Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, powstały z przekształcenia publicznego zakładu opieki zdrowotnej prowadzonego w formie jednostki budżetowej, nie jest obowiązany do naprawienia szkody wyrządzonej przed dokonaniem przekształcenia przez funkcjonariusza państwowego będącego pracownikiem przekształconego zakładu.

Uchwała zarządu gminy o oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste osobie prawnej określonej w trybie art. 88a ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Tekst jednolity: Dz. U. 1991 r. Nr 30 poz. 127 ze zm.) ma charakter cywilnoprawnego oświadczenia woli.

W postępowaniu przed sądem pierwszej instancji wszczętym na skutek skargi na postanowienie komornika, ustalające koszty egzekucji, komornik nie bierze udziału.

Wierzyciel spółki cywilnej, pozwany przez jednego z jej wspólników z tytułu osobistego względem niego długu, może podnieść zarzut potrącenia, jeżeli zachodzą przesłanki wymienione w art. 498 § 1 kc; może także wystąpić przeciwko powodowi z powództwem wzajemnym.

Merytoryczna nietrafność postanowienia w przedmiocie nieważności orzeczenia nie stanowi przyczyny określonej w art. 101 § 1 pkt 8 kpk, uzasadniającej żądanie stwierdzenia nieważności tego postanowienia. Środkiem prawnym zmierzającym do uchylenia takiego postanowienia, wydanego przez Sąd Apelacyjny, jest zażalenie (art. 102 § 4 kpk).

Przepis art. 65 § 2 kc określa sposób wykładni oświadczeń woli stron umowy w sposób odmienny niż ma to miejsce przy interpretacji tekstu prawnego; w umowach należy przede wszystkim badać zamiar stron i cel umowy, a dopiero w dalszej kolejności ma znaczenie dosłowne jej brzmienie.

1. Zasady współżycia społecznego nie mogą stanowić podstawy pracowniczych uprawnień płacowych. 2. Sąd nie może oddalić jako przedwczesnego powództwa o świadczenie, uznając, że powód powinien w odrębnym procesie żądać ustalenia stosunku prawnego uzasadniającego roszczenie o zapłatę (art. 189 KPC).

Zgodnie z art. 170 KP, w brzmieniu sprzed nowelizacji z 1996 r. pracodawca mógł zobowiązać pracownika do wykorzystania bieżącego urlopu w okresie trzymiesięcznego wypowiedzenia, choćby nie było to zgodne z planem urlopów. Pracodawca mógł w tym zakresie nie dopuścić pracownika do pracy, a przejawiana przez niego gotowość do pracy nie mogła prowadzić do nabycia ekwiwalentu za niewykorzystany urlop. Nie

Niedopuszczalne jest ustalenie wbrew woli pracownika innego sposobu rozwiązania stosunku pracy niż określony w dokumentach sporządzonych przez pracodawcę.

1. Sprzedaż przez producenta, zajmującego na rynku pozycję dominującą, wytwarzanych produktów w ten sposób, że zamówienia niektórych odbiorców realizowane są w zakresie nieproporcjonalnie większym niż pozostałych, może stanowić praktykę monopolistyczną określoną w art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (jedn. tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 49, poz