1. Prawomocne postanowienie sądu, wydane w postępowaniu o zniesienie współwłasności i nakazujące współwłaścicielom wydanie nieruchomości jednemu z nich, jest dla zobowiązanych równoważne utracie tytułu prawnego do lokalu. 2. Jeżeli żona została orzeczeniem sądu pozbawiona tytułu prawnego do lokalu, jej mąż nie może domagać się zameldowania w tym lokalu, powołując się na swoje uprawnienie do przebywania
1. Spełnienie przez lokal zamienny wymagań określonych w art. 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ należy oceniać według stanu występującego w czasie korzystania przez najemcę z uprawnień do uprzednio zajmowanego lokalu, a nie według stanu powstałego po remoncie tego lokalu. 2. Nazwanie w decyzji administracyjnej przydzielonego lokalu zamiennego /art. 6 cytowanej
Odmienne użytkowanie poszczególnych pomieszczeń wchodzących w skład lokalu, bez przebudowy, bądź przeróbek dokonanych za zgodą organu lokalowego na podstawie art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/, nie stwarza sytuacji uzasadniającej roszczenia najemcy o przydzielenie mu innego lokalu w przypadku nakazania w trybie art. 43 ust. 3 prawa lokalowego
Ocenę czy dane grunty podlegające wyłączeniu z produkcji rolnej /leśnej/ na cele nierolnicze /nieleśne/ należy zakwalifikować jako grunty niezbędne na cele obronności kraju pozostawia się Ministrowi Obrony Narodowej /par. 4 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1977 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów - Dz.U
Skoro obowiązujące przepisy materialnego prawa administracyjnego nie znają instytucji przedawnienia decyzji administracyjnych, bądź wynikających z nich uprawnień albo obowiązków, to nie pozostają w sprzeczności z prawem działania organów lokalowych, zmierzające do wyegzekwowania, nałożonego niewykonaną od kilku lat decyzją ostateczną, obowiązku opróżnienia lokalu mieszkalnego /art. 60 ust. 1 ustawy
W rozumieniu przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 lipca 1983 r. w sprawie opłacania podatków obrotowego i dochodowego od przychodów rzemieślników ze świadczeń wykonywanych za pośrednictwem spółdzielni rzemieślniczych /Dz.U. nr 43 poz. 197 ze zm./ Spółdzielnia Rzemieślnicza jest płatnikiem podatku tylko z tytułu usług wykonywanych świadczeń za jej pośrednictwem a nie na podstawie wykonywanych
Nieokazanie przez podatnika w czasie kontroli zakładu książki ewidencji zatrudnienia nie może prowadzić do ustalenia, że książka ta jest prowadzona nierzetelnie i w konsekwencji powodować wydanie decyzji organu podatkowego o utracie uprawnienia do opodatkowania w formie opłaty skarbowej /par. 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 1985 r. w sprawie karty podatkowej oraz opłaty
1. W świetle przepisów ustaw i przepisów wykonawczych kandydaci na nabywców działek budowlanych nie korzystają z preferencji ze względu na wykonywany zawód lub miejsce zatrudnienia. 2. Praktykowane przez organy administracji państwowej wydzielanie zespołów działek budowlanych i przeznaczanie ich na zaspokojenie potrzeb pracowników określonych zakładów pracy jest działaniem nie znajdującym podstawy
Jeżeli przed dwoma równorzędnymi organami administracji o właściwości szczególnej /do spraw rzemiosła oraz do spraw lokalowych/, działającymi w ramach tego samego urzędu, toczą się równolegle postępowania administracyjne w sprawie wydania zezwolenia na wykonywanie rzemiosła oraz w sprawie przydzielenia lokalu użytkowego na ten właśnie cel, brak decyzji o przydziale lokalu użytkowego nie upoważnia organu
1. Przepis par. 14 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 1984 r. w sprawie przychodów ze sprzedaży ewidencjonowanej /Dz.U. 1985 nr 1 poz. 4/, przewidując konsekwencję w postaci wyłączenia z uprzywilejowanej formy opodatkowania za niezawiadomienie urzędu skarbowego o zmianach powodujących utratę warunków do opodatkowania na zasadach rozporządzenia albo mających wpływ na podwyższenie
Realizacja zadań w zakresie budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg, a także podejmowanie decyzji dotyczących ograniczeń bądź zamykania dróg dla ruchu należy do rad narodowych względnie właściwych organów administracji państwowej różnych stopni i następuje w formie aktów ogólnych /w szczególności planistycznych/ bądź operatywno-wykonawczych a nie decyzji administracyjnych w sprawach indywidualnych
1. Celem wydawania zezwoleń rzemieślniczych nie jest bowiem stwarzanie osobom je otrzymującym potencjalnych możliwości uruchomienia zakładów rzemieślniczych w dowolnie wybranej przyszłości, lecz zaspokojenie społecznych potrzeb przez lepsze wykorzystanie możliwości gospodarczych rzemiosła jak to sformułowano w preambule ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983
1. Artykuł 92 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /t.j. Dz.U. 1985 nr 42 poz. 201/ może być stosowany jako podstawa prawna decyzji o skreśleniu z listy studentów tylko łącznie z konkretnym postanowieniem regulaminu studiów przewidującym takie działanie dziekana wydziału. 2. Zgoda dziekana wydziału na podjęcie dodatkowych studiów na innym kierunku nie jest decyzją administracyjną, lecz
Wyrażenie zgody przez właściwy organ administracji państwowej na zmianę siedziby zakładu rzemieślniczego nie jest obostrzone innymi rygorami aniżeli te, jakie obowiązują w odniesieniu do siedziby zakładu przy wydawaniu uprawnienia do wykonywania rzemiosła /potwierdzenie zgłoszenia, wydania zezwolenia/, na mocy art. 4 ust. 3 lub art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji
Podanie /art. 63 par. 1 Kpa/ o załatwienie sprawy to nie tylko pismo zawierające wniosek, ale i stosowne dokumenty na odpowiednim formularzu.
Przebywanie za granicą w celach zarobkowych lub turystycznych nie może być uznane za "ważny powód" niewykonywania rzemiosła przez okres dłuższy niż 6 miesięcy.
Dzieci najemcy, który opuścił lokal mieszkalny, prowadzące własne gospodarstwo domowe i rodzinne, nie mogą być przekwaterowane do nowowybudowanego domu byłego najemcy położonego poza miejscowością dotychczas zamieszkiwaną, jeżeli doprowadzi to do istotnych zmian w ich sytuacji zawodowej i osobistej /art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/.
Ustalenie wydajności uprawy objętej zniszczeniem będąc jednym z elementów "oszacowania szkody" dokonane jest metodami szacunkowymi. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1975 r. w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez dziki, łosie, jelenie i daniele /Dz.U. nr 28 poz. 146 ze zm./ reguluje wprawdzie tryb prowadzenia szacunku ale w kwestii metod wypowiada
W sprawie wszczętej z wniosku strony /Kombinatu/, której zostało wydane orzeczenie wygaśnięcia zarządu, nie może być stroną skarżącą w tym postępowaniu osoba trzecia; jeżeli nie można uznać by postępowanie to dotyczyło jej interesu prawnego, który pozostawałby w związku z istnieniem lub nie istnieniem zarządu przez stronę /Kombinat/ sporną nieruchomością.
1. Mówiąc o opuszczeniu dotychczasowego miejsca pobytu stałego bez wymeldowania ustawodawca miał na uwadze sytuację, w której określona osoba opuściła mieszkanie dobrowolnie i wyprowadziła się do innego mieszkania, często w innej miejscowości. 2. Niezajmowanie lokalu wskutek usunięcia przemocą lub utrudnianie zamieszkiwania w tym lokalu, nie można traktować jako "opuszczenie dotychczasowego miejsca
Załatwienie żądania dostarczenia innego lokalu w zamian za mieszkanie zajmowane dotychczas - z wyłączeniem sytuacji przewidzianej w art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ - pozostawione jest uznaniu organu administracji państwowej; granice temu uznaniu wyznacza ocena możliwości uwzględnienia wniosku w świetle sytuacji mieszkaniowej w określonej
Decyzja o przydziale lokalu mieszkalnego, nie zawierającego rozstrzygnięcia w kwestii uprawnień najemcy do zajmowania pomieszczeń przynależnych /art. 31 ust. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/, stwarza domniemanie braku uprawnień do zajmowania tych pomieszczeń.