Przez „uprzednie odbywanie kary pozbawienia wolności jako kary zasadniczej” w rozumieniu art. 91 § 1 k.k. należy uznać zarówno odbycie kary w całości, jeżeli orzeczona była do sześciu miesięcy, jak i odbywanie jej co najmniej przez sześć miesięcy, gdy orzeczono ją w tym lub wyższym wymiarze.

Artykuł 98 § 4 pkt 1 k.p. dopuszcza (i zobowiązuje) do zamieszczenia w opinii o pracy jedynie informacji o toczącym się postępowaniu karnym, a nie o możliwości czy prawdopodobieństwie wszczęcia takiego postępowania. Zamieszczenie w opinii o pracy stwierdzeń o zgłoszeniu do prokuratury sprawy, która w ocenie zakładu pracy kwalifikuje się do wszczęcia postępowania karnego, gdy postępowanie takie formalnie

Sąd pierwszej instancji nie może oddalić powołując się na oczywistą bezzasadność powództwa (art. 116 § 2 k.p.c.) wniosku powoda o zwolnienie od opłaty sądowej należnej od zażalenia wniesionego przezeń na postanowienie, którego przedmiotem jest odrzucenie a limine pozwu (art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c.).

Związanie uchwałą Sądu Najwyższego rozstrzygającą zagadnienie prawne (art. 391 § 2 k.p.c. w zw. z art. 423 § 1 k.p.c.) dotyczy także Sądu Najwyższego, rozpoznającego tę samą sprawę wskutek rewizji nadzwyczajnej.

Pracownik, który faktycznie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego zarządu zakładowej organizacji związkowej, korzysta z ochrony przewidzianej w art. 39 ustawy z dnia 8 października 1982 r. o związkach zawodowych (j.t. Dz.U. z 1985 r. nr 54, poz. 277 z późn. zm.), mimo iż jego wybór odbył się z naruszeniem postanowień statutu związku zawodowego.

Pracownik, który faktycznie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego zarządu zakładowej organizacji związkowej, korzysta z ochrony przewidzianej w art. 39 ustawy z dnia 8 października 1982 r. o związkach zawodowych (jedn. tekst: Dz.U. z 1985 r. Nr 54, poz. 277 ze zm.), mimo iż jego wybór odbył się z naruszeniem postanowień statutu związku zawodowego.

Pracownik jest obowiązany stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy (art. 100 k.p.). Nie narusza tego obowiązku pracownik, który odmawia zdjęcia krzyża wiszącego w zakładzie służby zdrowia.

Fakt, że sprawcą przestępstwa pospolitego (art. 208 k.k.) jest osoba odbywająca zasadniczą służbę w obronie cywilnej, wykazując, pewne mankamenty psychiczne, nie powodujące jednak zastosowania przepisów art. 25 § 1 i 2 k.k., a ograniczające jedynie jej zdolności adaptacyjne, może mieć znaczenie jedynie w sprawie o przestępstwo związane ze służbą w obronie cywilnej, a nie w sprawie o przestępstwo pospolite

W postępowaniu sądowym przepisy jednolitych warunków gwarancyjnych dotyczących pojazdów samochodowych i sprzętu rolniczego, sprzedawanych przez jednostki uspołecznionego handlu detalicznego (stanowiące załącznik do zarządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia 8 grudnia 1986 r. – Mon. Pol. 1987, nr 2, poz. 11), mogą znaleźć zastosowanie tylko dla ewentualnej oceny prawidłowości wykonywania

Z konstytucyjnej zasady wolności sumienia i wyznania oraz rozdziału kościoła od państwa w żadnym razie nie można wyprowadzić normatywnie ujętej reguły co do odpowiedzialności lub braku odpowiedniości zachowaniu pracownika, który wiesza krzyż na ścianie w zakładzie pracy lub który odmawia zdjęcia krzyża już wiszącego w zakładzie pracy. Reguły takiej nie można także doszukiwać się w obrębie przepisów

Żaden z przepisów dekretu z dnia 18 września 1954 r. o likwidacji nie podjętych depozytów i nie odebranych rzeczy (Dz.U. nr 41, poz. 184) nie przewiduje środka zaskarżenia, w szczególności zażalenia, natomiast z treści § 2 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 września 1954 r. w sprawie określenia organów właściwych do orzekania o przejściu depozytów na własność Państwa oraz zasad likwidacji

Termin końcowy umowy zawartej na czas określony może oznaczać określone w niej zdarzenie; jednakże tylko takie zdarzenie można traktować jako termin ustania stosunku najmu, któregonastąpienie w przyszłości jest w ramach rozsądnych ludzkich oczekiwań oczywiście pewne.

Umieszczenie w nazwie spółki, zrzeszającej radców prawnych, prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie świadczenia pomocy prawnej osobom fizycznym i podmiotom gospodarczym, słowa „Mecenas” nie wprowadza klientów w błąd co do jej tożsamości z zespołem adwokackim.

Artykuł 175 k.c. nie ma zastosowania do biegu terminów z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz.U. Nr 27, poz. 250 ze zm.).

Świadectwo ukończenia podstawowego studium zawodowego o kierunku rolniczym, przewidzianego zarządzeniem Ministra Oświaty i Wychowania z dnia 31 maja 1974 r. w sprawie organizacji podstawowych studiów zawodowych (Dz.Urz. Ministerstwa Oświaty i Wychowania nr 6, poz. 35), nie jest dowodem stwierdzającym posiadanie kwalifikacji do prowadzenia gospodarstwa rolnego.

I. Treścią przestępstwa określonego w art. 88 § 1 w związku z art. 86 k.k. Wojska Polskiego jest wejście w porozumienie z innymi osobami w kierunku usiłowania zmiany przemocą ustroju Państwa Polskiego. II. W każdym wypadku, gdy Sąd Najwyższy rozpoznając rewizję nadzwyczajną na korzyść skazanego znajduje podstawę do jej uwzględnienia w całości i uniewinnienia od zarzutu popełnienia przestępstwa, powinien

Żaden przepis ustawy z dnia 8 marca 1990 r. – Ordynacja wyborcza do rad gmin (Dz.U. nr 16, poz. 96) nie upoważnia sądu wojewódzkiego do ponownego kontrolowania i przeliczania złożonych w wyborach głosów i podejmowania w ten sposób powtórnie czynności, które zgodnie z prawem mogą być wykonywane tylko przez komisje wyborcze.

O istnieniu obowiązku alimentacyjnego między małżonkami pozostającymi we wspólnym pożyciu – jako przesłanki renty odszkodowawczej nie przesądza okoliczność, czy pozostały przy życiu małżonek pracuje zarobkowo.

Przepis art. 1146 § 1 k.p.c. wymienia przesłanki, których istnienie (lub brak) jest konieczne do umarzania orzeczenia sądu zagranicznego. Badanie tych przesłanek w postępowaniu o uznanie orzeczenia sądu zagranicznego nie jest uzależnione od wniosku czy zarzutu uczestników postępowania, ale jest obowiązkiem sądu, którego wykonanie należy do niego z urzędu

W toczącej się przed sądem sprawie o zaniechanie naruszenia patentu (art. 57 ust. 1 ustawy o wynalazczości) zarzut pozwanego, iż prowadzona przez niego produkcja nie jest objęta patentem udzielonym powodowi, nie uzasadnia zawieszenia postępowania i odesłania stron na drogę postępowania spornego przed Urzędem Patentowym celem uzyskania decyzji, o której mowa w art. 114 ust. 1 pkt 6 w związku z art.

1. Rozpoznanie w pierwszej instancji sprawy z zakresu prawa cywilnego przez sąd gospodarczy nie powoduje nieważności postępowania, nie jest też samo przez się uchybieniem procesowym mającym wpływ na wynik sprawy, chyba że naruszenie przepisów o postępowaniu wywołało skutek nieważności lub miało wpływ na wynik sprawy. 2. Powierzenie sądom rozpoznawania spraw gospodarczych w postępowaniu odrębnym nie

Prawidłowa interpretacja przepisu art. 344 § 2 k.p.k. – w powiązaniu z treścią art. 6 k.p.k. – prowadzi do wniosku, że w przepisie tym chodzi o możliwość zwrotu sprawy przez sąd prokuratorowi w celu rozszerzenia postępowania na czyny osób nie pociągniętych do odpowiedzialności karnej nie wtedy, gdy okoliczności mogące uzasadniać to rozszerzenie były już prokuratorowi znane i zostały przez niego rozważone

W razie cofnięcia przez sąd zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata z urzędu wygasa pełnomocnictwo procesowe tego adwokata.

Członkowi spółdzielni mieszkaniowej, który zgodnie z postanowieniami umowy o budowę garażu otrzymał w używanie garaż wzniesiony własnym kosztem na gruncie tej spółdzielni na zasadzie najmu, nie przysługuje roszczenie o przekształcenie tego prawa na przewidziane w statucie – jako druga forma oddawania boksów garażowych – spółdzielcze prawo do garażu.