NSA utrzymuje, iż decyzja UKE ustalająca kwotę udziału C. S.A. w pokryciu dopłaty do kosztów usługi powszechnej była zgodna z prawem. Brak przedawnienia oraz prawomocność decyzji wskaźnikowej wykluczają zasadność zarzutów skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał decyzje organów skarbowych za zgodne z prawem, stwierdzając, że przewożenie towaru jako odpadu nakłada obowiązki wynikające z ustawy SENT. Skarga kasacyjna Spółki nie udowodniła naruszeń prawa istotnych dla zmiany wyroku WSA.
Zgłoszenie przewozu towarów jako odpady w systemie SENT rodzi obowiązki przedstawienia środka transportu oraz przekazywania danych geolokalizacyjnych, których naruszenie skutkuje zasadnym nałożeniem kar pieniężnych, bez uwzględnienia subiektywnego zawinienia.
Na podstawie art. 184 p.p.s.a. oddala się skargę kasacyjną, uznając, że nałożone kary za naruszenia ustawy SENT są zgodne z prawem i nieproporcjonalność sankcji nie jest dowiedziona.
Na tle ustawy o systemie monitorowania przewozu towarów, zgłoszenie towaru jako odpadu w systemie SENT zobowiązuje przewoźnika do spełnienia związanych z tym obowiązków, a ich naruszenie skutkuje nałożeniem sankcji administracyjnych niezależnie od sytuacji gospodarczej przewoźnika.
Niezasadne jest uznanie zgłoszenia transportu odpadów w systemie SENT za omyłkowe, a brak aktualnych danych geolokalizacyjnych przewożonego towaru skutkuje administracyjną odpowiedzialnością przewoźnika, niezależnie od przesłanek zawinienia.
Skarga kasacyjna została oddalona jako nieuzasadniona, gdyż skarżąca nie wykazała naruszenia przepisów prawa przez WSA czy organ. Sporny wzór przemysłowy spełniał przesłanki nowości w chwili zgłoszenia i brak było podstaw prawnych do unieważnienia prawa z jego rejestracji.
Orzeczenie decyzji administracyjnej o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami, bez sprecyzowania czasu jej obowiązywania w rozstrzygnięciu, stanowi rażące naruszenie prawa materialnego, uzasadniające stwierdzenie jej nieważności (art. 182 § 2 k.k.w.).
Zatwierdzenie projektu czasowej organizacji ruchu drogowego w związku z remontem drogi jest zgodne z przepisami prawa, jeśli uwzględnia charakterystykę drogi oraz potrzeby społeczności lokalnej, a kontrola sądu administracyjnego nie wykazała ich niewłaściwego zastosowania.
Pojedyncze zabezpieczenie przewożonych towarów niebezpiecznych poprzez mocowanie pasami spinającymi na zasadzie "sznurowadła" bez solidnego unieruchomienia ich w pojeździe stanowi niewystarczający środek zapobiegający przemieszczaniu się ładunku w rozumieniu umowy ADR i uzasadnia nałożenie kary pieniężnej.
Odmawiając wyrażenia zgody na odstąpienie od terminu złożenia wniosku o dotację, organ działał w granicach uznania administracyjnego, a sąd nie może ingerować w tę sferę, o ile działania organu nie są dowolne, co w przedmiotowej sprawie zostało spełnione.
Skarga kasacyjna, podważająca wyrok WSA uchylający decyzję w sprawie dotacji użytej niezgodnie z przeznaczeniem, została oddalona z uwagi na proceduralne uchybienia oraz brak wykazania umocowania do podpisania decyzji.
NSA oddalił skargę kasacyjną M.R., uznając, że odmowa wszczęcia postępowania przez ZUS, oparta na art. 61a § 1 k.p.a., była zasadna z uwagi na brak prawomocności decyzji o przeniesieniu odpowiedzialności za zobowiązania.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał za prawidłowe działanie organu administracyjnego ustalające wysokość dotacji oświatowej dla niepublicznych szkół, które nie realizują obowiązku szkolnego. Sąd nie dopatrzył się naruszenia przepisów proceduralnych czy materialnych prawa oraz konstytucyjnych zasad dostępu do edukacji.
Obowiązek uiszczania opłat abonamentowych trwa aż do formalnego wyrejestrowania odbiornika RTV. Brak dowodu na wyrejestrowanie potwierdza zasadność egzekucji zaległości.
Przewoźnik ponosi odpowiedzialność za naruszenia prawa związane z manipulacją tachografu, które skutkują nieprawidłowym rejestrowaniem czasu pracy kierowcy oraz naruszeniem warunków przewozu drogowego; nałożone kary są zgodne z przepisami ustawy o transporcie drogowym.