Żaden przepis ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych /Dz.U. 2000 nr 23 poz. 295/ ani rozporządzenia Ministrów Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska oraz Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 20 października 1972 r. w sprawie urządzania cmentarzy, prowadzenia ksiąg cmentarnych oraz chowania zmarłych /Dz.U. nr 47 poz. 299 ze zm./ nie przewiduje orzekania w formie decyzji

Decyzje o przywróceniu poprzedniego sposobu użytkowania obiektu budowlanego wydaje się na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 1 lub art. 51 ust. 2 w związku z art. 71 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, zatem w takiej sytuacji ustawodawca mógł uznać, iż nie było potrzeby wymieniania w art. 83 ust. 1 przepisu art. 71 ust. 3.

1. Kodeks postępowania administracyjnego nie zawiera przepisów regulujących postępowanie w razie zaginięcia lub zniszczenia akt administracyjnych, nie odsyła też w tej materii do przepisów kodeksu postępowania cywilnego. Jest to więc luka w prawie administracyjnym. W takiej sytuacji należy w drodze analogii stosować odpowiednio przepisy kodeksu postępowania cywilnego /analogia legis/. 2. Do odtworzenia

1. Zgodnie z przepisem art. 104 par. 2 Kpa decyzja rozstrzyga sprawę co do istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończy sprawę w danej instancji. W niniejszym postępowaniu Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych nie załatwił sprawy w powyższy sposób ani nie zakończył jej w danej instancji. "Pozostawienie podania bez rozpoznania" oznacza stwierdzenie przez organ administracji

Przepis art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przewiduje bowiem samoistny przypadek powstania obowiązku podatkowego na skutek samego wystawienia przez podmioty w tymże przepisie wymienione /niezależnie od tego czy są podatnikami podatku od towarów i usług/ faktury lub rachunku uproszczonego z wykazanym podatkiem

1. W zakres ochrony osób trzecich w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie wchodzą interesy prawne lub faktyczne ze sfery stosunków cywilnoprawnych, które są chronione przez odpowiednie instytucje prawa cywilnego. Z tego względu wyrok posesoryjny ochraniający posiadanie służebności w procesie budowlanym, nie ma istotnego znaczenia

Z mocy art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ stwierdza się, że rozpoczęcie lub wznowienie budowy w przypadku określonym w przepisie art. 36a ust. 2 może nastąpić po wydaniu nowej decyzji o wydaniu pozwolenia na budowę. Z przepisu tego nie wynika w jakim trybie należy doprowadzić do wydania tego nowego pozwolenia na budowę. Przyjąć jednak należy,

1. Rozbicie fundamentów do głębokości 50 cm w głąb ziemi, może być uznane za rozbiórkę /także wyrok NSA z dnia 3 kwietnia 2000 r. SA/Rz 535/99/. 2. Częściowa rozbiórka górnych żelbetonowych fundamentów połączona z zasypaniem pozostałej części spełnia wymóg zrealizowania rozbiórki wybudowanej części obiektu budowlanego /także wyrok z dnia 27 marca 1997 r. II SA/Lu 685/96/.

Prawo dożywotniego użytkowania części działki i ustanowiona służebność mieszkania daje przymiot strony postępowania.

Zagadnienia badań geologiczno-inżynierskich oraz geotechnicznych warunków posadowienia budynku, o czym mowa w art. 34 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ uregulowane zostały szczegółowo w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 września 1998 r. w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych

Właściciel sąsiedniej nieruchomości może wykazywać w sprawie o udzielenie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego, iż załatwienie sprawy dotyczy bezpośrednio jego sfery prawnej, z wszystkimi tego konsekwencjami, w tym zwłaszcza, że jest stroną postępowania.

W postępowaniu z art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ uwzględnia się ochronę uzasadnionych interesów osób trzecich w rozumieniu art. 5 ust. 2 tego prawa, przeto właściciele /współwłaściciele/ działek sąsiednich mają przymiot strony postępowania /art. 28 Kpa/ i z tego względu powinni brać udział w takim postępowaniu.

Budynki biurowe stanowiące siedzibę Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych nie są budynkami bezpośrednio związanymi z gospodarka leśna w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444 ze zm./ i nie ma podstaw do wyłączenia nieruchomości zabudowanej tymi budynkami spod unormowań ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz

Rada powiatu, jako organ prowadzący szkołę, nie jest uprawniona do podejmowania uchwał w sprawie wysokości i zasad udzielania pomocy dla nauczycieli korzystających z opieki zdrowotnej. Jest natomiast obowiązana do przeznaczania odpowiednich środków finansowych na ten cel w budżecie /art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela - t.j. Dz.U. 1997 nr 56 poz. 357 ze zm./.

Zakaz odprowadzania wód opadowych wprowadza par. 29 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1995 nr 10 poz. 46 ze zm./ stanowiąc, że dokonywanie zmiany naturalnego spływu wód opadowych w celu kierowania go na teren sąsiedniej nieruchomości bez zgody jej właściciela

Art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach i osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /t.j. Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ honoruje uprawnienia kombatanckie nabyte w związku z udziałem w walkach z oddziałami UPA o tyle tylko, o ile udział ten wiąże się z zaszeregowaniem zainteresowanego do jednostek Wojska Polskiego, bądź jednostek wchodzących

Wykonanie przyłącza wodociągowego jako samodzielnego urządzenia budowlanego i doprowadzenie go do istniejącego już obiektu nie jest budowaniem obiektu budowlanego ani jego części w rozumieniu art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ wynika, że 14-dniowy termin do zgłoszenia sprzeciwu zostaje zachowany w przypadku wydania przed jego upływem decyzji o zgłoszeniu sprzeciwu, nie decyduje w tej materii moment doręczenia decyzji inwestorowi, lecz moment jej wydania.

1. Skoro do tymczasowych obiektów budowlanych zalicza się obiekty o konstrukcji namiotowej, to tym bardziej takim obiektem będzie przyczepa z zadaszeniem przystosowana do działalności handlowej. 2. Nie ma istotnej różnicy pomiędzy gotowym kioskiem /"Ruch"/, a przyczepą przystosowaną do prowadzenia działalności handlowej.

Par. 42 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1995 nr 10 poz. 46 ze zm./ odnosi się wyłącznie do budowy ogrodzeń od strony dróg, ulic, placów i innych miejsc publicznych oraz do ogrodzeń o wysokości powyżej 2,20 m.

1. Dopuszczalna jest argumentacja a maiori ad minus przewidująca, że skoro ustawodawca upoważnił rady gmin do wprowadzenia innych zwolnień niż określone w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, to tym samym dopuścił możliwość stosowania zwolnień częściowych. 2. Odwołania się do zasady powszechności opodatkowania nie podzielił Sąd

Bezpieczne i bezszkodowe korzystanie z cudzej nieruchomości leży w interesie inwestora, który wedle art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ obowiązany jest do naprawienia szkody na zasadach określonych w kodeksie cywilnym, czyli do naprawienia szkody pełnej.

Organ zarówno I jak i II instancji w pierwszej kolejności nie wchodząc w merytoryczne rozstrzygnięcie niniejszej sprawy winien rozpatrzyć wniosek od strony proceduralnej tj. czy niniejszy wniosek spełnia wszystkie przesłanki o jakich mowa w art. 145 Kpa i następne i w zależności od ustalonych okoliczności wydać postanowienie jeżeli zajdą okoliczności do wznowienia postępowania lub decyzję -jeżeli zajdą

Problematykę lokalizacji obiektu budowlanego na terenie zarezerwowanym w planach zagospodarowania przestrzennego pod budowę lub modernizację drogi reguluje przepis art. 35 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ stanowiąc, iż do czasu realizacji tych zamierzeń tereny te winne być wykorzystane rolniczo lub dla celów gospodarczych z możliwością wznoszenia