Wynagrodzenie sędziego w latach 1992 i 1993 winno być ustalone na podstawie art. 71 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (jednolity tekst: Dz. U. z 1990 r., Nr 23, poz. 138 ze zm., obecnie Dz. U. z 1994 r., Nr 7, poz. 25 ze zm.) tylko w okresach od dnia 1 stycznia 1992 r. do dnia 9 marca 1992 r. i od dnia 1 stycznia 1993 r. do dnia 31 marca 1993 r. W pozostałych okresach

Obowiązek przedstawienia ogólnokrajowej organizacji związkowej sprawy nieuwzględnienia przez pracodawcę zastrzeżeń zakładowej organizacji związkowej co do zamierzonego przezeń wypowiedzenia umowy o pracę (art. 38 § 3 KP) istnieje tylko wtedy, gdy zakładowa organizacja związkowa jest składową częścią struktury ogólnokrajowego związku zawodowego (art. 38 § 4 KP), a więc nie istnieje organizacja związkowa

Przewidziane w art. 76 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (jedn. tekst: Dz. U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127 ze zm.) prawo pierwokupu nie ma zastosowania w razie sprzedaży nieruchomości nabytej od Skarbu Państwa w ramach postępowania wywłaszczeniowego w zamian za nieruchomość, co do której nie istniało ustawowe prawo pierwokupu.

W razie odwołania sędziego z powodu ukończenia przez niego 70 lat życia (art. 59 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych, jednolity tekst: Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25 ze zm., art. 33 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym, jednolity tekst: Dz. U. z 1994 r., Nr 13, poz. 48 ze zm.) jego stosunek służbowy ulega rozwiązaniu po upływie

Przepis art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. Nr 16, poz. 95 ze zm.) nie ma zastosowania do prokuratora, który ukończył 65 lat życia i nie uzyskał zgody na dalsze zajmowanie stanowiska (art. 16 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze - jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r., Nr 19, poz. 70 ze zm.).

Jeżeli w kasacji nie wymieniono uchybień wskazanych w art. 463a § 1 k.p.k., to w rachubę wchodzi zastosowanie przepisu art. 105 k.p.k., w związku z czym należy wezwać wnoszącego kasację do usunięcia tego braku, polega on bowiem na tym, że „pismo nie odpowiada wymaganiom formalnym”, przewidzianym „w przepisach szczególnych”, a „brak jest tego rodzaju, że pismo nie może otrzymać biegu” (arg. ex. art.

W sytuacji, gdy prawodawca pozostawia organowi wydającemu decyzję swobodę w ocenie lub wyborze konsekwencji stosowanej przezeń normy prawnej, rażące naruszenie prawa istnieje tylko wtedy, gdy zachodzi szczególnie istotne (rażące) przekroczenie wyznaczonych w ustawie ram tej swobody oceny lub uznania.

W sytuacji, gdy podczas trwania wspólności ustawowej jedno z małżonków nabędzie przedmioty majątkowe wspólnie z konkubentem, przedmioty takie mogą stanowić współwłasność konkubenta i małżonków; tych ostatnich na zasadzie wspólności ustawowej. Odmówił podjęcia uchwały w pozostałym zakresie.

Pracodawcę, który przejął inny zakład pracy (art. 231 § 2 KP) wiążą, w stosunku do przejętych pracowników, zasady premiowania wynikające z zakładowego systemu wynagradzania obowiązującego w przejmowanym zakładzie.

Za czas niewykonywania pracy pracownik ma prawo do wynagrodzenia tylko w takiej wysokości, w jakiej Kodeks pracy lub przepis szczególny mu je przyznaje.

Układ zawarty w postępowaniu układowym między dłużnikiem a wierzycielem o należność pieniężną, co do której po prawomocniezatwierdzonym układzie zapadł wyrok zasądzający między stronami tego układu, nie stanowi podstawy powództwa opozycyjnego z art. 840 § 1 k.p.c.

Własność budynku wzniesionego przez wieczystego użytkownika, częściowo na nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa, a częściowo na nieruchomości będącej własnością gminy, może być ujawniona w księgach wieczystych prowadzonych dla każdej z tych nieruchomości.

Termin trzyletni, w którym może być zgłoszone „odpowiednie żądanie” na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149; zm. – Dz.U. z 1993 r. nr 36, poz. 159), biegnie od dnia 23 maja 1991 r. i upłynął z dniem 23 maja 1994 r.

1. Zamyka drogę do wydania wyroku (in concreto – do wydania wyroku w postępowaniu kasacyjnym) taka i tylko taka decyzja, która zamyka tę drogę „bezwarunkowo”, czyli decyzja kształtująca taką sytuację, w której pewne jest, że wydanie wyroku w danym postępowaniu nie nastąpi. Prawidłowość czy nieprawidłowość ocen sądu nie może determinować dopuszczalności lub niedopuszczalności (ustalanej wszak „in abstracto

1. Wstępnej kontroli warunków dopuszczalności kasacji dokonuje sąd odwoławczy (art. 467 § 2 k.p.k.), ale spełniając tę właśnie rolę działa on nie jako sąd „odwoławczy”, ale jako sui generis sąd pierwszoinstancyjny. Rolę sądu odwoławczego w tym układzie procesowym pełni Sąd Najwyższy. 2. Ustawa nie zastrzega, że art. 409 k.p.k. dotyczy jedynie decyzji zamykających drogę do wydania wyroku przez sąd pierwszej

Ciężar dowodu co do istnienia okoliczności uzasadniających ewentualne zwolnienie od kosztów spoczywa na stronie ubiegającej się o to zwolnienie. Sam fakt przebywania przez oskarżonego w zakładzie karnym nie stwarza domniemania, iż nie jest w stanie wyłożyć opłaty od kasacji.