Okres podlegania obowiązkowi ubezpieczenia społecznego nie jest tożsamy z okresem ubezpieczenia, który jest uzależniony od opłacania składki lub zwolnienia z jej opłacania. Z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz.U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250 ze zm.) nie można wyprowadzić wniosku, że prawo

Dla uznania, że czynność była podjęta w interesie pracodawcy, nie ma znaczenia, czy została uzgodniona z pracodawcą, czy też podjęta bez jego wiedzy. Nawet subiektywne przekonanie pracownika, że działa na rzecz lub w interesie pracodawcy, daje podstawę objęcia takiego działania ochroną przewidzianą w ustawie z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych

Zewnętrzną przyczyną sprawczą wypadku przy pracy może być każdy czynnik pochodzący spoza organizmu poszkodowanego, zdolny - w istniejących warunkach - wywołać szkodliwe skutki, w tym także pogorszyć stan zdrowia pracownika dotkniętego już schorzeniem samoistnym.

Okresem równorzędnym z okresem zatrudnienia jest okres opieki nad inwalidą zaliczonym do I grupy, także z ogólnego stanu zdrowia, o ile osoba taka jest jednocześnie inwalidą wojennym i wojskowym - art. 11 ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.).

Dopuszczenie pracownika do wykonywania pracy na określonym stanowisku na podstawie aktualnego okresowego orzeczenia lekarskiego, które było oczywiście błędne, może stanowić zewnętrzną przyczynę wypadku, o jakim mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144 ze zm.).

Umowa o pracę na czas nie określony, zawarta w sytuacji, gdy pracownik w ramach prac interwencyjnych podjął pracę na podstawie umowy na czas określony (na 5 miesięcy), rozwiązana z przyczyn leżących rzekomo po stronie pracodawcy z dniem 31 grudnia 1997 r. po 3 miesiącach pracy wnioskodawcy, który z tego tytułu domagał się prawa do wcześniejszej emerytury - przy równoczesnej rezygnacji przez pracodawcę

Unieważnienie na skutek powództwa prokuratora uznania dziecka przez mężczyznę, który nie jest jego ojcem biologicznym, nie narusza prawa do życia prywatnego i rodzinnego, o jakim traktuje art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.

Uczestnikiem postępowania w sprawie o przysposobienie może być ojciec osoby mającej być przysposobioną, który został pozbawiony władzy rodzicielskiej.

Sąd w postępowaniu rejestracyjnym (art. 20 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe - Dz.U. Nr 5, poz. 24 ze zm.) nie jest właściwy do rozstrzygnięcia sporu o prawo do tytułu prasowego (art. 21 prawa pasowego).

Upływ miesięcznego terminu do wniesienia kasacji, przewidzianego w art. 3934 k.p.c., oblicza się według zasad określonych w art. 112 k.c. w związku z art. 165 § 2 k.p.c.

W sprawie z powództwa jednostki samorządu terytorialnego przeciwko Skarbowi Państwa o zapłatę subwencji ogólnej udzielonej na podstawie art. 5a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (jedn. tekst: Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 ze zm.) w związku z art. 11 i art. 12a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. Nr 129, poz. 600 ze zm.) droga sądowa jest

1. Od wyroku sądu antymonopolowego, uchylającego decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, kasacja jest dopuszczalna. 2. Od postanowień sądu antymonopolowego, także kończących postępowanie, kasacja nie przysługuje.

Gdyby w jakiejś incydentalnej kwestii zapadło nawet postanowienie wydane przez sąd „nienależycie obsadzony”, np. postanowienie o odroczeniu rozprawy, o zastosowaniu tymczasowego aresztowania, o ukaraniu świadka grzywną, ale pozostałe czynności procesowe, które doprowadziły do wydania orzeczenia kończącego postępowanie, zostałyby wykonane przez sąd „należycie obsadzony”, to absurdem byłoby przyjęcie

Na postanowienie sądu pierwszej instancji oddalające wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji zażalenie nie przysługuje, a od postanowienia sądu drugiej instancji odrzucającego zażalenie na to postanowienie kasacja jest niedopuszczalna.

W sprawie o podział majątku spółki cywilnej kasacja jest dopuszczalna.

1. O skuteczności zastępczego doręczenia pisma sądowego w sposób określony w art. 138 § 1 k.p.c. nie przesądza okoliczność, czy dorosły domownik był upoważniony przez adresata do odbioru korespondencji. 2. Upoważnienie do odbioru pism jest przesłanką oceny skuteczności zastępczego doręczenia pisma sądowego skierowanego pod adres miejsca pracy adresata (art. 138 § 2 k.p.c.).

W postępowaniu przed Sądem Najwyższym wywołanym wniesieniem zażalenia na postanowienie sądu drugiej instancji odrzucające kasację (art. 39318 kpc) przepis art. 380 kpc nie ma zastosowania.