Przepisy art. 183a, 183b i 183d k.p. mają zastosowanie do stanów faktycznych zaistniałych przed ich wejściem w życie (1 stycznia 2004 r.).
Obowiązek udzielania sędziemu-komisarzowi i syndykowi przez upadłego „potrzebnych wyjaśnień' (art. 18 § 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe, jednolity tekst: Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512 ze zm.) odnosi się do odpowiedzi na postawione pytania i nie obejmuje udzielania informacji z własnej inicjatywy.
Do ustalenia, czy zaistniały okoliczności uzasadniające zmniejszenie lub zawieszenie świadczenia przedemerytalnego, bierze się pod uwagę jedynie łączną kwotę tego świadczenia wypłaconą w roku rozliczeniowym (art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych, jednolity tekst: Dz.U. Nr 120, poz. 1252).
1. Polska procedura karna nie dopuszcza możliwości odmówienia stronom, obrońcom lub pełnomocnikom dostępu do części, ani tym bardziej całości uzasadnienia wyroku. 2. Okoliczność, że uwzględnienie skarg wniesionych na korzyść skazanego doprowadziło do uchylenia zaskarżonych wyroków i rozwiązania kary łącznej, zaś wobec wydania ponownego wyroku skazującego z zachowaniem gwarancji wynikających z zasady
Naruszające art. 430 § 1 k.p.k. skierowanie do rozpoznania środka odwoławczego pochodzącego od oskarżyciela posiłkowego, działającego na podstawie art. 54 § 1 k.p.k., w wyniku błędnego uznania go przez sąd pierwszej instancji za pokrzywdzonego w sprawie z oskarżenia publicznego, nie oznacza, przy braku innych środków odwoławczych, że postępowa-nie odwoławcze toczy się mimo braku skargi uprawnionego
Uznanie, że po stronie oskarżonego (podejrzanego) powstało roszczenie o naprawienie szkody lub krzywdy, wynikłych z zastosowania wobec niego środka zabezpieczającego, wymaga nie tylko ustalenia, że środek taki faktycznie był wykonywany, lecz również wcześniejszego wzruszenia, w wyniku wznowienia postępowania lub kasacji, orzeczenia skutkującego zastosowaniem takiego środka i w efekcie uniewinnienie
Polska procedura karna nie dopuszcza możliwości odmówienia stronom, obrońcom lub pełnomocnikom dostępu do części, ani tym bardziej całości uzasadnienia wyroku.
Podstawę kasacji mogą stanowić wyłącznie uchybienia popełnione przez sąd drugiej instancji, polegające bądź na naruszeniu przepisów prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, bądź na naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy (art. 3931 k.p.c.). Kasacja wniesiona na podstawie przewidzianej w art. 3931 pkt 2 k.p.c
Kapitał pochodzący ze zlikwidowanego funduszu celowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością może być przeznaczony uchwałą wspólników do podziału jako czysty zysk tylko wówczas, gdy ten zysk wynika z bilansu za rok, w którym likwidacja nastąpiła (art. 191 § 1 kh).
Dokonując w ramach art. 3581 § 3 k.c. waloryzacji świadczenia pieniężnego w postaci uiszczonej ceny za nabycie działki rolnej, spadek siły nabywczej pieniądza winien być odnoszony do aktualnej ceny działki o charakterze rolnym, a nie o charakterze budowlanym, mimo zamiany jej przeznaczenia na budowlaną.
Kasacja do Sądu Najwyższego nie przysługuje od postanowienia o kosztach procesu.
Sposób liczenia terminów określonych w art. 112 Kodeksu cywilnego nie ma zastosowania do okresów, od których zależy nabycie uprawnień pracowniczych - np. określonych w art. 153 czy 156 § 1 KP.
W razie zmniejszenia zatrudnienia, wybór zwalnianego pracownika może być sprzeczny z zasadami współżycia społecznego wtedy, gdy jego sytuacja osobista jest znacznie gorsza niż pozostałych pracowników (art. 8 w związku z art. 45 KP).
Właściciel gruntu, który nie był uczestnikiem postępowania scaleniowego i nie otrzymał gruntu poscaleniowego, staje się współwłaścicielem działki (działek) poscaleniowej (poscaleniowych), do której (których) jego grunt został włączony.
Kasacja złożona przez stronę od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, jako niedopuszczalna, podlega odrzuceniu na podstawie art. 3938 § 1 KPC.
Mimo skreślenia art. 4774 KPC i stwierdzenia w art. 382 KPC, że sąd drugiej instancji orzeka na podstawie materiału dowodowego zebranego w postępowaniu w pierwszej instancji oraz w postępowaniu apelacyjnym, sąd drugiej instancji, bez ponownego przeprowadzenia dowodów, nie może dokonać nowych ustaleń odmiennych od ustaleń sądu pierwszej instancji, jeżeli byłyby one wyłącznie wynikiem innej oceny wiarygodności
Kasacja wniesiona od wyroku wydanego przed dniem 1 lipca 1996 r. podlega odrzuceniu.
Możliwe jest wykreślenie z rejestru handlowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, jeżeli w wyniku przeprowadzonego i zakończonego zgodnie z art. 277 § 1 kh postępowania likwidacyjnego zostanie spieniężony cały jej majątek, a mimo to zostaną nie wypełnione zobowiązania ciążące na tej spółce.
1. Sprawa z powództwa o eksmisję jest sprawą o świadczenie w rozumieniu art. 393 pkt 1 k.p.c. 2. Wartość przedmiotu zaskarżenia decydująca o dopuszczalności kasacji nie może być wyższa od wartości przedmiotu sporu.
1. Od orzeczenia sądu drugiej instancji, uchylającego zaskarżone orzeczenie w części i przekazującego sprawę w tym zakresie sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, kasacja nie przysługuje. 2. Sprawa z powództwa banku przeciwko spółdzielni mieszkaniowej o wykonanie zobowiązania z tytułu umowy poręczenia spłaty kredytu zaciągniętego przez podmiot gospodarczy jest sprawą gospodarczą w rozumieniu
1. Powód nie ma interesu prawnego, o jakim mowa w art. 189 k.p.c., w ustaleniu nieważności złożonej przez nabywcę oferty sprzedaży nieruchomości w sytuacji, gdy w rzeczywistości zmierza do stwierdzenia nieważności umowy sprzedaży, zawartej w wyniku przyjęcia tej oferty przezosobę trzecią. 2. Umowa dotycząca zbycia rzeczy dokonana przez osobę nie będącą jej właścicielem nie jest bezwzględnie nieważna