Zgoda na widzenie z osobą tymczasowo aresztowaną
Art. 42 ust. 2 Konstytucji, statuując prawo do obrony, nie gwarantuje jednak prawa do zaskarżenia orzeczenia. Zasada prawa do obrony, odnosząca się do wszystkich przewidzianych przez ustawodawcę stadiów postępowania, nie może być postrzegana jako zasada substytuująca prawo do zaskarżenia orzeczenia.
Zgodnie z art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) zwrot kosztów postępowania orzekany jest wraz z wyrokiem uwzględniającym skargę konstytucyjną. W razie nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej Trybunał Konstytucyjny może orzec zwrot kosztów postępowania tylko „w uzasadnionych przypadkach.
Trybunał umarza na posiedzeniu niejawnym postępowanie, jeżeli wydanie orzeczenia w danej sprawie jest zbędne lub niedopuszczalne.
Zasady ustalania prawa do opłat egzekucyjnych zastępcy komornika ustanowionego w związku z odwołaniem lub śmiercią komornika
Uznanie osoby za repatrianta automatycznie powoduje uznanie za obywatela polskiego ze wszystkimi wynikającymi stąd obowiązkami i prawami; w tym zwłaszcza do bezpłatnej nauki i opieki zdrowotnej, rent i emerytur i wszelkich innych świadczeń socjalnych, zarówno dla samych repatriantów, jak i ich rodzin.
Status repatrianta nie gwarantuje, że okres zatrudnienia, w którym składki były odprowadzane za granicą, będzie stanowił podstawę wymiaru emerytury.
W świetle dotychczasowego orzecznictwa Trybunału, o zbędności orzekania można mówić między innymi wtedy, gdy zaskarżony przepis prawny był już przedmiotem kontroli zgodności z Konstytucją w innej sprawie.
Wniosek wycofany przed rozpoczęciem rozprawy nie podlega kontroli Trybunału Konstytucyjnego, co w konsekwencji oznacza konieczność umorzenia postępowania.
W niniejszej sprawie nie znajduje zastosowania art. 39 ust. 3 ustawy o TK. Zawarta w tym przepisie regulacja stanowi wyjątek od zasady kontroli konstytucyjności aktów normatywnych obowiązujących i - jak każde odstępstwo - nie może być interpretowana rozszerzająco. Dlatego też przyjąć należy, że powołany przepis określa kryterium materialno-prawne oceny aktów normatywnych, które utraciły moc obowiązującą
W świetle art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy o TK, cofnięcie wniosku, pytania prawnego lub skargi stanowi obligatoryjną przesłankę umorzenia postępowania.
Procedura rozstrzygania o podziale terytorialnym nie powinna powodować zacierania granicy między stanowieniem a stosowaniem prawa. Ponadto mechanizm ten powinien być skonstruowany w sposób gwarantujący zastosowanie w odniesieniu do tych zmian konsekwencji zasady decentralizacji i zarazem zapewniający pełną realizację sądowej ochrony samodzielności jednostek samorządu terytorialnego.
Konstytucyjne jak i ustawowe warunki dostępu do służby publicznej muszą być spełnione przez cały czas pozostawania w służbie cywilnej. Utrata jednej z kwalifikacji, warunkujących dostęp do służby, uzasadnia (a nawet zobowiązuje) do zwolnienia danej osoby ze służby.
Kierowców pojazdów mechanicznych oraz kierowców pojazdów niemechanicznych, czyli m.in. rowerzystów łączy istotna z punktu widzenia regulacji prawnej cecha wspólna jaką jest kierowanie pojazdem. Art. 178a § 2 wraz z fakultatywnym środkiem karnym z art. 42 § 1 k.k. powoduje odstępstwo od zasady równości.
Wypłaty gminom przez PFRON rekompensat za utracone dochody z podatku od nieruchomości, rolnego i leśnego
Rektor, wyrażając zgodę na dodatkowe zatrudnienie/prowadzenie działalności gospodarczej (lub odmawiając wyrażenia tej zgody), powinien kierować się oceną, czy dodatkowa i kolejne prace nie będą stanowiły przeszkody dla prawidłowego wykonywania obowiązków w macierzystej uczelni.
Zakaz pogarszania sytuacji oskarżonego w procesie, gdy orzeczenie nie zostało zaskarżone na niekorzyść oskarżonego
Zasady przechodzenia na emeryturę nauczycieli przedszkoli niepublicznych
Podstawowym środkiem ochrony konstytucyjnych wolności i praw jest prawo do sądu. Skarga konstytucyjna pełni rolę pomocniczą i korzystanie z niej jest dopuszczalne dopiero wtedy, gdy sądowa ochrona jest niemożliwa, gdyż źródła naruszeń tkwią w normatywnej treści stosowanego przez sąd lub inny organ władzy publicznej aktu normatywnego.
Konieczność wyczerpania drogi prawnej stanowi konsekwencję zasady subsydiarności skargi konstytucyjnej, wyrażającej się w tym, że skarżący może skorzystać z tego szczególnego środka ochrony konstytucyjnych praw i wolności dopiero wówczas, gdy zwykłe środki przysługujące mu na podstawie ustaw lub innych aktów prawnych pożądanej ochrony nie zapewniły.
Wykładnia orzeczenia w trybie art. 74 ustawy o TK jest możliwa, jeżeli istnieją wątpliwości co do jego treści. Mogą być one spowodowane nie dość precyzyjnym sformułowaniem orzeczenia, jego wadliwym rozumieniem przez uczestnika postępowania, sprzecznymi stanowiskami uczestników co do jego treści lub wątpliwościami co do wykonania (określonych bezpośrednich skutków prawnych) orzeczenia. Wątpliwości te
Zgodnie z art. 66 ustawy o TK „Trybunał orzekając jest związany granicami wniosku, pytania prawnego lub skargi”. Zasada ta wymaga, aby sam skarżący określił akt normatywny lub jego część, które są przedmiotem postępowania. Trybunał nie może z urzędu rozszerzyć tak wskazanego przedmiotu kontroli.
Doręczenie prawomocnego wyroku, o którym mowa w art. 46 ust. 1 ustawy o TK, jest zdarzeniem rozpoczynającym bieg terminu do wystąpienia ze skargą konstytucyjną. Podjęcie przez skarżącego dalszych kroków procesowych, związanych z próbą wzruszenia zapadłego już prawomocnego wyroku, pozostaje natomiast bez wpływu na bieg tego terminu.