Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że skarga kasacyjna wniesiona przez C. N. i B. Sp. z o.o. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach nie zawiera usprawiedliwionych podstaw i podlega oddaleniu. Wysokość dotacji ustalona przez Prezydenta Miasta Bielska-Białej jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa.
W przypadku odmowy płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych z uwagi na brak trwałego użytku zielonego, organy są uprawnione do odmowy, jeżeli wnioski są niezgodne z wymaganiami ustawowymi. Skarga kasacyjna zarzucająca naruszenia procesowe musi wykazać ich istotny wpływ na wynik sprawy, aby zostać uwzględnioną.
Ustalona wysokość dotacji w kwocie poniżej 3 zł na słuchacza zgodna jest z przepisami konstytucyjnymi oraz ustawowymi dotyczącymi finansowania zadań edukacyjnych, a częściowe finansowanie szkół niepublicznych jest dopuszczalne w ramach obowiązującego prawa.
NSA potwierdza legalność decyzji administracyjnej o nałożeniu kary za wykonywanie transportu drogowego bez licencji. Wykonywanie przewozów okazjonalnych niezgodnych z wymogami konstrukcyjnymi pojazdu oraz brak formalnego statusu przedsiębiorcy nie zwalnia z odpowiedzialności prawnej.
NSA potwierdza, że Dział IVa k.p.a. nie znajduje zastosowania, gdy inne przepisy odrębnie regulują kwestie administracyjnych kar pieniężnych, z wyłączeniem możliwości rozważenia odstąpienia od nałożenia kary, jeśli istnieją przesłanki szczegółowo przewidziane w innych aktach prawnych, jak u.t.d.
Skazanie przedsiębiorcy za przestępstwo umyślne przeciwko mieniu stanowi podstawę do obligatoryjnego cofnięcia licencji na wykonywanie transportu drogowego, w tym przewozu osób taksówką, zgodnie z ustawą o transporcie drogowym.
Skarga kasacyjna dotycząca wznowienia postępowania administracyjnego, złożona po upływie ustawowego terminu, podlega oddaleniu. Doręczenie zastępcze nie równa się powzięciu wiedzy o decyzji.
Zaskarżenie czynności materialno-technicznej, jaką jest wydanie dowodu rejestracyjnego, nie może być przedmiotem decyzji administracyjnej ani podstawą do wniesienia skargi. Wsa słusznie uznał skargę jako niezasadną w związku z brakiem naruszenia prawa przez organy.
Brak posiadania interesu prawnego przez skarżącą uniemożliwia nadanie jej statusu strony w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej, co uzasadnia odmowę wszczęcia tego postępowania przez organ.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną T.F., potwierdzając zgodność z prawem decyzji o cofnięciu pozwolenia na broń palną, uznając orzeczenie psychologiczne oraz prawomocne skazanie za przestępstwo umyślne za wystarczające przesłanki do jej utrzymania.
W sytuacji, gdy nie zostały wykazane usprawiedliwione podstawy skargi kasacyjnej, a także brak naruszenia konstytucyjnych praw obywateli, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę złożoną przez C. Sp. z o.o., przyznając rację organowi administracyjnemu.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że posiadanie Licencji Taksówkowej nie stanowi podstawy do wykonywania przewozu okazjonalnego, a brak spełnienia wymogów regulacyjnych skutkuje nałożeniem kary pieniężnej na podstawie ustawy o transporcie drogowym.
Zarządzający transportem odpowiada za zgodność operacji z prawem, niezależnie od umów z przedsiębiorcą. Nawet gdy przedsiębiorca został ukarany, zarządzający nie unika odpowiedzialności, jeśli jego błędy przyczyniły się do naruszeń.
Skarga kasacyjna wniesiona przez A.R. nie posiada uzasadnionych podstaw, gdyż skarżąca nie wykazała naruszenia przepisów postępowania mogącego mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę, podtrzymując odmowę umorzenia składek.
W postępowaniu o umorzenie zaległości z tytułu składek, złożenie skargi kasacyjnej od decyzji sądu administracyjnego, która potwierdza prawidłowość decyzji ZUS o odmowie umorzenia, wymaga wykazania nieprawidłowości w procedowaniu organu lub sądu, co nie miało miejsca w niniejszej sprawie.
Sąd nie dopatrzył się bezczynności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w terminowym wydaniu postanowienia, ponieważ skarżący nie zainicjował postępowania wymagającego takiego działania. Skarga kasacyjna została oddalona jako bezzasadna.
Odmowa podpisania umowy o dofinansowanie ze względu na ponowną negatywną ocenę projektu z powodu przekroczenia limitów budżetowych była prawidłowa. Działania NCBiR mieściły się w zakresie kompetencji określonych w art. 52 ust. 2 ustawy wdrożeniowej.