Zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 24 października 1974 r. o okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 39, poz. 231) sąd obowiązany jest z urzędu wziąć pod uwagę rażące naruszenie przepisów postępowania przez komisję rozjemczą. Do takich rażących uchybień należy rozpoznanie sprawy przez komisję rozjemczą w nieobecności wnioskodawcy i pomimo braku należytego jego zawiadomienia o terminie

wytyczne wymiaru sprawiedliwości i praktyki sądowej w przedmiocie materialnej odpowiedzialności pracowników (art. 114, 115, 117 § 3, art. 119 § 1, art. 121, 122, 124, 126 § 2 i art. 127 kodeksu pracy). I. Kodeks pracy wyczerpująco normuje odpowiedzialność materialną pracowników, ustanawiając podstawy tej odpowiedzialności odmiennie od podstaw przyjętych w kodeksie cywilnym. Pracownik ponosi materialną

Gdy jednostka gospodarki uspołecznionej wykorzystała przy realizacji inwestycji dokumentację opracowaną przez biuro projektowe wraz z zawartym w niej pracowniczym projektem wynalazczym, podstawę do ustalenia wynagrodzenia twórcy stanowią efekty uzyskane przez stosowanie projektu w tej jednostce (art. 93 ust. 2 ustawy o wynalazczości z 1972 r.). Roszczenie o to wynagrodzenie przysługuje twórcy tylko

Pracownikowi powołanemu na roczne przeszkolenie wojskowe studentów, który nie nabył jeszcze prawa do urlopu, nie przysługuje od zakładu pracy ani ekwiwalent pieniężny, za urlop, ani urlop wypoczynkowy w naturze za rok kalendarzowy, w którym nastąpiło powołanie i w którym przeszkolenie nie zostało zakończone.

Udział członka rady zakładowej w posiedzeniu aktywu zakładowego rozpatrującego sprawę rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia z jego winy nie zwalnia kierownika zakładu pracy od obowiązku zwrócenia się do rady zakładowej o wyrażenie opinii co do zasadności rozwiązania umowy. Pogląd bowiem tego zespołu, a także stanowisko wyrażone przez członka rady zakładowej nie mogą zastąpić opinii

1. Kierowcy zatrudnionemu w zakładzie zorganizowanego transportu samochodowego zalicza się do stażu pracy, wymaganego do uzyskania dodatku przewidzianego w § 4 ust. 1 uchwały nr 60 Rady Ministrów z dnia 15 marca 1974 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników transportu samochodowego, spedycji krajowej i komunikacji miejskiej (M.P. Nr 9, poz. 66) - - poza wyjątkami wskazanymi w § 4 ust. 2 i 3 załącznika

Roszczenie o odprawę pośmiertną, przewidziane w art. 93 k.p., podlega chociaż jest roszczeniem ze stosunku pracy rozpoznaniu przez sąd powszechny w trybie art. 459476 k.p.c.

Zgodę na rozwiązanie przez zakład pracy umowy o pracę bez wypowiedzenia z kobietą w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego (art. 177 § 1 k.p.) wyraża rada zakładowa lub jej prezydium. Gdy w chwili rozwiązania umowy o pracę na podstawie art. 52 w zw. z art. 177 § 1 k.p. zakład pracy i rada zakładowa nie wiedzą o ciąży zwalnianej pracownicy, zgoda rady zakładowej może być skutecznie wyrażona po rozwiązaniu

Właściwy do rozpoznania skargi o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Trybunału Ubezpieczeń Społecznych jest okręgowy sąd pracy i ubezpieczeń społecznych, który działa jako sąd odwoławczy. O właściwości miejscowej decyduje to, który okręgowy sąd ubezpieczeń społecznych rozpoznawał sprawę w pierwszej instancji.

Wypadek osoby wykonującej pracę nakładczą i spełniającej warunki wymagane do uznania jej za pracownika w rozumieniu ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 3, poz. 6), któremu uległa w czasie dostarczania do zakładu pracy wytworzonych wyrobów z materiałów powierzonych przez nakładcę, jest wypadkiem przy pracy w rozumieniu ustawy z

Zasadność rozwiązania przez uspołeczniony zakład pracy umowy o pracę może być kwestionowana przez zainteresowań go pracownika wyłącznie na zasadach przewidzianych w obowiązujących przepisach prawa pracy i tylko przed organami powołanymi do rozstrzygania tego rodzaju spraw. Sprawy tego typu zostały wyłączone spod kompetencji sądów powszechnych. Jeżeli zatem na właściwej drodze nie uzyskano orzeczenia

Roszczenie pracownika o odszkodowanie za utratę motoroweru, pozostawionego w miejscu przydzielonym przez zakład pracy, przewidziane w art. 27 ust. 2 Układu Zbiorowego Pracy dla Przemysłu Maszynowego z dnia 30 grudnia 1974 r., jest roszczeniem ze stosunku pracy w rozumieniu art. 248 kodeksu pracy.

Pracownik nie może w postępowaniu przed organami rozpatrującymi spory pracownicze domagać się uchylenia kary zastosowanej za naruszenie porządku i dyscypliny pracy (art. 108 k.p.); może natomiast dochodzić należnych mu roszczeń, których zakład pracy pozbawił go w wyniku bezprawnego ukarania.

Strony mogą rozwiązać umowę o pracę za wzajemnym porozumieniem w każdym uzgodnionym terminie, a nie tylko w terminie krótszym od ustawowego okresu wypowiedzenia.

1. Wyrażenie zgody na wypowiedzenie umowy o pracę jedynie przez nieupoważnionego do tego przewodniczącego rady zakładowej uprawnia kierownika zakładu pracy do wypowiedzenia umowy o pracę przed upływem 5-dniowego terminu, przewidzianego w art. 38 § 2 k.p. 2. Jeżeli pracownik, któremu niezgodnie z prawem wypowiedziano umowę o pracę, dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych

Złożenie przez stronę, korzystającą ze zwolnienia od kosztów sądowych, wniosku o ustanowienie dla niej adwokata z urzędu w terminie do wniesienia środka odwoławczego nie przerywa, ani nie niweczy w inny sposób tego terminu. Żaden przepis obowiązującego prawa nie wymaga od sądu - po ustanowieniu adwokata - ponownego doręczenia temu adwokatowi odpisów zaskarżalnych orzeczeń, jeżeli wcześniejsze doręczenie

Z mocy art. 1 i XIII § 1 przep. wprow. k.p. do pracowników zajmujących stanowiska kierownicze w rozumieniu art. 68 i rozp. Rady Ministrów z dnia 20 listopada 1974 r. (Dz.U. Nr 45, poz. 268), z którymi nawiązanie stosunku pracy następuje w drodze powołania, od dnia 1.I.1975 r. stosuje się przepisy art. 68 - 72 kodeksu pracy. Niezależnie bowiem od tego, w jaki sposób nawiązany został z danym pracownikiem

I. Zasady prawne w przedmiocie wykładni przepisów obowiązujących przed wejściem w życie kodeksu pracy, dotyczące zagadnień unormowanych w tym kodeksie, zachowują aktualność po jego wejściu w życie w sprawach rozpoznawanych -z przepisami przejściowymi - na podstawie przepisów obowiązujących przed wejściem w życie kodeksu pracy. II. Zasady prawne w przedmiocie wykładni przepisów uchylonych przez kodeks

Przyznane inwalidzie wojennemu na podstawie art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 21, poz. 117) świadczenia podlegają zwiększeniu o 25-procentowy dodatek z tytułu posiadania jednego z odznaczeń państwowych wymienionych w art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników

Wniesienie na podstawie wekslu gwarancyjnego pozwu w postępowaniu nakazowym nie przerywa biegu przedawnienia nie objętych żądaniem pozwu roszczeń odszkodowawczych zakładu pracy (art. 291 § 2 k.p.) wynikających ze stosunku zobowiązaniowego, stanowiącego podstawę wystawienia tego wekslu.

Organy rozpatrujące odwołanie pracownika od wypowiedzenia mu umowy o pracę powinny w każdej sprawie ocenie, czy wypowiedzenie było uzasadnione, po dokładnym rozważeniu przyczyn wypowiedzenia, mając na uwadze uzasadnione interesy zakładu pracy i pracownika w powiązaniu z celem j istotą stosunku pracy. Obowiązek stosowania przez zakład pracy polityki racjonalnego zatrudniania zapewniającej prawidłowe

Zmiana ustalonego w wyroku zasądzającym rentę stopnia, w jakim inwalidztwo poszkodowanego w wypadku przy pracy pracownika spowodowane zostało tym wypadkiem, i określenie ponowne, w jakim zakresie wynika ono z samoistnych schorzeń, dopuszczalne jest jedynie w razie stwierdzenia po tym wyroku zmian w stanie zdrowia poszkodowanego związanych wyłącznie z wypadkiem. Wystąpienie takich zmian stanowiłoby

Orzeczenie Komisji Rozjemczej przy Urzędzie Patentowym PRL, kończące postępowanie w sprawie o ustalenie wynagrodzenia twórcy pracowniczego projektu Wynalazczego, choćby zostało wydane po dniu 31.XII.1972 r., czyli już po wejściu w życie ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (Dz. U. Nr 43, poz. 272 art. 126), załatwia sprawę ostatecznie i nie ma drogi sądowej do jej ponownego rozpoznania

I. Pracownik nie może żądać w drodze procesu cywilnego sprostowania opinii o pracy lub odszkodowania, jeżeli opinia ta została wydana po dniu 31 grudnia 1974 r.; roszczeń tych może on dochodzić na podstawie przepisów kodeksu pracy i w trybie w nim przewidzianym. II. Pracownik może w drodze procesu cywilnego dochodzić ochrony czci naruszonej przez zakład pracy, gdy przypisane mu zachowanie się lub właściwości