Odwołania od decyzji zarządu gminy w sprawach należących do ich zadań własnych rozpatrują kolegia odwoławcze przy sejmikach samorządowych jako organy wyższego stopnia w rozumieniu art. 17 Kpa.

Postanowienie statutu gminy, przewidujące wybór w skład komisji dyscyplinarnej pierwszej instancji pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, jest sprzeczne z art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./.

1. Warunkiem skuteczności wniosku o skierowanie do służby zastępczej jest takie uzasadnienie, które przekona organy rozstrzygające o jego załatwieniu, że wskazane w nim przesłanki rzeczywiście występują. 2. Przepis art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony /t.j. Dz.U. 1988 nr 30 poz. 207 ze zm./ mówi jedynie o sposobie realizacji powszechnego obowiązku obrony przez

1. Gdy poborowy motywuje niechęć do służby wojskowej "rażącą niezgodnością" obowiązków nakładanych na żołnierzy z zasadami moralnymi wyznawanymi przez niego jako "praktykującego katolika", takie rozumowanie nie może być uznane za przekonujące uzasadnienie wniosku o skierowanie do służby zastępczej w świetle ustawowych warunków uzyskania takiego skierowania /art. 198 ustawy z dnia 21 listopada 1967

1. W sytuacji, gdy Wojewódzka Komisja Poborowa, uwzględniając żądanie skargi o uchylenie zaskarżonego do sądu administracyjnego orzeczenia Rejonowej Komisji Poborowej uchyliła to orzeczenie, jednakże w następstwie tego nie orzekła o skierowaniu poborowego do służby zastępczej bądź o uchyleniu również orzeczenia Rejonowej Komisji i przekazaniu tejże Komisji sprawy do ponownego rozpatrzenia - orzeczenie

Złożenie pisemnego wniosku nie jest warunkiem przyznania zasiłku o jakim mowa w art. 20a, art. 20b, art. 20c i art. 20d znowelizowanej ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446; zm. Dz.U. 1990 nr 56 poz. 323, Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24/.

Z mocy art. 40 ust. 2 pkt 3 ustawy samorządowej organy gminy są upoważnione do wydawania przepisów gminnych w zakresie zarządu mieniem gminy, przez co należy rozumieć również ustalenie ogólnych reguł gospodarowania, dysponowania i wykorzystywania lokali użytkowych w budynkach komunalnych. Ustalenie stawek czynszu najmu i dzierżawy wynika zaś z uprawnień do stanowienia przepisów powszechnie obowiązujących

Decyzja organu drugiej instancji o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie nie zakończonej jeszcze decyzją organu pierwszej instancji rażąco narusza art. 138 Kpa, jest więc nieważna z mocy art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.

Jeżeli przedmiotem uchwały zarządu gminy jest władcze i jednostronne rozstrzygnięcie o prawach lub obowiązkach indywidualnych jednostki, uchwała ta jest decyzją administracyjną w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Wyłącza to możliwość zaskarżenia jej do Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym

Przez "działalność gospodarczą" w rozumieniu ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ należy rozumieć działalność o jakiej mowa w ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324/.

Uchwała rady gminy, która rozstrzyga o zaniechaniu poboru podatku rolnego od rolników indywidualnych w sposób ogólny i powszechny, narusza art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ i par. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 1989 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1990

1. Wadliwą decyzję ostateczną można wzruszyć tylko w drodze nadzwyczajnych środków prawnych, a nie w drodze sprostowania na podstawie art. 113 par. 1 Kpa. 2. Przydzielenie innego pomieszczenia zastępczego na podstawie postanowienia "o sprostowaniu oczywistej pomyłki" /art. 113 par. 1 Kpa/ oznacza zmianę rozstrzygnięcia co do istoty.

Pozostaje zatem do rozważenia, czy skutki procesowe wniesienia kilku skarg na jedną uchwałę organu gminy łączyć należy z chwilą wniesienia skargi i z pojęciem sprawy zawisłej w rozumieniu art. 199 par. 1 pkt 2 Kpc, czy też dopiero z chwilą wydania wyroku przez sąd administracyjny. W przypadku zastosowania instytucji sprawy zawisłej, to w takim wypadku skargi wniesione później niż pierwsza podlegałaby

1. Z przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej ani z przepisów ustawy o samorządzie terytorialnym nie można wyprowadzić poglądu, że niedopuszczalne jest powierzenie jednej osobie tymczasowego pełnienia funkcji organu kolegialnego, jakim jest zarząd gminy. Osoba, której prezydium sejmiku samorządowego powierzyło w trybie art. 96 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym

Uchwała rady gminy przeznaczająca budynki komunalne do sprzedaży jest uchwałą w sprawie z zakresu administracji publicznej.

Uchwała rady gminy ustalająca tryb przetargowy sprzedaży komunalnych lokali mieszkalnych jest uchwałą w sprawie z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Budynki, co do których nie zostały podjęte przez właściwy organ nadzoru budowlanego, decyzje o rozbiórce nie mogą być traktowane jako "budynki substandardowe" w rozumieniu przepisów o czynszach za lokale mieszkalne - i to bez względu na ich rzeczywisty stan techniczny.

1. Dla spełnienia minimum wymogów, w sprawach w których podstawą odmowy wydania zezwolenia na sprzedaż alkoholu jest wyczerpanie limitu punktów sprzedaży koniecznym jest okazać stronie - i włączyć do akt dla potrzeb kontroli instancyjnej i sądowej - stosownych wyciągów z aktu ustalającego limit punktów sprzedaż dla konkretnej jednostki terytorialnej oraz obowiązującego wykorzystania tego limitu sprawozdania

1. Przepisy art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./ należy traktować jako podstawę prawną decyzji administracyjnej nakładającej obowiązek uiszczenia kary pieniężnej za niedotrzymanie warunków określonych w zezwoleniu na zajęcie pasa drogowego oraz ustalającej

Skoro według art. 16 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ zasiłek dla bezrobotnych nie przysługuje osobom, które pobierają świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa, to w przeciwnym wypadku gdy bezrobotni takiego świadczenia w okresie choroby lub macierzyństwa nie pobierają, zachowują oni nadal prawo do

1. Prowadzenie własnej działalności gospodarczej nie stanowi zatrudnienia w rozumieniu art. 1 i art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./. 2. Okres podlegania ubezpieczeniu społecznemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 pkt 2 powyższej ustawy jest uzależniony od rozpoczęcia tej działalności, od zgłoszenia

Ocena co do obowiązywania utraty mocy prawnej uchwał organów gminy dokonywana jest w oparciu o ogólne reguły stanowienia prawa, stosownie do których akt normatywny wydany później uchyla akt normatywny podjęty wcześniej w tej samej sprawie także w wypadku, gdy akt późniejszy nie zawiera wyraźnego przepisu derogacyjnego. Wobec dwóch uchwał regulujących odmiennie tę samą sprawę, należało przyjąć, że w

1. Jeżeli w skład gospodarstwa rolnego jako zorganizowanej całości gospodarczej wchodzą dwie lub kilka nieruchomości rolnych będących przedmiotem odrębnej własności członków rodziny, w tym również poborowego, uznanie poborowego za prowadzącego to gospodarstwo podlega stwierdzeniu na podstawie warunków określonych w par. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1989 r. w sprawie udzielania