Jednym z celów postępowania upadłościowego jest zapobieżenie dowolnemu i wybiórczemu zaspokajaniu przez dłużnika jednych wierzytelności kosztem pozostałych wierzycieli.

Jeżeli ze względu na charakter czynności bankowej dłużnik nie może sprecyzować, w oświadczeniu o poddaniu się egzekucji, kwoty świadczenia, powinien wskazać górną jej wysokość, wyznaczając w ten sposób dopuszczalną granicę egzekucji.

Podważenie przez Sąd drugiej instancji prawidłowości postanowienia Sądu pierwszej instancji o przywróceniu terminu do wniesienia środka odwoławczego w drodze podejmowanej w ramach art. 373 k.p.c. kontroli zachowania ustawowych wymagań co do tego środka, powinno sprowadzać się do sytuacji, gdy w okolicznościach sprawy zachodzi ku temu dostatecznie pewna podstawa.

Sąd nie może przyjąć na podstawie formularza potwierdzenia odbioru, że doręczenie pisma sądowego w trybie art. 139 k.p.c. było skuteczne, jeżeli doręczyciel nie wskazał w tym formularzu przyczyny uniemożliwiającej doręczenie właściwe lub zastępcze.

Sąd Okręgowy rozpoznający na rozprawie wniosek prokuratora o umorzenie postępowania z powodu niepoczytalności sprawcy i o zastosowanie środków zabezpieczających (art. 354 pkt 2 in principio w zw. z art. 324 k.p.k.) orzeka w składzie określonym w art. 28 § 1 k.p.k. także wówczas, gdy ustawa za czyn objęty wnioskiem przewiduje karę 25 lat pozbawienia wolności lub dożywotniego pozbawienia wolności i rozstrzyga

Osoba wprowadzająca towar na polski obszar celny, która składa nieprawdziwe oświadczenie w deklaracji, o której mowa w § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 1997 r. w sprawie sposobów i warunków wykonywania kontroli celnej (Dz.U. Nr 154, poz. 1007 ze zm.), co do zaistnienia warunków sprecyzowanych w treści § 1 ust. 1 pkt 3 oraz § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18

Organem właściwym do rozpoznania wniosku o zwolnienie ukaranego od obowiązku uiszczenia opłaty od wniosku o uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia kolegium do spraw wykroczeń jest sąd okręgowy, w którego okręgu zapadło rozstrzygnięcie objęte wnioskiem o uchylenie.

1. Sformułowanie 'chyba że termin przedawnienia już upłynął', użyte w art. 15 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 ze zm.) oznacza, że przepisu tego nie stosuje się, jeżeli do dnia wejścia w życie tej ustawy oraz kodeksu karnego z 1997 r., tj. do dnia 1 września 1998 r., upłynął już termin przedawnienia karalności, określony w art. 105 d.k.k.

Kasacja zarzucająca naruszenie art. 8 KP przez wadliwe ustalenie podstawy faktycznej istotnej dla zastosowania tego przepisu nie ma usprawiedliwionej podstawy.

W sytuacji, gdy oskarżony popełnił przestępstwa w warunkach ciągu przestępstw określonego w art. 91 § 1 kk, przy czym jedynie co do niektórych z nich zachodzą przesłanki do nadzwyczajnego złagodzenia kary, sąd orzekając jedną karę za ten ciąg przestępstw może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary albo wymierzyć karę według reguł określonych w art. 91 § 1 in fine kk, tj. nawet z ewentualnym nadzwyczajnym