1.Podstawę wymiaru emerytury dla osób objętych decyzją Prezydium Rządu nr 141/76 z dnia 31 grudnia 1976 r. w sprawie objęcia zasadami wcześniejszego przejścia na emeryturę pracowników zatrudnionych w jednostkach (zakładach) budżetowych stanowi kwota wynagrodzenia w wysokości stawki bezpośrednio wyższej od kwoty dotychczasowego wynagrodzenia, jeżeli wynagrodzenie to było ustalone w wysokości pośredniej

Po dniu 1 maja 1977 r. pracownicy uprawnieni do podwyższonych świadczeń rentowych, o jakich mowa w art. 1 ustawy z dnia 31 marca 1977 r. o dalszym zwiększeniu emerytur i rent oraz o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz. U. Nr 11, poz. 43), nie mogą skutecznie dochodzić przed sądami powszechnymi zasądzenia na ich rzecz od zakładów pracy na podstawie przepisów prawa cywilnego renty

2)złożenie wniosku o emeryturę w zakładzie pracy jest równoznaczne w zakresie zachowania terminu ze złożenia go w organie rentowym.

Przewidziane w § 33 uchwały nr 191 Rady Ministrów z dnia 10 września 1971 r. w sprawie resortowej kontroli działalności gospodarczej państwowych jednostek organizacyjnych (M.P. Nr 48, poz. 309) wynagrodzenie funkcyjne nie przysługuje rewidentom zatrudnionym w przedsiębiorstwach, w których skład wchodzą jednostki organizacyjne działające według zasad wewnętrznego ograniczonego rozrachunku gospodarczego

1.Obowiązek wyczerpania trybu określonego w art. 105 ust. 1 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (Dz. U. Nr 43, poz. 272) dotyczy również wynagrodzenia dodatkowego określonego w art. 100 tej ustawy. 2.Przewidziane w § 6 uchwały nr 197/73 z dnia 8 sierpnia 1973 r. w sprawie aktywizacji eksportu osiągnięć naukowych i technicznych oraz usług technicznych (nie opublikowanej) wymaganie

Dyrektor (kierownik) podejmuje wprawdzie jednoosobowe decyzje w imieniu zakładu, opiera się jednak z reguły na opiniach podwładnych mu specjalistów. Niepodobna wymagać od niego w równej mierze dokładnej znajomości wszystkich specjalistycznych zagadnień wiążących się z prawidłowym funkcjonowaniem kierowanego przezeń zakładu. Przy ocenie odpowiedzialności odszkodowawczej dyrektora (kierownika) w związku

Pracownikowi zaliczonemu do jednej z grup inwalidów w związku z chorobą zawodową, u którego stwierdzono przed dniem 1 stycznia 1976 r. chorobą zawodową i przed tym dniem ustało zatrudnienie narażające na tę chorobę, ale skutki jej nie uzasadniały zaliczenia w tym czasie do żadnej z grup inwalidów, przysługuje jednorazowe odszkodowanie również w razie ustalenia inwalidztwa po wejściu w życie ustawy

Naruszenie przez organ I instancji przepisów o składzie organu orzekającego przy przekazywaniu sprawy na podstawie art. 263 k.p. jest rażącym naruszeniem przepisów o postępowaniu, które sąd pracy i ubezpieczeń społecznych jest obowiązany z urzędu wziąć pod rozwagę art. 55 ustawy z dnia 24 października 1974 r. o okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 39, poz. 231) i uzasadnia odmowę

Kierownik zakładu ma obowiązek troszczenia się o mienie zakładu i nie zwalnia go od tego obowiązku okoliczność, iż według schematu organizacyjnego obowiązek ten spoczywa na innym pracowniku, który w rzeczywistości nie został zatrudniony. W sytuacji takiej kierownik zakładu powinien zastosować tymczasowo takie rozwiązanie organizacyjne, które by mimo to umożliwiało żądanie od konkretnych osób rozliczenia

Fakt kradzieży pieniędzy w sklepie, dokonanej przez nie ujawnionego sprawcę na skutek zaniedbań materialnie odpowiedzialnego sprzedawcy, zwalnia od odpowiedzialności za niedobór w takim zakresie pozostałych pracowników ponoszących wspólną odpowiedzialność materialną.

Orzeczenie o bezskuteczności wypowiedzenia umowy o pracę pracownikowi i przywracające go do pracy w myśl art.45 k.p. skutkuje przywrócenie dotychczasowych warunków pracy i płacy. DOTYCZY TO W SZCZEGÓLNOŚCI SIEDZIBY JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ ZATRDUDNIAJĄCEJ PRACOWNIKA. Wyrok z dnia 19 lipca 1984 r.

Zagadnienie zaliczenia czasu pracy za granicą na poczet czasu pracy wymaganego do uzyskania uprawnień płacowych, a więc i da prawa do nagrody jubileuszowej, zostało gdy chodzi o repatriantów w sposób szczególny unormowane w § 2 ust. 3 lit. c uchwały nr 145 Rady Ministrów z dnia 12 kwietnie 1957 r. w sprawie pomocy dla repatriantów. Nie mają więc zastosowania w takich przypadkach, przepisy zarządzenia

Z zestawienia § 1 art. 28 k.p. z § 4 pkt 2 tego artykułu wynika ustawowy zakaz zawarcia umowy o pracę na okres wstępny z absolwentem średniej szkoły zawodowej, zatrudnionym w wyuczonym zawodzie. Zawarcie takiej umowy nie może więc rodzić w świetle art. 18 § 2 k.p. skutków prawnych, wynikających z umowy na okres wstępny, ponieważ postanowienia wspomnianej umowy pozostają w sprzeczności z § 4 pkt 2 art

Za zakład pracy [pracodawcę] w rozumieniu art. 3 k.p. uważać należy taką jednostkę organizacyjną, która jest uprawniona do samodzielnego zatrudniania pracowników – do nawiązywania i rozwiązywania z nimi stosunku pracy.

Wniesienie do sądu aktu oskarżenia przeciwko sprawcom zagarnięcia mienia społecznego nie ogranicza prawa poszkodowanego do dochodzenia wyrównania wyrządzonej tym przestępstwem szkody przed sądem cywilnym. Takiego ograniczenia nie zawierają ani przepisy postępowania cywilnego , ani też przepisy postępowania karnego. Jeżeli zaś w postępowaniu karnym sąd z urzędu na podstawie art. 363 § 1 k.p.k. zasądzi

Zakład pracy nie ponosi odpowiedzialności za skutki niepoinformowania osoby zatrudnionej o możliwości przystąpienia tej osoby do grupowego ubezpieczenia rodzinnego na życie typu D", uregulowanego w ogólnych warunkach zatwierdzonych przez Ministra Finansów decyzją nr FKGSU 4030 Z/127/73 z dnia 7 sierpnia 1973 r.

Okresów działalności kombatanckiej oraz pobytu w obozach koncentracyjnych przed dniem 22 lipca 1944 r. nie zalicza się do okresu zatrudnienia w Polsce Ludowej, od którego żale wzrost emerytury.

Organy rozpoznające spory o roszczenia pracowników ze stosunku pracy nie są uprawnione do kwestionowania wysokości stawek wynagrodzenia ustalonych w załącznikach do układów zbiorowych pracy, chyba że określone wynagrodzenie jest niższe od najniższego przewidzianego w odpowiednich przepisach płacowych.

I. Sąd nie jest uprawniony do badania, czy kombatant lub więzień obozu koncentracyjnego odpowiada warunkom uprawniającym do świadczeń określonych w ustawie z dnia 23 października 1975 r. o dalszym zwiększeniu świadczeń dla kombatantów i więźniów obozów koncentracyjnych (Dz.U. Nr 34, poz. 186) w przypadku odmowy wydania przez Związek Bojowników o Wolność i Demokrację zaświadczenia, o którym mowa w art

Osobie ubezpieczonej wykonującej stałą i odpłatną pracę na podstawie umowy zlecenia zawartej z jednostką gospodarki uspołecznionej przysługuje renta inwalidzka z tytułu wypadku przy pracy również wtedy, gdy została ona zaliczona w związku z tym wypadkiem do III grupy inwalidów.

Osobę urodzoną w obozie koncentracyjnym i po urodzeniu w nim przebywającą należy uważać za więźnia obozu koncentracyjnego w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 23 października 1975 r. o dalszym zwiększeniu świadczeń dla kombatantów i więźniów obozów koncentracyjnych (Dz.U. Nr 34, poz. 186); osoba taka ma prawo do renty określonej w tym przepisie, jeżeli zostanie ustalone, iż stała się inwalidą w

Zawarcie przed dniem 1.V.1977 r. ugody w przedmiocie odszkodowania za następstwa wypadku przy pracy nie stanowi zgłoszenia roszczenia" w rozumieniu art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 31 marca 1977 r. o dalszym zwiększeniu emerytur i rent oraz o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz.U. Nr 11, poz. 43) i nie zmienia charakteru wywodzonych z tej ugody roszczeń jako roszczeń z tytułu uszczerbku

Okresy pracy wykonywanej stale i odpłatnie przed 1 stycznia 1976 r. na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia podlegają zaliczeniu do okresów zatrudnienia, o których mowa w art. 8 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 3, poz. 6 ze zm.) także wówczas, gdy wykonywanie takiej pracy

Pracownikowi zatrudnionemu na budowie eksportowej na kierowniczym lub innym samodzielnym stanowisku pracy - w rozumieniu art. 135 k.p. i § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 września 1974 r. w sprawie zasad i trybu określania kierowniczych i innych samodzielnych stanowisk pracy dla cel związanych z uprawnieniem do oddzielnego wynagrodzenia pracę w godzinach nadliczbowych oraz do ustalenia czasu