Orzeczenia

Orzeczenie
26.09.1957

Magazynier zakładu produkcyjnego może odpowiadać za wprowadzenie do obrotu wyrobów oczywiście złej jakości na podstawie art. 1 dekretu z dn. 4.III.1953 r. o wzmożeniu walki z produkcją złej jakości jedynie jako pomocnik w razie współdziałania w tym względzie z osobami w tym artykule wymienionymi lub działania wprawdzie samodzielnego, lecz ze świadomością, że działaniem swym pomaga tym osobom do dokonania

Orzeczenie
26.09.1957

Referendarz śledczy prokuratury nie jest uprawniony do zatwierdzenia aktu oskarżenia sporządzonego przez organ Milicji Obywatelskiej.

Orzeczenie
13.09.1957

1. W konstrukcji przestępstwa określonego w art. 290 k.k. czynnością wykonawczą jest przyjęcie przez urzędnika korzyśc1 majątkowej lub osobistej albo ich obietnicy. Elementem niezbędnym dla kwalifikowanej postaci tego przestępstwa, określonej w art. 290 § 2 k.k., jest uzależnienie przez sprawcę czynności urzędowej od otrzymania korzyśc1 majątkowej lub osobistej dla siebie lub innej osoby albo przyjęcie

Orzeczenie
05.09.1957

Strona w procesie karnym w sprawie z oskarżenia prywatnego ma prawo do zwrotu od przeciwnika kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony. Nie mają w zasadzie tej cechy koszty przybrania adwokata mającego siedzibę w innej miejscowości, jeżeli w siedzibie sądu jest dostateczna liczba adwokatów nie wyłączonych od udziału w sprawie, chyba że sprawa, w której występował adwokat,

Orzeczenie
21.08.1957

O obronie koniecznej można mówić tylko wówczas, gdy stosujący ją działa, odpierając bezpośredni bezprawny zamach na jakiekolwiek stojące pod ochroną prawa dobro własne lub innej osoby. Zamach musi więc istnieć w chwili czynu sprawcy. Niebezpieczeństwo musi istnieć obiektywnie i w chwili stosowania obrony koniecznej nadal trwać i bezpośrednio grozić bądź stosującemu obronę konieczna, bądź osobie przez

Orzeczenie
17.07.1957

Kierowca ma obowiązek prowadzić pojazd mechaniczny w taki sposób, aby nie stworzyć zagrożenia dla ludzi i mienia. Dlatego też wolno mu jest prowadzić jedynie pojazd mechaniczny sprawny pod względem technicznym, pojazd bowiem niesprawny może w każdym czasie stworzyć takie zagrożenie, czego kierowca na podstawie swego doświadczenia nie jest świadom. Z tych względów prowadzenie przez kierowcę pojazdu

Orzeczenie
27.06.1957

Uprawnionym do przekazania Sądowi Najwyższemu kwestii wymagającej zasadniczej wykładni ustawy do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 § 1 k.p.k. jest wyłącznie sąd rewizyjny.

Orzeczenie
06.06.1957

W sprawie o przestępstwo z oskarżenia prywatnego przepis art. 49 k.p.k. nie ma zastosowania.

Orzeczenie
05.06.1957

Sprawy o przestępstwa określone w dekrecie z dnia 4.III.1953 r. o ochronie własności społecznej przed drobnymi kradzieżami (Dz.U. Nr 17, poz. 69), zagrożone karą pozbawienia wolności nie wyżej lat dwu, sąd powiatowy może rozpoznać w składzie jednego sędziego stosownie do art. 5 ustawy z dn. 20.VII.1950 r. o zmianie przepisów postępowania karnego (Dz.U. Nr 38, poz. 348).

Orzeczenie
23.05.1957

Rozpoznanie sprawy w trybie nadzoru w myśl art. 5 ust. 1 dekretu z dn. 23.XII.1954 r. o zniesieniu Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym (Dz. U. Nr 57, poz. 282) następuje na posiedzeniu niejawnym sądu wojewódzkiego rozstrzygającego odwołania.

Orzeczenie
14.05.1957

Orzeczenie zapadłe na rozprawie i stwierdzające brak winy oskarżonego powinno mieć postać wyroku, a nie postanowienia. Stwierdzenie braku winy nieumyślnej na tej podstawie, że sprawca nie przewidywał skutku przestępnego, jest błędne, gdyż wina nieumyślna zachodzi także w wypadku, gdy sprawca skutku przestępnego nie przewiduje, choć może lub powinien go przewidzieć (art. 14 § 2 k.k.).

Orzeczenie
15.04.1957

Wniosek o umieszczenie w zakładzie leczniczym mogą także złożyć strony, jednakże przed powzięciem decyzji sąd powinien zasięgnąć opinii biegłego. Odmawiając umieszczenia oskarżonego w zakładzie leczniczym, sąd stwierdza że jego zdaniem nie zachodzi potrzeba takiego umieszczenia. Postanowienie sądu powinno zawierać uzasadnienie Granice czasowe okresu, o którym mowa w art. 226 k.k nie są ściśle oznaczone

Orzeczenie
08.03.1957

Przepis art. 37 k.p.k. stanowi nie tylko o prawie zgłoszenia przez strony wniosku o wyłączenie sędziego od udziału w sprawie, gdy między nim a jedną ze stron zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwość co do bezstronności sędziego, ale nakłada również na sędziego obowiązek wyłączenia się w tych wypadkach. Niedopełnienie tego obowiązku przez sędziego, mimo że strony nie skorzystały

Orzeczenie
26.02.1957

Przepis art. 158 § 4 k.p.k. uprawnia Sąd Najwyższy do udzielenia przedłużenia tymczasowego aresztowania więcej razy, a nie jednorazowo.

Orzeczenie
18.02.1957

1. Kwalifikowana postać przestępstwa z art. 2 § 2 dekretu z dn. 4.III.1953 r. o wzmożeniu ochrony własności społecznej (Dz.U. Nr 17, poz. 68) zachodzi wtedy tylko, gdy sprawca naraził ofiarę rabunku na utratę życia lub zdrowia. 2. Użycie broni palnej, o którym mowa w tym przepisie, zachodzi wtedy, gdy sprawca oddał z niej strzał w sposób narażający życie lub zdrowie ofiary rabunku na konkretne niebezpieczeństwo

Orzeczenie
14.02.1957

Wobec nieistnienia domów pracy przymusowej przewidzianych w art. 5 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dn. 14.X.1927 r. (Dz.U. Nr 92, poz. 823) o zwalczaniu żebractwa i włóczęgostwa przepisy art. 12 i 13 tego rozporządzenia przewidujące umieszczenie w domu pracy przymusowej nie mogą być stosowane.

Orzeczenie
14.02.1957

Rewizja podpisana przez referendarza śledczego prokuratury nie ma znaczenia prawnego.

Orzeczenie
12.02.1957

Każdy pojazd mechaniczny powinien być na drogach publicznych prowadzony z zachowaniem wszelkich środków ostrożności. Ta ogólna zasada obowiązuje wszystkie bez wyjątku pojazdy mechaniczne. Fakt uprzywilejowania pewnej kategorii pojazdów mechanicznych (np. karetki pogotowia w żadnym wypadku nie zwalnia kierowców tychże pojazdów od obowiązku przestrzegania tej zasady, zasady podyktowanej przecież względami

Orzeczenie
09.02.1957

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 79 k.k. sąd mający orzec o zastosowaniu środka zabezpieczającego nie tylko powinien ustalić, że osoba, wobec której ma być zastosowany środek zabezpieczający, jest nieodpowiedzialna i że pozostawienie jej na wolności zagraża porządkowi prawnemu, lecz także, że osoba ta jest sprawcą czynu zabronionego pod groźbą kary.

Orzeczenie
02.02.1957

Różnica między sytuacją przewidzianą w art. 225 § 1 i w art. 230 § 2 k.k. polega nie na tym, czy śmierć jako skutek zadanego uszkodzenia ciała nastąpiła natychmiast, czy też po upływie pewnego okresu czasu, lecz na tym, jaki był zamiar sprawcy. Kwalifikacja z art. 225 § 1 k.k. ma zastosowanie wówczas, gdy sprawca miał zamiar (bezpośredni lub ewentualny) spowodowania śmierci człowieka. Kwalifikacja

Orzeczenie
03.01.1957

Nabywanie od chałupników ich wyrobów po umówionych z nimi cenach a następnie odprzedawanie tych wyrobów po cenach z góry ustalonych przez władze uspołecznionym przedsiębiorstwom za pośrednictwem spółdzielni i osiąganie w ten sposób zysku nie stanowi przestępstwa z art. 1 dekretu z dn. 4.III.1953 r. (Dz.U. Nr 16, poz. 64). Jeżeli sprawca nie ma przy tym odpowiedniego zezwolenia na prowadzenie handlu

Orzeczenie
03.01.1957

Sprawca kradzieży z uspołecznionego sklepu komisowego odpowiada za zagarnięcie mienia społecznego przewidziane w dekretach z dn. 4.III.1953 r. (Dz.U. Nr 17, poz. 68 i 69).

Orzeczenie
03.01.1957

Członkowie komitetu blokowego nie podlegają ochronie prawnej za przestępstwa wymienione w rozdziale XXI k.k.

Poprzednia Następna