Jednym ze sposobów rozwiązania umowy OC jest trwała i zupełna utrata posiadania pojazdu mechanicznego w okolicznościach niepowodujących zmiany posiadacza, która jednak musi zostać udokumentowana z uwzględnieniem art. 79 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, ze zm).

Kierowców pojazdów mechanicznych oraz kierowców pojazdów niemechanicznych, czyli m.in. rowerzystów łączy istotna z punktu widzenia regulacji prawnej cecha wspólna jaką jest kierowanie pojazdem. Art. 178a § 2 wraz z fakultatywnym środkiem karnym z art. 42 § 1 k.k. powoduje odstępstwo od zasady równości.

Przedmiotem skargi konstytucyjnej może być wyłącznie ta regulacja prawna, która była podstawą ostatecznego orzeczenia odnoszącego się do praw lub wolności konstytucyjnych skarżącego.

Wypłaty gminom przez PFRON rekompensat za utracone dochody z podatku od nieruchomości, rolnego i leśnego

Przewidziana w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, ze zm.) procedura odwoławcza została podzielona pomiędzy sądownictwem powszechnym i administracyjnym - w zależności od powodów odmowy udostępnienia informacji publicznej. Uzasadnieniem tego podziału jest zakres kontroli, który w odniesieniu do sądów powszechnych wykracza poza

Rektor, wyrażając zgodę na dodatkowe zatrudnienie/prowadzenie działalności gospodarczej (lub odmawiając wyrażenia tej zgody), powinien kierować się oceną, czy dodatkowa i kolejne prace nie będą stanowiły przeszkody dla prawidłowego wykonywania obowiązków w macierzystej uczelni.

Zakaz pogarszania sytuacji oskarżonego w procesie, gdy orzeczenie nie zostało zaskarżone na niekorzyść oskarżonego

Zasady przechodzenia na emeryturę nauczycieli przedszkoli niepublicznych

Podstawowym środkiem ochrony konstytucyjnych wolności i praw jest prawo do sądu. Skarga konstytucyjna pełni rolę pomocniczą i korzystanie z niej jest dopuszczalne dopiero wtedy, gdy sądowa ochrona jest niemożliwa, gdyż źródła naruszeń tkwią w normatywnej treści stosowanego przez sąd lub inny organ władzy publicznej aktu normatywnego.

Konieczność wyczerpania drogi prawnej stanowi konsekwencję zasady subsydiarności skargi konstytucyjnej, wyrażającej się w tym, że skarżący może skorzystać z tego szczególnego środka ochrony konstytucyjnych praw i wolności dopiero wówczas, gdy zwykłe środki przysługujące mu na podstawie ustaw lub innych aktów prawnych pożądanej ochrony nie zapewniły.

Wykładnia orzeczenia w trybie art. 74 ustawy o TK jest możliwa, jeżeli istnieją wątpliwości co do jego treści. Mogą być one spowodowane nie dość precyzyjnym sformułowaniem orzeczenia, jego wadliwym rozumieniem przez uczestnika postępowania, sprzecznymi stanowiskami uczestników co do jego treści lub wątpliwościami co do wykonania (określonych bezpośrednich skutków prawnych) orzeczenia. Wątpliwości te

Zgodnie z art. 66 ustawy o TK „Trybunał orzekając jest związany granicami wniosku, pytania prawnego lub skargi”. Zasada ta wymaga, aby sam skarżący określił akt normatywny lub jego część, które są przedmiotem postępowania. Trybunał nie może z urzędu rozszerzyć tak wskazanego przedmiotu kontroli.

Byłoby wskazane, aby przy okazji nowelizacji ustaw (rozporządzeń wykonawczych) dotyczących służb mundurowych podjąć krytyczną ocenę sposobu rozwiązania szerszego problemu, a mianowicie charakteru uprawnienia do umundurowania i w konsekwencji deklaracji ustawodawcy, że umundurowanie to funkcjonariusze otrzymują bezpłatnie. Ustawodawca powinien jasno zakreślić granice między regulacją ustawową a wykonawczą

Doręczenie prawomocnego wyroku, o którym mowa w art. 46 ust. 1 ustawy o TK, jest zdarzeniem rozpoczynającym bieg terminu do wystąpienia ze skargą konstytucyjną. Podjęcie przez skarżącego dalszych kroków procesowych, związanych z próbą wzruszenia zapadłego już prawomocnego wyroku, pozostaje natomiast bez wpływu na bieg tego terminu.

Skarga konstytucyjna powinna obejmować żądanie zbadania zgodności z Konstytucją określonej normy prawnej. Samo użycie zwrotów „ustawa” i „akt normatywny” nie przesądza jeszcze, że ustawodawca miał na myśli tą ustawę czy rozporządzenie, rozumiane jako formalna całość.

Wymogi formalne upoważnienia do wydawania rozporządzeń

p o s t a n a w i a: na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070 oraz z 2005 r. Nr 169, poz. 1417) umorzyć postępowanie.

Ustawowe (zarządzanie kryzysowe) definicje "sytuacji kryzysowej" i "infrastruktury krytycznej".

Określona w art. 50 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym instytucja „postanowienia tymczasowego” ma specyficzny charakter. Stanowi rozstrzygnięcie formalne i akcesoryjne, o ograniczonym zasięgu czasowym. Postanowienie w tym względzie zapada na posiedzeniu niejawnym, nie kończy postępowania, nie ma ostatecznego charakteru (Trybunał może je uchylić w razie ustania przyczyny jego wydania) i wywiera

Jeśli skarżący dopatrywał się niekonstytucyjności rozumienia przepisu w procesie jego stosowania, to jego obowiązkiem było wykazanie, że „utrwalona i konsekwentna praktyka stosowania prawa w sposób bezsporny ustaliła wykładnię danego przepisu prawnego, a jednocześnie przyjęta interpretacja nie jest kwestionowana przez przedstawicieli doktryny.Tylko wtedy przedmiotem kontroli konstytucyjności mogłaby

Zgodnie z art. 126 § 1 pkt 3 k.p.c. elementem składowym pisma procesowego, a więc i skargi konstytucyjnej, jest osnowa wniosku lub oświadczenia oraz dowody na poparcie przytoczonych okoliczności. Osnowa jest zasadniczą częścią każdego pisma procesowego, w której strona wskazuje swoje żądanie wraz z okolicznościami je popierającymi. Skarga konstytucyjna, aby nosić znamiona cech tego środka ochrony wolności

Przedmiotem skargi może stać się wyłącznie przepis stanowiący podstawę ostatecznego rozstrzygnięcia wydanego wobec skarżącego. Zarzuty skargi zaś muszą uprawdopodabniać niekonstytucyjność kwestionowanej regulacji, co oznacza konieczność wywiedzenia ze skarżonych przepisów określonej normy, powołanie właściwych wzorców konstytucyjnych zawierających podmiotowe prawa przysługujące podmiotom prawa prywatnego

Mechanizm działania rękojmi, jak również treść wyrażonego w art. 6 ust. 1 in fine w związku z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361, ze zm.) jej ograniczenia, nie nasuwa wątpliwości konstytucyjnych.

Swoboda orzekania przez sędziego o wymiarze kary za przestępstwa przeciwko zdrowiu i życiu