Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ zastępcze pomieszczenie mieszkalne powinno "nadawać się do zamieszkania ze względu na stan techniczny". Należy zatem uznać za niedopuszczalne przydzielenie takiego pomieszczenia nawet, gdy uprawniony zobowiąże się do przeprowadzenia remontu. Obowiązek taki może obciążać tylko zarządcę lub właściciela

Nie zasługuje na uwzględnienie wniosek strony o wywłaszczenie całej nieruchomości, zamiast wywłaszczenia pewnej jej części, jeżeli na części nie objętej wywłaszczeniem znajduje się budynek wielomieszkaniowy objęty przepisami o szczególnym trybie najmu lokali. Nie zachodzi bowiem w takim wypadku warunek przewidziany w art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości

1. Studnia mająca umożliwić właścicielowi gruntu korzystanie z wody na zaspokojenie potrzeb własnych i gospodarczych, podlega przepisom dotyczącym zwykłego korzystania z wody, dla jej wybudowania zatem nie jest wymagane pozwolenie wodnoprawne /art. 40 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne - Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./. 2. Studnia nie jest wprawdzie expressis verbis zaliczona do obiektów

1. Stosownie do art. 28 Kpa stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego dotyczy postępowanie, a zatem z chwilą zawarcia umowy notarialnej zobowiązującej do przeniesienia własności nieruchomości /art. 597 par. 1 w zw. z art. 157 par. 2 Kc/ nabywca ma interes prawny w sprawie administracyjnej dotyczącej tej nieruchomości, wobec czego organ administracji, któremu treść tej umowy była znana, gdyż zrezygnował

1. Decyzja organu administracji państwowej o zatwierdzeniu planu realizacyjnego, ustalająca warunki, których spełnienie sprawi dopiero,że decyzja ta będzie mogła być zrealizowana, nie rozstrzyga w rzeczywistości istoty sprawy, a więc narusza art. 104 Kpa. 2. Wskazany w decyzji organu administracji warunek uzgodnienia planu zagospodarowania terenu /planu realizacyjnego/ z komitetem osiedlowym nie ma

Jeżeli sąd powszechny zezwolił jednemu ze współwłaścicieli nieruchomości na użytkowanie niektórych pomieszczeń w położonym na tej nieruchomości budynku na cele produkcji rzemieślniczej w okresie toczącego się postępowania o zniesienie współwłasności, takie postanowienie sądu zastępuje zgodę współwłaścicieli /art. 199 Kc/, a organ administracji państwowej nie może powoływać się na brak tytułu prawnego

1. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 sierpnia 1977 r. w sprawie określenia rodzajów spraw należących do administracji państwowej, które z upoważnienia terenowych organów administracji państwowej mogą załatwiać kierownicy terenowych zjednoczeń, przedsiębiorstw, zakładów i instytucji /Dz.U. nr 27 poz. 115 ze zm./, wymienia kierowników ściśle określonych jednostek organizacyjnych, działających

Sprawy przydziału samochodów nie są objęte kontrolą Naczelnego Sądu Administracyjnego /nie należą bowiem do kategorii spraw o których mowa w art. 196 par. 2 i par. 3 Kpa/.

Stosownie do art. 12 ustawy z dnia 30 maja 1962 r. o gospodarce paliwowo-energetycznej /Dz.U. nr 32 poz. 150 ze zm./ "dostawa i odbiór paliw gazowych i energii następuje na podstawie umowy". Skoro więc dostawa gazu odbywa się na podstawie umowy o charakterze cywilnoprawnym, żądanie zawarcia takiej umowy nie może być dochodzone przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Bez znaczenia jest tu okoliczność

W przypadku gdy fakt zamieszkiwania osoby ubiegającej się o zameldowanie na pobyt stały pod oznaczonym adresem nie budzi wątpliwości wskazuje na "zamiar stałego przebywania" zgodnie z art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/ organ prowadzący ewidencję ludności obowiązany jest na podstawie zgłoszenia tej osoby dokonać jej zameldowania

Jeżeli organy administracji po dokładnym postępowaniu dowodowym prawidłowo ustaliły, że w rozpatrywanej sprawie nie zachodzi żadna z sytuacji określonych w par. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie ograniczenia pobytu stałego osób zamierzających zamieszkać na terenie m.st. Warszawy /Dz.U. 1975 nr 1 poz. 4 ze zm./, a osoba ubiegająca się o uzyskanie zezwolenia na pobyt

1. Ustalenie przez organ administracji pisowni nazwisk na podstawie i w czasie obowiązywania zarządzenia nr 72 Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 kwietnia 1952 r. w sprawie pisowni nazwisk i imion w dowodach osobistych i tymczasowych zaświadczeniach tożsamości /nie publikowane/ nie stanowi obecnie okoliczności uzasadniającej uznanie za wadliwą decyzji o odmowie zmiany pisowni nazwiska na pierwotną, ponieważ

Niezajmowanie lokalu mieszkalnego przez najemcę spowodowane złym stanem technicznym, uniemożliwiającym zamieszkanie w nim ze względu na stan zagrożenia zdrowia lub mienia najemcy, nie odpowiada pojęciu niezajmowanie lokalu w rozumieniu art. 43 in fine ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/.

1. Częściowa zmiana przez organ pierwszej instancji decyzji, od której strona wniosła odwołanie zaskarżając ją w całości, nie mieści się w uprawnieniach określonych w art. 132 par. 1 Kpa i narusza właściwość organu odwoławczego, powodując nieważność decyzji z przyczyny określonej w art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa. 2. Decyzja organu odwoławczego utrzymująca w mocy decyzję, mocą której organ I instancji niezgodnie

Prawnie bezskuteczne jest przywrócenie terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, dokonane przez organ administracji państwowej, stosownie bowiem do art. 204 par. 2 Kpa jedynie sąd administracyjny może przywrócić ten termin z przyczyn i w trybie przewidzianym w kodeksie postępowania cywilnego.

1. W postępowaniu rozgraniczeniowym, prowadzonym na podstawie dekretu z dnia 13 września 1946 r. o rozgraniczeniu nieruchomości /Dz.U. nr 53 poz. 298 ze zm./, chodzi o ustalenie, do jakiego miejsca na gruncie sięga prawo własności przysługujące właścicielom gruntów sąsiadujących. W postępowaniu tym są więc realizowane przepisy materialnego prawa cywilnego, przy czym jedną z dopuszczalnych form ich

W świetle art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ należy przyjąć, że w razie zbiegu uprawnień najemcy, zajmującego powierzchnię mniejszą od przysługującej mu według norm zaludnienia, z uprawnieniami najemcy zajmującego powierzchnię zgodną z przysługującą mu według tych norm, któremu jednak służy prawo do korzystania z dodatkowej powierzchni mieszkalnej

Artykuł 5 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./ ma na celu ochronę interesów właściciela nieruchomości w sytuacji, gdy pozostała poza wywłaszczeniem jej część nie nadawałaby się do racjonalnego użytkowania na cele dotychczasowe. Jeżeli zatem właściciel nieruchomości żąda objęcia jej wywłaszczeniem w granicach większych

Nie uiszczenie wpisu w terminie siedmiodniowym powoduje odrzucenie skargi w związku z art. 212 Kpa oraz art. 16 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./.

Na postanowienie organów administracji państwowej w przedmiocie zawieszenia postępowania do czasu uregulowania przez sąd powszechny sprawy własności nieruchomości skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie służy.

1. W prawie administracyjnym obowiązuje zharmonizowana z Konstytucją PRL zasada ogólna, w myśl której wszelkie ograniczenia obywateli w zachowaniach zgodnych z ich wolą mogą wynikać wyłącznie z przepisów prawa. Organ administracji zatem, wydając decyzję, nie może ani nałożyć na obywatela obowiązku, ani odmówić mu przyznania uprawnienia, jeżeli nie wykaże, że upoważniają go do tego konkretne przepisy

1. Konsekwencje wynikające z zatwierdzonego planu realizacyjnego z reguły dotykają interesów osób trzecich, wobec czego organy administracji powinny stosować zasadę wzywania do udziału w postępowaniu dotyczącym zatwierdzenia planu realizacyjnego inwestycji, zwłaszcza na terenach stanowiących własność osób fizycznych i podlegających wywłaszczeniu, wszystkich osób, których interesów prawnych postępowanie

1. Zgodnie z orzeczeniem z art. 19 par. 1 i art. 21 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. nr 24 poz. 151 ze zm./ w związku z art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ terenowy organ administracji państwowej jest właściwy do działania w charakterze organu egzekucyjnego w sprawie opróżnienia wszelkich lokali podlegających

Sama możliwość uzyskania podnajmu na terenie Warszawy nie stwarza podstaw do udzielenia zezwolenia na pobyt stały.