Istotnym elementem strony przedmiotowej zbrodni rabunku jest użycie przez sprawcę przemocy lub groźby, to jest takie oddziaływanie na posiadacza mienia społecznego, które paraliżuje lub ogranicza jego wolę, zmusza go do tolerowania zaboru mienia przez sprawcę. Jeżeli jednak osoba mająca być przedmiotem oddziaływania sprawcy z góry układa się z nim co do zaboru mienia, godzi się na współdziałanie ze

Przestępstwa z art. 1 i art. 2 dekretu o ochronie interesów nabywców w obrocie handlowym są przestępstwami szczególnymi uchylającymi się spod zastosowania ustaw ogólnych, do których w danym wypadku trzeba zaliczyć przepisy art. 286 § 2 oraz art. 264 § 1 k.k. w myśl zasady Iex specialis derogat legi generali".

Przepis art. 388 § 3 k.p.k. głosi, że Sąd Najwyższy nie może skazać oskarżonego uniewinnionego ani zaostrzyć kary. Przepis ten oddziałuje również na przepis art. 384 ust. 2 k.p.k., powodując niemożność zmiany przez Sąd Najwyższy na niekorzyść oskarżonego kary orzeczonej przez sąd pierwszej instancji. Sąd Najwyższy nie może we własnym zakresie uchylić zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności

Prowadzenie pojazdu mechanicznego bez wymaganego zezwolenia jest wykroczeniem przewidzianym w § 39 rozporz. z dn. 27.X.1937 r. o ruchu pojazdów mechanicznych na drogach publicznych (Dz.U. Nr 85, poz. 616 z późniejszymi zmianami) i nie posiada znamion występku z art. 242 k.k., jeśli prowadzeniu pojazdu nie towarzyszyły żadne inne ujemne okoliczności. Bezpośrednie niebezpieczeństwo, o jakim mowa w art

Przepis art. 16 k.p.k. dotyczący składu, w jakim orzeka sąd pierwszej instancji, jest przepisem kategorycznym i jako wyrażający zasadę udziału czynnika społecznego w orzecznictwie karnym powinien być przez sądy skrupulatnie przestrzegany. W obecnym polskim procesie karnym jest regułą, że sąd pierwszej instancji sądzi w składzie jednego sędziego i dwóch ławników ludowych. Przewidziane w ustawie wyjątki

1. Dla przyjęcia kwalifikacji z art. 1 § 3 lit. a) dekretu z dn. 4.III.1953 r. (Dz.U. Nr 17, poz. 68) niezbędne jest ustalenie, że sprawca zagarnął mienie społeczne, które zostało mu ze względu na zajmowane przezeń stanowisko lub sprawowane funkcje oddane w zarząd albo powierzone na przechowanie lub w stosunku do którego jest on obowiązany do ochrony lub zabezpieczenia, tak iż zarząd, ochrona, przechowanie