Działania organu oceniającego wnioski o wsparcie finansowe w ramach polityki rozwoju jako zgodne z rygorystycznymi wymogami komunikacji elektronicznej w postępowaniach konkursowych, skutkiem czego niestosowne poprawienie wniosku nie może być uwzględnione przez organ.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż organ odwoławczy zobowiązany jest do dokładnego ustalenia doręczenia decyzji, a brak tego ustalenia uniemożliwia rozpatrzenie skargi na odmowę przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymuje decyzję Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi o uchyleniu decyzji o obowiązku zapłaty kosztów usunięcia pojazdu, podkreślając konieczność dokładnego zbadania i stosowania przepisów dotyczących obowiązków właścicieli pojazdów oraz zgodność z prawem materialnym.

Wspólnik spółki jawnej w upadłości podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym do dnia wykreślenia spółki z Krajowego Rejestru Sądowego, niezależnie od zawieszenia działalności spółki w tym okresie.

Oddalenie skargi kasacyjnej K. Sp. z o.o. w zakresie decyzji Prezesa ARiMR o zwrocie środków finansowych. Brak podstaw do uznania naruszenia prawa materialnego oraz przyjęcia okoliczności siły wyższej.

Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego został uchylony z powodu braków w uzasadnieniu oraz niedostatecznej oceny wpływu stwierdzonych nieprawidłowości na budżet Unii Europejskiej.

Uchylenie decyzji Urzędu Patentowego oraz wyroku WSA z uwagi na brak ustalenia właściciela pierwotnego znaku R.046052, którego może dokonać jedynie sąd powszechny, a co warunkuje ocenę złej wiary w zgłoszeniu kolejnego znaku towarowego.

Skarga kasacyjna niezasadna; decyzja Prezesa ULC w przedmiocie umorzenia postępowania uchylona; reklamacja przesłana elektronicznie z kwalifikowanym podpisem uznana za ważną i skuteczną.

NSA potwierdza, że decyzja administracyjna nakładająca karę za naruszenie ograniczeń pandemicznych jest niezgodna z prawem, gdy podstawą są przepisy rozporządzenia niewystarczająco umocowane w ustawie, naruszające art. 22 i art. 31 Konstytucji RP.

W przypadku uregulowania terminów przedawnienia kar administracyjnych w przepisach szczególnych, które nie pokrywają przerwania lub zawieszenia ich biegu, stosowanie art. 189h k.p.a. nie jest wyłączone.

Postanowienie organu administracyjnego było sprzeczne z art. 138 k.p.a., naruszając przepisy proceduralne oraz konstytucyjne wymogi dotyczące regulacji obowiązków szczepień, co uzasadnia uchylenie rozstrzygnięcia w całości.