Nie można skutecznie dowodzić błędu w subsumcji (art. 3931 pkt 1 k.p.c.) poprzez kwestionowanie prawidłowości dokonanych przez sąd ustaleń faktycznych.

Zmieniony w wyniku apelacji wyrok rozwodowy w części dotyczącej wysokości świadczeń alimentacyjnych na rzecz dzieci ma byt samodzielny. Kasacja od takiego wyroku nie jest dopuszczalna.

Przepis art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania (jednolity tekst: Dz.U. z 1990 r. Nr 69, poz. 407) umożliwiający wprowadzenie do nich wewnętrznego mechanizmu dostosowawczego ze względu na trudności finansowe nie miał zastosowania, gdy system wynagradzania zmieniano protokołem dodatkowym (art. 6 ust. 5 tej ustawy).

Przy ocenie mocy i wiarygodności dowodów sąd bierze pod rozwagę nie tylko „materiał dowodowy”, ale także wyjaśnienia informacyjne stron, oświadczenia, zarzuty przez nie zgłaszane, zachowanie się stron podczas procesu przejawiające się np. w odmowie lub utrudnieniach w przeprowadzeniu dowodów, itp., stanowiące „zebrany materiał” w rozumieniu art. 233 § 1 KPC.

Dla wyłączenia prawa do odprawy przewidzianego w art. 8 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 ze zm.) wystarczy, że pracownik „przyjmie propozycję” zatrudnienia go w zakładzie pracy, który korzysta z mienia poprzedniego pracodawcy

Ryczałt przewidziany w § 14 zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (M.P. Nr 34, poz. 346 ze zm.) przysługujący kierowcom samochodów ciężarowych w przewozach międzynarodowych nie mógł być ustalony jako składnik wynagrodzenia, bez wyraźnego określenia

Ocena winy pracownika stanowiącej przesłankę odpowiedzialności po-rządkowej (art. 108 KP) nie należy do ustaleń faktycznych.

Wydanie niekorzystnego dla strony wyroku nie może stanowić samoistnej podstawy powołania się w postępowaniu apelacyjnym na nowe fakty i dowody (art. 381 KPC).

Odmowa przywrócenia do pracy ze względu na jego niemożliwość lub niecelowość (art. 45 § 2 KP) wymaga odpowiednich ustaleń faktycznych.

Gdy dowody osobowe, przeprowadzone przez sąd pierwszej instancji, nie mają jednoznacznej wymowy, a ich ocena, dokonana przez ten sąd, nie jest oczywiście błędna, sąd drugiej instancji - bez ponowienia tych dowodów - nie powinien zmieniać, w następstwie odmiennej oceny tych dowodów, ustaleń przyjętych przez sąd pierwszej instancji.

Osoba, która uzyskała posiadanie nieruchomości na podstawie, sporządzonej w formie aktu notarialnego, umowy zobowiązującej do przeniesienia jej własności, może być - w zakresie zasiedzenia tej nieruchomości (art. 172 § 1 k.c.) - uznana za samoistnego posiadacza w dobrej wierze.

1. Mianowanie adiunkta w szkole wyższej powoduje nawiązanie stosunku pracy z uczelnią, jako pracodawcą, a nie z poszczególnymi jej jednostkami organizacyjnymi (art. 2 kp w związku z art. 88 ust. 1 oraz art. 86 ust. 5 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym Dz. U. 1990 r. Nr 65 poz. 385 ze zm.). 2. Jeżeli zmiany organizacyjne powodują istotne pogorszenie warunków pracy, to dla przekształcenia

1. Ustne oświadczenie woli pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę przekazane pracownikowi przez bezpośredniego przełożonego jest skuteczne. 2. W postępowaniu apelacyjnym nie mają zastosowania art. 321 § 2 i art. 4771 § 2 kpc.

Przez „zasady wynagradzania” z art. 24126 § 2 kp należy rozumieć postanowienia określające warunki przyznawania wynagrodzenia za pracę oraz innych (dodatkowych) jego składników. Przepis ten nie obejmuje „zasad przyznawania innych świadczeń związanych z pracą”, np. nagród jubileuszowych lub odpraw pieniężnych w związku z przejściem pracownika na emeryturę lub rentę.

Sąd drugiej instancji może zmienić ustalenia faktyczne stanowiące podstawę wydania wyroku sądu pierwszej instancji bez przeprowadzenia postępowania dowodowego uzasadniającego odmienne ustalenia, chyba że szczególne okoliczności wymagają ponowienia lub uzupełnienia tego postępowania.