1. Nie można przyjąć by niedopuszczalne było w postępowaniu o odszkodowanie skorzystanie z innych dowodów przewidzianych w Kodeksie postępowania administracyjnego, gdyby z jakichś względów ustalenie odszkodowania było niemożliwe przy zachowaniu procedury przewidzianej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1975 r. w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez

Naczelnik gminy, który jest organem II instancji w podejmowaniu decyzji o odszkodowaniu, nie może wydawać decyzji o wielkości szkody, traktując protokół końcowego szacowania organów leśnych jako decyzję I instancji i przed wydaniem decyzji o odszkodowaniu przez właściwe nadleśnictwo. Decyzja taka naczelnika gminy byłaby pozbawiona jakichkolwiek podstaw prawnych i już z tego względu dotknięta wadą nieważności

1. Na mocy decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego strona nabywa uprawnienie z chwilą, gdy decyzja ta stała się ostateczną, a nie z momentem objęcia lokalu. 2. Okoliczność, że przydzielony lokal nie został zajęty przez najemcę /bez jego winy/, nie oznacza, że przydział lokalu jest decyzją, na mocy której strona nie nabyła prawa i która może być uchylona lub zmieniona w trybie art. 154 par. 1 Kpa.

Artykuł 43 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ nie stanowi dla osoby przekwaterowanej podstawy do żądania poprawy warunków mieszkaniowych, jak również do realizacji uprawnień do dodatkowej powierzchni mieszkalnej.

1. Przymiot "prawomocności" wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczy tylko sfery zgodności z prawem decyzji ostatecznej i nie stwarza przeszkód jej zmiany lub uchylenia w nadzwyczajnym trybie administracyjnym przewidzianym do wzruszenia decyzji prawnie niewadliwych. 2. Dopuszczalne jest wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego decyzją ostateczną, co do której sąd administracyjny

Przepisy ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ przewidują wydawanie /art. 2 - art. 7/, cofanie i wygasanie uprawnień art. 8 - art. 10/ do prowadzenia we własnym imieniu i na własny rachunek przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej działalności gospodarczej w

Potwierdzenie uprawnień do przebywania w lokalu, w którym ma nastąpić zameldowanie /art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/, dokonywane przez właściciela lub zarządcę budynku /art. 29 ust. 1 ustawy/, nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 104 Kpa.

Odmowa udzielenia odpowiedzi na krytykę prasową nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 51 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./, ani bezczynnością o której mowa w art. 216 par. 1 Kpa. Nie jest także "odmową udzielenia informacji" w sensie art. 4 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy.

Do zaistnienia pierwszej przesłanki zawartej w przepisie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ nie wystarczy samo fizyczne opuszczenie dotychczasowego miejsca pobytu, lecz chodzi o opuszczenie go bez dopełnienia obowiązku meldunkowego. Skoro osoba, o wymeldowanie której toczy się postępowanie, zameldowała się na pobyt

Obowiązek usunięcia drzew rosnących w pasie drogowym, które stwarzają zagrożenie dla osób korzystających z drogi i mieszkańców pobliskich zabudowań, spoczywa na zarządcy tej drogi.

Odszkodowanie za zniszczone ziemiopłody nie zakontraktowane ustala się według cen płaconych przez Państwo po zbiorach w skupie rynkowym, za ziemiopłody zaś zakontraktowane w oparciu o ceny umowne płacone przez uspołeczniony aparat skupu. Przeciwstawienie w treści przepisu par. 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1975 r. w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach i plonach

Organy administracji państwowej są kompetentne do rozstrzygania o prawach i obowiązkach, a także przekazanych im do rozpoznania przepisami ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, sporów natury cywilnoprawnej, tylko na podstawie powszechnie obowiązujących przepisów prawa i w granicach zawartych w nich uregulowań. Korzystanie z wody podziemnej znajdującej się

1. Przesłanką negatywną uniemożliwiającą uzyskanie zezwolenia na prowadzenie publicznego transportu drogowego jest skazanie prawomocnym wyrokiem za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jeżeli od czasu odbycia kary pozbawienia wolności lub jej darowania nie upłynął okres 2 lat. 2. W sytuacji, gdy osoba fizyczna ubiegająca się o zezwolenie odpowiada wymogom przewidzianym w

Realizowana przez skarżącą Spółdzielnię inwestycja w omawianym rozmiarze, stanowiąca odrębne zadanie inwestycyjne nie stanowiące integralnej części osiedla mieszkaniowego nie może być utożsamiana z urządzeniami i pomieszczeniami budowanymi na terenach projektowanego osiedla mieszkaniowego, o których mowa w treści par. 18 ust. 1 uchwały Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 1971 r. w sprawie zasad realizacji

Ustawodawca nie precyzuje wprawdzie pojęcia "opuszcza", ale należy przez nie rozumieć dobrowolne wyprowadzenie się z dotychczasowego miejsca pobytu stałego bez dopełnienia formalności meldunkowych. Jeżeli strona została usunięta z lokalu w drodze przymusu fizycznego, czy psychicznego /np. obawiała się spełnienia groźby/ to nie można uznać tego za "opuszczenie dotychczasowego miejsca pobytu stałego"

"Uprawnienie do przebywania" potwierdzone zgodnie z przepisem art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ obejmuje sytuacje, w których przepisy prawa powszechnie obowiązującego statuują uprawnienie osoby zabiegającej o zameldowanie na pobyt stały do wspólnego zamieszkania z osobą zajmującą dany lokal.

Wyrok sądu rejonowego przyznający wyłączne prawo do korzystania z całego lokalu jednemu ze współmałżonków i dzieciom pochodzącym z małżeństwa, oznacza że drugi współmałżonek został pozbawiony uprawnienia do korzystania, a więc i przebywania w tym lokalu. Takiej konkluzji nie stoi na przeszkodzie brak orzeczenia o eksmisji, które dotyczyłoby innego uprawnienia, a mianowicie prawa zajmowania lokalu.

Rozbudowa obiektu budowlanego na nieruchomości będącej współwłasnością w częściach ułamkowych wykracza poza zakres zwykłego zarządu i w związku z tym wymagana jest zgoda wszystkich współwłaścicieli /art. 199 Kc/ - brak takiej zgody jest równoznaczny z brakiem prawa do dysponowania nieruchomością, co stanowi warunek udzielenia pozwolenia na budowę.

Niewykonywanie umowy kontraktacyjnej nie wyklucza możliwości korzystania z preferencji przewidzianej w par. 7 ust. 2 pkt 4 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /Dz.U. nr 23 poz. 205 ze zm./, jeżeli nabywca zawiera umowy kontraktacyjne systematycznie i w znacznym zakresie różnych

Organ, który korzysta z możliwości przewidzianej w art. 200 par. 2 Kpa, dokonuje oceny zaskarżonej decyzji w takich granicach, w jakich mógłby to uczynić Naczelny Sąd Administracyjny. W zakresie jednak sposobu rozstrzygnięcia, organ ten - w przeciwieństwie do organu odwoławczego /art. 138 Kpa/ oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 207 Kpa/ - może uznając skargę w całości za słuszną jedynie zmienić

Stosownie do dyspozycji art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o funduszu gminnym i funduszu miejskim /Dz.U. nr 52 poz. 269/ obowiązek świadczenia na fundusz gminny lub fundusz miejski ciąży m.in. na osobach fizycznych wykonujących działalność wytwórczą, handlową lub usługową - bez względu na rodzaj uprawnienia, na którego podstawie prowadzą ową działalność. Treść tego przepisu nie

Nie ma obecnie uzasadnionych podstaw aby utożsamiać "interes społeczny" jako kategorię ogólną z jednostkowym interesem samodzielnego, samorządnego i samofinansującego się uspołecznionego przedsiębiorstwa handlowego. Wychodząc z założeń reformy gospodarczej można raczej sądzić, że konkurencja - także międzysektorowa - uruchamiając mechanizmy obniżenia kosztów działalności, a w rezultacie także cen,

Przy podejmowaniu decyzji o nakazie doprowadzenia obiektu budowlanego do właściwego stanu technicznego niezbędne jest ustalenie, czy obiekt ten nadaje się do remontu. Nakaz ten nie może być wydany, gdy obiekt budowlany nadaje się tylko do rozbiórki.