawód indywidualnie nie może ulec zmniejszeniu na podstawie § 10 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego (j.t. Dz.U. z

Nie jest dopuszczalna sądowa waloryzacja świadczeń na podstawie art. 3581 § 3 k.c. w sytuacji, gdy strony zawarły w umowie klauzulę waloryzacyjną (art. 3581 § 2 k.c.)

Wyrok wydany w sprawie, w której strona pozwana nie złożyła żadnego oświadczenia w przedmiocie żądań pozwu jest wyrokiem zaocznym, choćby sąd omyłkowo nadał mu charakter tzw. wyroku kontradyktoryjnego. Wyrok taki powinien być doręczony zgodnie z art. 343 k.p.c. i przysługuje od niego sprzeciw. Bez doręczenia wyrok taki się nie uprawomacnia i rewizja nadzwyczajna od niego podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna

Możliwe było ustalenie zasad wynagradzania w zakładowej umowie zbiorowej odmiennie od postanowień układu zbiorowego pracy, w zakresie najniższych stawek wynagrodzenia, także na niekorzyść pracowników, jeżeli zakład pracy nie posiadał odpowiednich środków finansowych (art. 24111 § 2 k.p.)

Złożenie przez nauczyciela, na podstawie art. 73 Karty Nauczyciela, wniosku o udzielenie urlopu dla poratowania zdrowia w określonym terminie nie jest przeszkodą do rozwiązania z nim stosunku pracy, na podstawie art. 20 tej ustawy, przed terminem wskazanym jako początek urlopu.

Wyodrębniona jednostka organizacyjna spółki cywilnej zatrudniająca pracowników jest zakładem pracy w rozumieniu art. 3 k.p. i ma zdolność sądową i procesową (art. 460 § 1 k.p.c.).

Spółki utworzone na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych (Dz.U. nr 41, poz. 325; z 1989 r., nr 74, poz. 442; z 1990 r., nr 51, poz. 299; z 1991 r., nr 31, poz. 128) od wejścia w życie ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz.U. nr 60, poz. 253 ze zm.), tj. od dnia 4 lipca 1991 r., korzystały

Warunkiem oznaczenia sądu właściwego do rozpoznania sprawy w trybie art. 45 k.p.c. jest istnienie drogi sądowej oraz jurysdykcji krajowej dla rozpoznania sprawy, a także niemożność ustalenia sądu miejscowo właściwego, według przepisów k.p.c. Z wnioskiem z art. 45 k.p.c. może wystąpić także sąd, jeżeli nie jest związany uprzednim przekazaniem mu sprawy.

Zarówno zawinione umyślnie przez pracownika uchybienie obowiązkom pracowniczym jak i ich naruszenie z winy nieumyślnej stanowi przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę. Wymierzenie pracownikowi kary porządkowej nie wyklucza możliwości uznania tego samego nagannego zachowania się pracownika, stanowiącego przesłankę ukarania, za przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę.

Niedopuszczalne jest dokonanie przez sąd zmiany oznaczenia strony pozwanej, od której następuje zasądzenie roszczenia, z określonej w pozwie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na wspólnika - osobę fizyczną.