Zawezwanie do próby ugodowej przerywa bieg terminu przedawnienia roszczenia na podstawie art. 123 § 1 pkt 1 k.c. tylko wówczas, gdy zostało przedsięwzięte bezpośrednio w celu dochodzenia roszczenia, przy czym niezbędna jest ocena przesłanki bezpośredniości przez pryzmat konkretnego celu działania wierzyciela, a zawezwanie którego celem jest jedynie wydłużenie okresu zaskarżalności wierzytelności przez

Sąd, rozpoznając wniosek o ubezwłasnowolnienie, nie jest związany zakresem tego wniosku co do rodzaju ubezwłasnowolnienia.

Klauzula abuzywna zawarta w umowie kredytu denominowanego nie wiąże konsumenta ex lege, a roszczenia restytucyjne wynikające z jej zastosowania są wymagalne niezwłocznie po wezwaniu do zapłaty. Bank nie ma prawa zatrzymania świadczeń w oparciu o art. 496 k.c.

Umowy kredytowe zawierające klauzule przeliczeniowe i waloryzacyjne, umożliwiające jednostronne ustalanie kursu waluty, naruszają interes konsumenta i skutkują ich nieważnością, jeżeli dysproporcja informacyjna nie została zrównoważona. Niedozwolone postanowienia nie wiążą konsumenta.

Klauzule abuzywne dotyczące mechanizmu indeksacji prowadzą do nieważności umowy kredytu, gdyż ich eliminacja czyni umowę niewykonalną, a luka nie może być uzupełniona. Taka konstrukcja stosunku prawnego narusza prawa konsumenta.