Powodowie mają interes prawny w ustaleniu nieważności umowy kredytu denominowanego CHF zawierającej klauzule abuzywne, a klauzule przeliczeniowe pozwalające bankowi na arbitralne ustalanie kursu walutowego stanowią niedozwolone postanowienia umowne, których eliminacja skutkuje niemożliwością utrzymania umowy w mocy i powstaniem roszczenia o zwrot świadczeń spełnionych nienależnie.

Pierwszeństwo najemcy w nabyciu mieszkania na podstawie ustawy z 2000 r. nie tworzy roszczenia o jego nabycie. Zawiadomienie o sprzedaży musiało być doręczone, a termin złożenia oświadczenia zachowany. Brak zawiadomienia nie skutkuje automatycznym przeniesieniem własności na powoda.

Sąd Najwyższy uznaje, iż przy eliminacji klauzul abuzywnych w umowach kredytowych indeksowanych, umowa kredytu staje się nieważna, zgodnie z zasadą niemożności uzupełnienia jej uczciwymi warunkami, co wynika z sankcyjnego charakteru postanowień ochrony konsumentów.

Po wyeliminowaniu z umowy kredytu indeksowanego kursem waluty obcej abuzywnych klauzul przeliczeniowych nie jest możliwe utrzymanie umowy w mocy poprzez zastosowanie przepisów dyspozytywnych kodeksu cywilnego lub prawa bankowego w celu uzupełnienia powstałej luki, gdyż prowadziłoby to do niedopuszczalnej zmiany treści umowy przez sąd, co pozostaje w sprzeczności z celami prewencyjnymi dyrektywy 93/

Przedsiębiorca korzystający z prawa pierwszeństwa i wyłączności do firmy może żądać ochrony na podstawie art. 43¹⁰ k.c., chyba że pozwany wykaże okoliczności wyłączające bezprawność (zgodę, działanie w porządku prawnym, wykonywanie własnego prawa). Tolerowanie naruszenia w ramach rodzinnej działalności oraz brak formalnej zgody nie przenoszą ciężaru dowodu na powoda. Zgoda na używanie firmy w określonym

Sąd Najwyższy stwierdził, że Sąd Apelacyjny niewłaściwie oddalił roszczenie powódki w zakresie utraconych korzyści, naruszając prawo materialne i procesowe, co uzasadnia przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Właścicielowi nieruchomości położonej w obszarze ograniczonego użytkowania nie przysługuje odszkodowanie w wysokości odpowiadającej kosztom zapewnienia w budynku odpowiedniego klimatu akustycznego na podstawie art. 129 ust. 2 w związku z art. 136 ust. 3 ustawy Prawo ochrony środowiska, jeżeli koszty te nie zostały faktycznie poniesione, gdyż nieponiesione wydatki na rewitalizację akustyczną nie stanowią