1. Uchwała nr 40 Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1981 r. w sprawie gospodarki gruntami rolnymi /M.P. nr 6 poz. 50/, jako akt pochodzenia pozaustawowego, może stanowić wskazówkę dla organów administracji przy podejmowaniu decyzji na tyle tylko, o ile nie stoi w sprzeczności z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. o przekazywaniu nieruchomości rolnych i niektórych innych

1. W zakresie objętym regulacją art. 39 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ nie mają zastosowania przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 marca 1981 r. w sprawie zasad i trybu przydziału lokali mieszkalnych /Dz.U. nr 9 poz. 37/. 2. Interpretowanie przez organ administracji art. 39 prawa lokalowego w sposób zmieniający jego charakter, jak również sprzeczny

1. Organ administracji państwowej może skorzystać z upoważnienia zawartego w art. 43 in fine ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ i cofnąć przydział lokalu tylko wówczas, gdy materiał dowodowy pozwala na ustalenie, że najemca faktycznie lokalu nie zajmuje. 2. Okoliczność, czy najemca faktycznie zajmuje lokal mieszkalny, należy - w razie wątpliwości - każdorazowo

Pojęcie "prowadzenie gospodarstwa rolnego", zawarte w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin /Dz.U. nr 32 poz. 140/, należy rozumieć jako osobiste kierowanie i zarządzanie gospodarstwem, co do reguły wiąże się ze stałym osobistym wykonywaniem związanych z tym gospodarstwem prac i troską o jego należyte funkcjonowanie

1. Przeznaczenie gruntów w planie zagospodarowania przestrzennego na cele budownictwa indywidualnego mieszkaniowego nie zmienia bezpośrednio sposobu wykorzystania tych terenów lecz stwarza dopiero możliwość podejmowania działań prawnych i faktycznych zmierzających do ich zagospodarowania zgodnego z celami określonymi w planie. 2. Może razić poczucie prawne obywateli - a jest wynikiem luk i niekonsekwencji

1. Organ administracji państwowej jest władny, na podstawie art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach /Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159 ze zm./ rozwiązać umowę notarialną i orzec o wygaśnięciu prawa do działki budowlanej oddanej w użytkowanie wieczyste w przypadku nie rozpoczęcia budowy domu w terminie 2 lat od daty sporządzenia aktu notarialnego. 2. Z wyżej

1. W razie sporu co do ustalenia daty powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania darowizny, bieg przedawnienia orzekania w przedmiocie wymiaru stosownego podatku /art. 141 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym - t.j. Dz.U. 1963 nr 11 poz. 60 ze zm./ można także liczyć od daty pisemnego oświadczenia darczyńcy o dokonaniu darowizny. Oświadczenie takie bowiem odpowiada pojęciu

1. Treść par. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 marca 1975 r. w sprawie pobierania od najemców lokali mieszkalnych kaucji zabezpieczającej utrzymanie lokali w należytym stanie /Dz.U. nr 8 poz. 43/ określa, że organ administracji jest uprawniony zarówno do swobodnej oceny sytuacji materialnej najemcy, jak i do dokonania wyboru jednej ze wskazanych tam form zwolnienia od kaucji lub zastosowania

Jeżeli prawomocne orzeczenie sądu powszechnego lub kolegium do spraw wykroczeń, to jest organów uprawnionych do badania i ustalania winy kierowcy z tytułu nieudzielenia pomocy ofiarom wypadku drogowego, w którym on uczestniczył, winy takiej nie stwierdziło, albo gdy właściwe organy odstąpiły od ścigania sprawcy takiego czynu z braku znamion przestępstwa lub wykroczenia, organ administracji jest takimi