Umowa dotycząca przygotowania i aranżacji pokazu walk wojów zawarta z artystą jest umową o dzieło, gdyż celem umowy jest osiągnięcie określonego, twórczego rezultatu, co wyklucza stosowanie przepisów o zleceniu.

W przypadku oceny podobieństwa znaków towarowych kluczowe jest rozpatrywanie podobieństwa zarówno pod względem fonetycznym, znaczeniowym jak i wizualnym, a także identyczności towarów i usług, do których znaki te są przeznaczone.

Do kwalifikacji umowy artystycznej jako umowy o dzieło nie jest konieczne uwzględnienie twórczego (unikalnego) charakteru interpretacji utworu. Kluczowe jest twórcze przyczynienie się do powstania wykonania, co jest domniemane w przypadku artystów wykonujących solowe partie wokalne lub instrumentalne.

Umowy cywilnoprawne dotyczące opracowania scenariuszy i prowadzenia spotkań, które nie określają konkretnych, zindywidualizowanych rezultatów o charakterze materialnym lub niematerialnym, należy kwalifikować jako umowy o świadczenie usług, a nie umowy o dzieło, co implikuje obowiązek podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu wykonawcy.

Umowa na wykonanie recitalu fortepianowego, w której istotne są cechy związane z twórczym, niestandardowym wykonaniem oraz zgodny zamiar i cel stron, może nosić znamiona umowy o dzieło, co wyklucza automatyczne objęcie wykonawcy obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym.

Umowa o dzieło charakteryzuje się samoistnym, jednorazowym oraz weryfikowalnym rezultatem, którego pewność stanowi zasadniczy element umowy, w przeciwieństwie do umowy o świadczenie usług, która polega na starannym prowadzeniu czynności bez odpowiedzialności za rezultat. W przypadku niejasności i braku wystarczających ustaleń faktycznych dotyczących charakteru umowy, konieczne jest przeprowadzenie

Pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia na podstawie art. 23 ust. 5 ustawy o rozwoju lokalnym może być uznane za czynność z zakresu administracji publicznej, jeżeli dotyczy braków formalnych wniosku. Jeżeli wezwanie do uzupełnienia obejmuje kwestie merytoryczne, to zastosowanie tego trybu jest bezzasadne.

Zarząd województwa, przed wydaniem decyzji o odmowie przyznania pomocy finansowej, jest zobowiązany do wezwania strony do usunięcia braków formalnych, a brak takich działań stanowi istotne uchybienie proceduralne.

Oczywisty błąd w rozumieniu art. 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 809/2014 występuje jedynie wtedy, gdy z treści samego wniosku i niebudzących wątpliwości okoliczności towarzyszących wynika, że jego treść powinna być inna, a jego wykrycie nie powinno wymagać pogłębionej analizy merytorycznej.