W celu prawnie skutecznego wezwania do wzięcia udziału w sprawie osoby trzeciej w trybie art. 194 § 1 k.p.c. konieczne jest wydanie przez sąd postanowienia w tym przedmiocie.

1. Okoliczność, że po odwołaniu darowizny mylnie wpisano do księgi wieczystej jako właściciela darczyńcę, nie stoi na przeszkodzie uwzględnieniu jego powództwa o zobowiązanie obdarowanego do przeniesienia własności darowanej nieruchomości na podstawie art. 405 w zw. z art. 898 § 2 k.c. 2. Uznając, w sprawie z powództwa darczyńcy, który odwołał darowiznę, o zwrot korzyści uzyskanej w następstwie darowizny

1. W postępowaniu o podział majątku wspólnego, w skład którego wchodzi gospodarstwo rolne obciążone prawem dożywocia, wartość tego prawa na przyszłość podlega rozliczeniu między uczestnikami. Przy określeniu wartości dożywocia należy stosować odpowiednie kryteria przewidziane w art. 913 § 1 k c. w przedmiocie zamiany uprawnień objętych treścią umowy dożywocia na dożywotnią rentę odpowiadającą wartości

W wypadku nabycia współwłasności nieruchomości rolnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz.U. Nr 27, poz. 250) współwłaściciele mogą w postępowaniu o zniesienie współwłasności domagać się rozliczenia nakładów poczynionych na tę nieruchomość przed datą powstania współwłasności.

Użytkowanie przez posiadacza budynku (lub pomieszczeń w nim się znajdujących) mimo braku pozwolenia władzy budowlanej na to użytkowanie (art. 64 prawa budowlanego - Dz.U. z 1961 r. Nr 7, poz. 46) nie pozbawia posiadacza, w razie naruszenia posiadania, ochrony posesoryjnej na podstawie art. 344 k.c. Wyrok jednak przywracający naruszone posiadanie budynku (lub pomieszczeń) nie ogranicza władzy budowlanej

1. Jeżeli w skład majątku wspólnego wchodzi wierzytelność z tytułu nakładów dokonanych przez małżonków na nieruchomości należącej do osoby trzeciej, a żaden z małżonków nie wyraża zgody na przyznanie mu tej wierzytelności w całości, sąd dokonuje podziału majątku w ten sposób, że każdemu z małżonków przyznaje ułamkową część wierzytelności, bez oznaczenia jej wartości. 2. Osoba trzecia, będąca dłużnikiem

Zasadę przewidzianą w art. 322 k.p.c. - według której w sprawie m.i. o naprawienie szkody sąd może, gdy ścisłe udowodnienie wysokości żądania jest niemożliwe lub nader utrudnione, zasądzić odpowiednią sumę według swej oceny - stosować należy również przy ustalaniu wysokości wierzytelności wzajemnej (z tytułu naprawienia szkody), zgłoszonej przez pozwanego do potrącenia w drodze zarzutu. Treść art.

Jeżeli pacjent - w związku z podjętym w jego interesie leczeniem - doznał szkody, która nie jest następstwem winy, może on - przy istnieniu pozostałych przesłanek z art. 419 k.c. - domagać się odpowiedniego odszkodowania, jeśli w ostatecznym wyniku przebieg leczenia przyczynił się do wzbogacenia wiedzy medycznej.

1. Orzekając o rozwiązaniu stosunku przysposobienia, sąd na podstawie art. 125 § 1 k.r.o. bądź może utrzymać obowiązki alimentacyjne bez żadnych ograniczeń, bądź. stosownie do okoliczności odpowiednio je ograniczyć, na przykład utrzymać tylko obowiązek alimentacyjny przysposabiającego na rzecz przysposobionego (gdy jest on małym dzieckiem) lub tylko obowiązek przysposobionego na rzecz przysposabiającego

W razie umyślnego naruszenia dóbr osobistych określonych w art. 445 k.c. poszkodowany może dochodzić od sprawcy zarówno zadośćuczynienia pieniężnego (art. 445 k.c.), jak i zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej na rzecz Polskiego Czerwonego Krzyża (art. 448 k.c.).

Zarówno z przepisów poprzednio, jak i obecnie obowiązującego prawa o aktach stanu cywilnego (art. 76 pkt 1 dawnego prawa - Dz.U. z 1945 r. Nr 48, poz. 272; art. 50 ust. 1 prawa o aktach stanu cywilnego z 1955 r. - Dz.U. Nr 25, poz. 151) wynika, że w akcie małżeństwa wymienia się to nazwisko kobiety, które w dacie zawierania małżeństwa prawnie jej przysługuje, a nie jej nazwisko rodowe. Jeżeli więc

Przedmioty zwykłego urządzenia domowego służące do użytku obojga małżonków nie są objęte wspólnością ustawową, jeżeli zostały nabyte przed powstaniem wspólności.

Do ważności aktu notarialnego wystarczy wskazanie, iż osoba biorąca udział w akcie nie podpisała go bądź dlatego, że nie umie się podpisać, bądź też dlatego, że nie mogła złożyć podpisu. Nie jest natomiast konieczne zamieszczenie w akcie notarialnym szczegółowej wzmianki, z jakiego powodu osoba ta nie mogła się podpisać, zwłaszcza jeżeli z okoliczności towarzyszących sporządzaniu aktu niedwuznacznie

Roczny termin przedawnienia przewidziany w art. 390 k.c. odnosi się tylko do tych roszczeń z umowy przedwstępnej, które zostały wyraźnie w tym przepisie wymienione. Nie odnosi się on do żądania zwrotu podwójnego zadatku, wręczonego przy zawarciu umowy przedwstępnej; roszczenie to podlega przedawnieniu dziesięcioletniemu.

Oświadczenie o potrąceniu wierzytelności, która była wymagalna przed wydaniem orzeczenia stanowiącego tytuł egzekucyjny, złożone po powstaniu tego tytułu, może być podstawą powództwa z art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. w toku tego procesu kwestionowali istnienie roszczenia powoda, wnieśli następnie pozew oparty na przepisie art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c., w którym żądali pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności

W myśl art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach (Dz.U. Nr 27, poz. 192) sąd, przed wydaniem postanowienia o zniesieniu przez podział współwłasności nieruchomości położonej w granicach miast, powinien przedstawić projekt podziału właściwemu do spraw gospodarki terenowej i ochrony środowiska

Stwierdzenie zgonu może opierać się na domniemaniach faktycznych. Śmierć niewątpliwa - w rozumieniu art. 535 k.p.c. - zachodzi nie tylko wtedy, gdy istnieją naoczni świadkowie zgonu, ale także wówczas, gdy okoliczności konkretnego wypadku uzasadniają pełne przekonanie o zgonie określonej osoby. Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Prawo pierwokupu przewidziane w art. 695 § 2 k.c. nie przysługuje co do nieruchomości wprawdzie użytkowanych jako nieruchomości rolne, ale które położone są na terenie miasta lub osiedla i tym samym przeznaczone są w ostatecznym wyniku do innych celów aniżeli gospodarstwa rolne.

Nieruchomość nabyta w czasie trwania małżeństwa przez jednego z małżonków na podstawie art. 33 dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich (Dz.U. Nr 13, poz. 87 ze zm.) wchodzi - jako stanowiąca dorobek - w skład majątku wspólnego małżonków.

Pozycja agenta, któremu był powierzony zakład gastronomiczny na warunkach zlecenia, jest z punktu widzenia jego starań o uzyskanie nowego zatrudnienia zbliżona do pozycji pracownika. Stąd podobnie jak pracodawca, który jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo w rozumieniu art. 24 rozporządzenia z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę pracowników umysłowych (Dz.U. Nr 35, poz. 323 ze zm.) - przedsiębiorstwo

Artykuł 43 § 2 k.r.o. może mieć zastosowanie nie w każdym wypadku faktycznej nierówności przyczynienia się każdego z małżonków do powstania majątku wspólnego, lecz tylko w tych wypadkach, gdy małżonek, przeciwko któremu skierowane jest żądanie ustalenia nierównego udziału, w sposób rażący lub uporczywy nie przyczynia się do powstania dorobku stosownie do posiadanych sił i możliwości zarobkowych.

Zgodnie z art. 16 ust. 5 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (jedn. tekst: Dz.U. z 1961 r. Nr 18, poz. 94), po ujawnieniu wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego (przez wpis do księgi wieczystej lub przez złożenie do zbioru dokumentów odpisu zawiadomienia) zmiany stanu prawnego nieruchomości - stanu z daty ujawnienia wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego

Konwencja międzynarodowa o przewozie towarów kolejami (CIM) z dnia 25 lutego 1961 r. (Dz.U. z 1964 r. Nr 44, poz. 300) i umowa o międzynarodowej kolejowej komunikacji towarowej (SMGS) z dnia 1 listopada 1951 r. (Dz.T. i Z.K. z 1966 r. Nr 7, poz. 35) zwalniają kolej od odpowiedzialności za ubytek towaru w granicach norm dopuszczalnych ubytków, chyba że zostanie udowodnione, że brak wagi wynika z innych

Okoliczność, że jednostka wyspecjalizowana w zakresie obrotu rzeczami określonego rodzaju wprowadza do obrotu także używane rzeczy (pojazdy), nie zwalnia jej od obowiązków ciążących na niej z tytułu rękojmi za wady fizyczne i od dalszych konsekwencji z tego wynikających.