Wymóg złożenia oświadczenia, o którym mowa w par. 2 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 lutego 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy oraz zwolnień od tego podatku /Dz.U. nr 15 poz. 69/, ma charakter materialnoprawny, a nie formalny. Złożenie oświadczenia po dokonaniu odprawy celnej, o którym mowa w par. 2 ust. 6 rozporządzenia

1. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego akt powołania jest aktem administracyjnym lecz nie decyzją administracyjną. Podobny charakter mają akty rozwiązania stosunku służbowego z powołania a także akty dokonujące przekształceń stosunków. 2. Sądowa kontrola zasadności rozwiązania bądź wygaśnięcia stosunku pracy na podstawie powołania /art. 69 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy

Na podstawie art. 216 par. 5 Kpa w związku z art. 216 par. 1 Kpa i art. 196 par. 3 Kpa na nie wydanie postanowienia z wniosku organizacji społecznej o dopuszczenie do udziału w postępowaniu administracyjnym służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego także wtedy, gdy wnioskowane przez organizację społeczną postępowanie nie zostało jeszcze wszczęte.

1. W postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 154 Kpa zmiana okoliczności faktycznych, jaka nastąpiła po dniu wydania dotychczasowej decyzji, może mieć znaczenie tylko dla oceny występowania przesłanek interesu społecznego lub słusznego interesu strony. Natomiast zmiana obowiązującego prawa powoduje, iż powstaje nowa sprawa nie tylko w sensie procesowym, lecz również w znaczeniu materialnoprawnym

1. Organ odwoławczy powinien nie tylko badać, co zgłoszono do odprawy celnej, lecz jaki towar celny rzeczywiście był przedmiotem importu. 2. Jeżeli urządzenie przemysłowe z uwagi na rozmiary i cykl produkcji jest zgłoszone do odprawy celnej w częściach /elementach/ i w różnym czasie, to podstawę wymiaru cła stanowi pozycja taryfy celnej importowej właściwa dla tego urządzenia, a nie dla poszczególnych

Instytucja stwierdzenia nieważności decyzji stanowi odstępstwo od określonej w art. 16 par. 1 Kpa zasady, że uchylenie lub zmiana decyzji ostatecznych, stwierdzenie ich nieważności może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w kodeksie postępowania administracyjnego. Stwierdzenie nieważności decyzji z przyczyny rażącego naruszenia prawa może mieć miejsce jedynie wówczas, gdy organ ustali, że decyzja

Projektowana zabudowa działki musi uwzględniać uzasadniony interes właścicieli sąsiednich nieruchomości /art. 5 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, a w tym przede wszystkim warunek takiego usytuowania obiektów budowlanych, aby nie uniemożliwiały one prawidłowej i optymalnej zabudowy nieruchomości sąsiednich także w bliżej nie określonej

1. Artykuł 6 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124/ ma zastosowanie bez względu na rodzaj spraw załatwianych przez podległego pracownika. Zakaz zawarty w tym przepisie dotyczy nie tylko czynności finansowych i gospodarczych ale także innych - w tym również rejestrujących zdarzenia należące do zakresu działania Urzędu Stanu Cywilnego. 2. Nie można uznać, że

1. Przepisy kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące odwołań nie przewidują obowiązku informowania odwołujących się o terminie rozpoznawania sprawy przez organ odwoławczy. Obowiązek taki istnieje jedynie w razie zarządzenia rozprawy, której przeprowadzenie nie ma charakteru obligatoryjnego /art. 89 par. 1 Kpa/. 2. Powtórne zwrócenie się do organów samorządu adwokackiego o rozpoznanie sprawy

Spory o wykładnię prawa, prowadzone między organami administracji /samorządowej i rządowej/ w oderwaniu od konkretnej sprawy administracyjnej i występującej w niej strony /art. 28 Kpa/, nie mają charakteru sporu kompetencyjnego.

Jeśli ograniczenie prawa własności wynikające z ustawy z 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1989 nr 17 poz. 99 ze zm./ powoduje, że właściciel nieruchomości zostaje pozbawiony prawa rozporządzania nią zgodnie ze swoimi interesami, nieruchomość taka powinna być wykupiona lub zamieniona na inną, nie objętą ograniczeniem.

Obowiązek wnoszenia wpłat na Centralny Fundusz Rozwoju Nauki i Techniki /art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 1989 r. o Centralnym Funduszu Rozwoju Nauki i Techniki - Dz.U. nr 25 poz. 134/ nie dotyczy podmiotów objętych zwolnieniem podmiotowym od podatku dochodowego /art. 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. nr 3 poz. 12 ze zm./ jak również zwolnień przedmiotowych

1. Art. 23 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1989 nr 75 poz. 445/ odnosi się do towaru, a nie do dokumentów jak faktura czy zgłoszenie celne. 2. Stosownie do art. 25 ust. 1 Prawa celnego od wartości transakcyjnej /wartości celnej towaru/ odlicza się ujęte w niej koszty transportu towaru, a także koszty jego ubezpieczenia. Przepisu tego nie można rozumieć w ten sposób, że koszty

Niedopuszczalne jest uznanie powrotnego wywozu poza obrotem czasowym opakowań służących do wielokrotnego użytku.

Komisja Likwidacyjna, działająca na podstawie przepisów ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o likwidacji Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej "Prasa-Książka-Ruch" /Dz.U. nr 21 poz. 125/, nie jest organem powołanym z mocy prawa do załatwiania spraw indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych.

Przewidziana w art. 31 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ utrata mocy obowiązującej aktów prawa miejscowego następuje z chwilą ogłoszenia wykazów, o których mowa w tym przepisie.

1. Przy rozpoznawaniu sporów kompetencyjnych sąd nie analizuje bliżej stanu faktycznego spraw po to, aby nie ograniczać organów w samodzielnym ich rozstrzyganiu. Podobnie sąd obowiązany był postąpić przy rozpoznawaniu tego sporu, precyzując jedynie przedmiot sprawy, którą należy rozpoznać w postępowaniu odwoławczym. 2. Po uwzględnieniu generalnej klauzuli i konkretnych rozwiązań przyjętych w art. 1

Istotą rażącego naruszenia prawa jest pominięcie w sposób pełny, oczywisty i przez to niejako demonstracyjny nakazu bądź zakazu określonego postępowania. Rażące naruszenie prawa w decyzji administracyjnej to taki sposób rozstrzygnięcia sprawy, jakiego w żaden sposób tolerować nie można, to w potocznym znaczeniu ilustracja "gwałtu na prawie". Takie właśnie kryteria stosuje się przy analizie potrzeby

1. Przejściowa niemożność świadczenia pracy z powodu choroby, nie połączona z pobieraniem świadczenia pieniężnego z ubezpieczenia społecznego z tego powodu, nie oznacza niezdolności do pracy, to jest utraty statusu bezrobotnego /art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu - Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, i nie powoduje utraty prawa do zasiłku. 2. Dla oceny, czy niemożność taka

Zgodnie z art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa naruszenie prawa skutkuje nieważność decyzji tylko wtedy, gdy jest rażące. Dotyczy to zarówno podstawy stwierdzenia nieważności w nadzorczym postępowaniu administracyjnym toczącym się w ramach art. 157 Kpa, jak i w postępowaniu sądowoadministracyjnym wszczętym skargą z art. 196 par. 1 Kpa. Wynika to jednoznacznie z przepisów art. 207 par. 2 i par. 3 Kpa. Przez rażące

Jeżeli wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji organu administracji państwowej I instancji został mylnie skierowany do Naczelnego Sądu Administracyjnego, to Sąd ten na podstawie art. 200 par. 2 Kpc w związku z art. 211 Kpa winien przekazać go do rozpoznania właściwemu organowi administracyjnemu.