Mając na uwadze, że zwolnienie od kosztów sądowych stanowi rodzaj ulgi w daninie publicznej koszty utrzymania koniecznie dla osoby fizycznej i jej rodziny /art. 246 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/ należy odnosić do kosztów minimalnych w skali kraju, a nie kosztów jakie ponosi dana rodzina.

1. Nie można przesłanek do przyznania prawa pomocy, o których mowa w art. 246 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ utożsamiać z przesłankami na podstawie których Sąd może orzec o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu - art. 61 par. 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. 2. W przypadku rozpatrywania

W świetle przepisów art. 141 par. 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ w przypadku uwzględnienia skargi uzasadnienie wyroku jest każdorazowo sporządzane i doręczane z urzędu. W przypadku zaś oddalenia skargi uzasadnienie sporządzane jest na wniosek strony, które winno być zgłoszone w terminie siedmiu dni licząc od

Z treści regulaminu bankowego, na który wskazuje sama skarżąca, wynika, że "bank wykonuje dyspozycje płatnicze w dniu ich otrzymania, a najpóźniej w następnym dniu roboczym lub w terminie wskazanym przez posiadacza rachunku". Mogła więc ona i powinna przypuszczać, że składając ostatniego dnia polecenie przelewu, dyspozycję ta zostanie wykonana już po upływie zakreślonego przez Sąd terminu. Tym samym

Analizowany par. 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193/, wyznacza wysokość wpisu stałego nie w sprawach "zobowiązań podatkowych", które to pojęcie zdefiniowane zostało w art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U

Skutkiem prawidłowo wniesionego sprzeciwu jest utrata mocy wiążącej orzeczenia referendarza sądowego z mocy ustawy /art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/.

Zakwestionowana przez organy podatkowe faktura nie zawierała prawidłowego określenia jednego z elementów wymienionych w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, tj. błędnie wskazano w niej używanie rzeczy przez czas określony za opłatą jako dokonany obrót. Nie rozważając zatem kwalifikacji prawnej naruszenia

1. Dokonując oceny organy podatkowe muszą brać pod uwagę przesłanki określone w art. 58 i art. 83 Kc, przy czym sama ocena co do zaistnienia przesłanek z art. 58 i art. 83 Kc nie jest równoznaczna z orzeczeniem, że określona czynność prawna jest nieważna. Nie mając przeto uprawnień do orzekania w przedmiocie nieważności czynności cywilnoprawnych organy podatkowe o ile w ich ocenie zachodzą przesłanki

1. Dokument stwierdzający ustanowienie pełnomocnika przez prokurenta nie podlega zwolnieniu od opłaty skarbowej przewidzianej w części V ust. 1 pkt 4 załącznika do ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 86 poz. 960 ze zm.; tekst jednolity: Dz.U. 2004 nr 253 poz. 2532 ze zm./. 2. Prokurent nie może ustanawiać dalszych prokurentów, a udzielone przez niego pełnomocnictwa nie mogą

Organy podatkowe winny analizować rzeczywistą treść zawieranych przez podatnika umów cywilnoprawnych. Kaucja, stanowiąca element postanowień umowy nie jest czynnością objętą obowiązkiem podatkowym w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, tak więc podlega dyspozycji art. 33 ust. 1 ustawy o VAT, która nakłada obowiązek odprowadzenia do urzędu skarbowego kwoty podatku w fakturze wymienionej także

1. Dokonując oceny organy podatkowe muszą brać pod uwagę przesłanki określone w art. 58 i art. 83 Kc, przy czym sama ocena co do zaistnienia przesłanek z art. 58 i art. 83 Kc nie jest równoznaczna z orzeczeniem, że określona czynność prawna jest nieważna. Nie mając przeto uprawnień do orzekania w przedmiocie nieważności czynności cywilnoprawnych organy podatkowe o ile w ich ocenie zachodzą przesłanki

Jeśli podatnik zarzuca sądowi pierwszej instancji naruszenie przepisu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ zwalniającego go z odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki, to musi wskazać, czy przepis ten został błędnie zastosowany, czy też źle zinterpretowany.

Według przepisu art. 195 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, uchylenie zaskarżonego postanowienia przez sąd, który je wydał, jest możliwe wtedy, gdy zażalenie jest "oczywiście uzasadnione". Tak określona podstawa uchylenia wskazuje, że mogą być nią objęte zarówno przyczyny formalne, które zadecydowały o wydaniu zaskarżonego

1. Dokonując oceny organy podatkowe muszą brać pod uwagę przesłanki określone w art. 58 i art. 83 Kc, przy czym sama ocena co do zaistnienia przesłanek z art. 58 i art. 83 Kc nie jest równoznaczna z orzeczeniem, że określona czynność prawna jest nieważna. Nie mając przeto uprawnień do orzekania w przedmiocie nieważności czynności cywilnoprawnych organy podatkowe o ile w ich ocenie zachodzą przesłanki

1. Dokonując oceny organy podatkowe muszą brać pod uwagę przesłanki określone w art. 58 i art. 83 Kc, przy czym sama ocena co do zaistnienia przesłanek z art. 58 i art. 83 Kc nie jest równoznaczna z orzeczeniem, że określona czynność prawna jest nieważna. Nie mając przeto uprawnień do orzekania w przedmiocie nieważności czynności cywilnoprawnych organy podatkowe o ile w ich ocenie zachodzą przesłanki

1. Dokonując oceny organy podatkowe muszą brać pod uwagę przesłanki określone w art. 58 i art. 83 Kc, przy czym sama ocena co do zaistnienia przesłanek z art. 58 i art. 83 Kc nie jest równoznaczna z orzeczeniem, że określona czynność prawna jest nieważna. Nie mając przeto uprawnień do orzekania w przedmiocie nieważności czynności cywilnoprawnych organy podatkowe o ile w ich ocenie zachodzą przesłanki

Błędne jest stwierdzenie o bezpośredniości zastosowania dyrektyw wspólnotowycj w okresie po 1 maja 2004 r., zgodnie bowiem zart. 249 TWE dyrektywa wiąże Państwo co do celów i rezultatów pozostawiając temu państwu wybór formy i środków przyjmowanych w realizacji zakładanego przez dyrektywę celu. Kompletnoś transpozycji postanowień IV Dyrektywy należy oceniać w stosunku do nowej ustawy o podatku od towarów

Poprawność czy kompletność transpozycji postanowień VI Dyrektywy VAT należy oceniać w stosunku do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 54 poz. 535 ze zm./, gdyż dopiero pod jej rządami, z dniem 1 maja 2004 r., powstał formalny obowiązek zapewnienia zgodności postanowień polskiego aktu prawnego transponującego postanowienia VI Dyrektywy do krajowego porządku prawnego

1. Dokonując oceny organy podatkowe muszą brać pod uwagę przesłanki określone w art. 58 i art. 83 Kc, przy czym sama ocena co do zaistnienia przesłanek z art. 58 i art. 83 Kc nie jest równoznaczna z orzeczeniem, że określona czynność prawna jest nieważna. Nie mając przeto uprawnień do orzekania w przedmiocie nieważności czynności cywilnoprawnych organy podatkowe o ile w ich ocenie zachodzą przesłanki

1. Dokonując oceny organy podatkowe muszą brać pod uwagę przesłanki określone w art. 58 i art. 83 Kc, przy czym sama ocena co do zaistnienia przesłanek z art. 58 i art. 83 Kc nie jest równoznaczna z orzeczeniem, że określona czynność prawna jest nieważna. Nie mając przeto uprawnień do orzekania w przedmiocie nieważności czynności cywilnoprawnych organy podatkowe o ile w ich ocenie zachodzą przesłanki